ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
Ριζική ανατροπή του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού, με συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής των δύο μεγάλων κομμάτων και επτακομματική βουλή καταγράφει το μηνιαίο Βαρόμετρο της Public Issue που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής.
Πάντως, η ΝΔ αποκτά για πρώτη φορά προβάδισμα κατά 4% έναντι του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, συγκεντρώνοντας ποσοστό 31% έναντι 27%, αλλά ακόμη και αν η επόμενη Βουλή είναι πεντακομματική δεν φθάνει τον πήχυ της αυτοδυναμίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζει ραγδαία φθορά υποχωρεί.
Πάντως, η ΝΔ αποκτά για πρώτη φορά προβάδισμα κατά 4% έναντι του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, συγκεντρώνοντας ποσοστό 31% έναντι 27%, αλλά ακόμη και αν η επόμενη Βουλή είναι πεντακομματική δεν φθάνει τον πήχυ της αυτοδυναμίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζει ραγδαία φθορά υποχωρεί.
Το κατώφλι του 3% που διασφαλίζει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση υπερβαίνουν ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι και οριακά η Δημοκρατική Αριστερά, με τη Δημοκρατική Συμμαχία να κινείται στο 2,5%.
Επίσης, για πρώτη φορά, οι κ. Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς εμφανίζονται να «ισοδυναμούν» στο ερώτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία, αλλά με ποσοστό της τάξης του 23%, ενώ ιδιαίτερα χαμηλή είναι η αποδοχή των δύο κομμάτων εξουσίας.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το 87% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι κινούμαστε σε λάθος κατεύθυνση, το 88% δηλώνει δυσαρεστημένο με τη λειτουργία της Δημοκρατίας, το 82% δυσαρεστημένο από τη ζωή και το 72% θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση θα χειροτερέψει.
«Η κοινωνική απόρριψη των κομμάτων της διακυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού της χώρας οδηγεί πλέον με επιταχυνόμενους ρυθμούς σε μία διογκούμενη κοινωνική κινητοποίηση…
Επίσης, για πρώτη φορά, οι κ. Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς εμφανίζονται να «ισοδυναμούν» στο ερώτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία, αλλά με ποσοστό της τάξης του 23%, ενώ ιδιαίτερα χαμηλή είναι η αποδοχή των δύο κομμάτων εξουσίας.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το 87% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι κινούμαστε σε λάθος κατεύθυνση, το 88% δηλώνει δυσαρεστημένο με τη λειτουργία της Δημοκρατίας, το 82% δυσαρεστημένο από τη ζωή και το 72% θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση θα χειροτερέψει.
«Η κοινωνική απόρριψη των κομμάτων της διακυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού της χώρας οδηγεί πλέον με επιταχυνόμενους ρυθμούς σε μία διογκούμενη κοινωνική κινητοποίηση…
Τον τελευταίο μήνα, με βάση τον σχετικό δείκτη του Βαρόμετρου η κοινωνική συμμετοχή σε κάθε είδους εκδηλώσεις και μορφές διαμαρτυρίας υπερδιπλασιάστηκε, από 12% το Μάιο σε 25% τον Ιούνιο. Το ποσοστό αυτό (…) αντιστοιχεί σε 2,2 εκατ. πολίτες» σχολιάζει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Public Issue Γιάννης Μαυρής στην ανάλυσή του στην Καθημερινή της Κυριακής.
