ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΝΑΛΙ ΧΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ALTER ΤΟΥ Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΡΑΒΑΕΙ ΣΑΝ ΜΑΓΝΗΤΗΣ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…
Για αρκετά χρόνια η ιδιοκτησία και η διεύθυνση ειδήσεων του Mega είχαν συνηθίσει το δελτίο ειδήσεων του καναλιού στην θέση του “κυρίαρχου των 8”. Λογικό.
Δελτίο “πλούσιο” (με όρους τηλεοπτικού εντυπωσιασμού, όπου “ότι λάμπει” δεν είναι συνήθως …χρυσός), με “βαριά” δημοσιογραφικά ονόματα και ένας κολοσσιαίος μηχανισμός υποστήριξης από εκδοτικά συγκροτήματα και επιχειρηματικές οικογένειες.
Επί 20 χρόνια ουδείς μπόρεσε να αμφισβητήσει πως “ότι πει το Μega είναι είδηση”.
Οι δε κυβερνήσεις –από τον Μητσοτάκη και τον Σημίτη μέχρι τον Καραμανλή και, τώρα, τον Παπανδρέου– γνώριζαν και γνωρίζουν πως οι όποιες πολιτικές αποφάσεις τους έπρεπε, πρώτα, να τύχουν της επικοινωνιακής νομιμοποίησης που μόνο το “μεγάλο κανάλι” μπορεί να εξασφαλίσει.
Βεβαίως, το Μega υπήρξε, πάντοτε, το κανάλι της εστέτ δημοσιογραφίας.
Ανήγαγε σε επιστήμη τις “ισορροπίες” και εισήγαγε το savoir faire των συμβιβασμών.
Πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι τα πράγματα διαφορετικά όταν στον τηλεοπτικό σταθμό μεταφέρθηκε σταδιακά η “κουλτούρα του Συγκροτήματος” (που επικράτησε της λαϊκής εκδοχής του Λεβεντογιάννη και του Μαλέλη, της “κουλτούρας της Μεταμόρφωσης”, θα λέγαμε…), αυτή η άνωθεν θεώρηση των πραγμάτων και η ταύτιση με τον κυβερνητισμό –και όχι, αναγκαστικά, πάντοτε με τις κυβερνήσεις.
Είναι αλήθεια πως το Mega υπήρξε, έκπαλαι, το καλύτερο δημοσιογραφικό ¨”μαγαζί’.
Αδιατάρρακτες εργασιακές σχέσεις, καλά αμοιβόμενη εργασία, δυνατότητα να αναζητήσει κανείς το δημοσιογραφικό του “american dream”, καλοί δημοσιογράφοι, υποδειγματική παρουσίαση, προσεγμένη εμφάνιση και λαμπερά πρόσωπα. Δικαίως, υπήρξε το κανάλι με τις περισσότερες πρωτιές.
Εσχάτως, όμως, κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει στο Mega. Και …με το Mega.
Πολλοί εξακολουθούν να παρακολουθούν το δελτίο ειδήσεων, αρκετοί, όμως, σηκώνονται από τον καναπέ τους πολύ πιο δυσαρεστημένοι απ΄ ότι όταν κάθησαν. Είναι αλήθεια: το Mega εκνευρίζει, πλέον, πολλούς.
Η απόλυτη ταύτιση, για μεγάλο χρονικό διάστημα, με την (δήθεν) αναγκαιότητα του Μνημονίου, το γεγονός ότι έγινε “πασαρέλα” υπουργών, ο χλευασμός πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης, η απόσταση από τα πρώϊμα φαινόμενα κοινωνικής αντίδρασης, η επιμονή του να υποστηρίζει συγκεκριμένες ομάδες επιρροής και επιχειρηματικά κέντρα, όλα αυτά άρχισαν σταδιακά να αλλοιώνουν την΄εικόνα του “σοβαρού επικυρίαρχου” και να δημιουργούν ένα περίεργο φαινόμενο “δημοσιογραφικού αυτισμού”.
ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΙΝΤΙΑΚΕΣ “ΒΑΣΤΙΛΛΕΣ”;
Και τώρα; Μόνο όσοι εθελοτυφλούν αδυνατούν να αντιληφθούν πως η “μιντιακή Βαστίλλη” κινδυνεύει. Τη ερχόμενη Τρίτη, κατά τη διάρκεια του δελτίου ειδήσεων, έχει προαναγγελθεί πως θα συγκεντρωθούν έξω από τις εγκαταστάσεις του στη Μεσογείων κάποιοι εκ των “Αγανακτισμένων”. Πιθανότατα δεν θα είναι κάτι ευρύ και ογκώδες. Κάποιοι, όμως, μέσα στο κανάλι φοβούνται -και μάλλον δικαίως- πως αυτό μπορεί να είναι μόνο η αρχή.Στο συλλογικό υποσυνείδητο έχει εγγραφεί, πλέον, πως τα μέσα ενημέρωσησ στηρίζουν την εξουσία, συγκαλύπτουν τα σκάνδαλα, προλειαίνουν το έδαφος για αντιλαϊκά μέτρα, κάνουν “δουλειές” με το κράτος. Ίσως με ισοπεδωτικό τρόπο -αφού δεν είναι όλα τα μέσα το ίδιο, όπως δεν είναι και όλοι οι δημοσιογράφοι το ίδιο-, ωστόσο, εάν ρωτήσει κανείς 100 από εκείνους που συγκεντρώνονται κάθε απόγευμα στην Πλατεία Συντάγματος ποιο μέσο είναι πιο πολύ ταυτισμένο με την εξουσία, το Μνημόνιο και την έννοια της διαπλοκής, οι 98 θα απαντήσουν “το Μega”.
ΤΑ ΛΑΘΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ…
Rewind: Ο κ. Γ. Μπόμπολας, εκ των βασικών ιδιοκτητών του Μega και εξ αυτών που διαμορφώνουν την “γραμμή”, είχε ζήσει μία πολύ μεγάλη περιπέτεια στα τέλη της δεκαετίας του ‘ 80, όταν η εφημερίδα του, το “Έθνος” εγκατέλλειψε την αναγνωστική- κοινωνική του κοίτη και επιτέθηκε σκληρά στον Ανδρέα Παπανδρέου, στο πλαίσιο των αποκαλύψεων για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Χιλιάδες αναγνώστες του “Έθνους” δεν το συγχώρεσαν ποτέ και, έκτοτε, άρχισε η καθοδική πορεία.
Το Mega κινδυνεύει, τώρα, να πάθει το ίδιο …από την ανάποδη. Αρνούμενη, η διευθυντική του ομάδα, να ακούσει …την πλατεία, γίνεται στόχος της οργής. Προφανώς κακώς.
Ωστόσο, τίποτε δεν είναι πια προβλέψιμο και όσοι επιμένουν να στηρίζουν με νύχια και με δόντια τις διεφθαρμένες “Βαστίλλες”, πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχθούν τις επιθέσεις όσων θα έρθουν να εκτονώσουν την οργή τους κάτω από τα τείχη.
Και είναι κρίμα. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, το Mega είναι το…Mega. Και δεν μπορεί να καταστρέφουν μία 20ετή σημαντική τηλεοπτική ιστορία εκείνοι που εξαντλούν την “κοινωνικοποίησή” τους στο …Abreuvoir και τον Αστέρα! Και να το έχουν φτάσει στο σημείο να λέει ο κόσμος πως “είδηση είναι όσα δεν λέει το Μega”.