ΠΗΓΗ: Σκάι.gr
Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Η κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του κυβερνώντος κόμματος και της εικόνας του πρωθυπουργού οδηγούν σε ραγδαία ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει για έναν…
ακόμη μήνα την ελεύθερη πτώση της. Μέσα σε 30 μόλις ημέρες το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει απώλειες -5% και η εκλογική του επιρροή υπολογίζεται σε μόλις 27%, ενώ η πραγματική κοινωνική του επιρροή βρίσκεται κάτω από το 15% του συνολικού εκλογικού σώματος. Μόλις ένας στους 4 πολίτες (26%) πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να εξαντλήσει την 4ετία. Ας σημειωθεί ότι η μείωση της εκλογικής του επιρροής υπήρξε συνεχής επί 9 μήνες, ενώ επιταχύνθηκε το τελευταίο 4μηνο με μέσο όρο μηνιαίων απωλειών, 2,75%. Καταφέρνει έτσι το ΠΑΣΟΚ να «επιστρέψει» στις απαρχές της, δηλαδή στα επίπεδα των εκλογών του 1977 (25,3%). Το ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων, θεωρείται σήμερα το πλέον αντιδημοφιλές κόμμα. Η δημοτικότητα του κόμματος έπεσε στο 21% (-8%), το χαμηλότερο ποσοστό της μεταπολιτευτικής του ιστορίας. Ταυτοχρόνως, ο δείκτης ικανοποίησης από την κυβέρνηση έχει κατρακυλήσει στο πρωτοφανές 8% (-4%), που συνιστά επίσης το χαμηλότερο ποσοστό της μεταπολιτευτικής περιόδου, ενώ η κυβερνητική του ικανότητα αξιολογείται θετικά μόλις από το 12% (-6%) του εκλογικού σώματος. Η συσπείρωση των ψηφοφόρων του περιορίζεται σε 37,5%, ποσοστό που δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί μεταπολιτευτικά. Ο κίνδυνος της κοινωνικής του αποσάθρωσης είναι πλέον ορατός. Η κοινωνική και εκλογική κατάρρευση του κυβερνώντος κόμματος δίνει για πρώτη φορά στη Ν.Δ. σαφές προβάδισμα, της τάξης του 4%. Ωστόσο, το ποσοστό 31% (+2%), παρά την ανατροπή που καταγράφει, δεν εξασφαλίζει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Η ανάκαμψη της Ν.Δ. παραμένει εκλογική, όχι κοινωνική. Το τσουνάμι της αποδοκιμασίας έχει συμπαρασύρει και την εικόνα του Γ. Παπανδρέου. Η δημοτικότητά του κατακρημνίσθηκε στο 26% (-8%). Πρόκειται για το χειρότερο ποσοστό δημοφιλίας στην πολιτική του σταδιοδρομία. Η πρωθυπουργική του ικανότητα (23%) συρρικνώθηκε δραματικά (-10%) και δεν υπερβαίνει πλέον την αντίστοιχη του Αντ. Σαμαρά (23%). Επομένως, παρά τη σχετική φημολογία, είναι προφανές ότι -υπό τις παρούσες συνθήκες-το κυβερνών κόμμα έχει περιέλθει σε δεινή θέση και προσωπικά ο πρωθυπουργός σε ολοφάνερη αδυναμία να θέσει στο εκλογικό σώμα το «εκβιαστικό δίλημμα» των εκλογών, ή πολύ περισσότερο ενός ασαφούς δημοψηφίσματος. Η κοινωνική απόρριψη των κομμάτων της διακυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού της χώρας οδηγεί πλέον με επιταχυνόμενους ρυθμούς σε μια διογκούμενη κοινωνική κινητοποίηση. Τον τελευταίο μήνα, με βάση τον σχετικό δείκτη του Βαρόμετρου η κοινωνική συμμετοχή σε κάθε είδους εκδηλώσεις και μορφές διαμαρτυρίας υπερδιπλασιάσθηκε, από 12% τον Μάιο, σε 25% τον Ιούνιο. Το ποσοστό αυτό, αν προβληθεί στον ενήλικο πληθυσμό της χώρας, αντιστοιχεί σε 2,2 εκατομμύρια πολίτες. Αυτή η αδιαμεσολάβητη κοινωνική κίνηση δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, τόσο λόγω του κοινωνικού κατακερματισμού, όσο και κυρίως της κρίσης των παραδοσιακών μορφών της αντιπροσωπευτικής πολιτικής. Αποτελεί, ωστόσο, έναν παράγοντα που αναδεικνύεται σε καταλύτη των εξελίξεων.
ακόμη μήνα την ελεύθερη πτώση της. Μέσα σε 30 μόλις ημέρες το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει απώλειες -5% και η εκλογική του επιρροή υπολογίζεται σε μόλις 27%, ενώ η πραγματική κοινωνική του επιρροή βρίσκεται κάτω από το 15% του συνολικού εκλογικού σώματος. Μόλις ένας στους 4 πολίτες (26%) πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να εξαντλήσει την 4ετία. Ας σημειωθεί ότι η μείωση της εκλογικής του επιρροής υπήρξε συνεχής επί 9 μήνες, ενώ επιταχύνθηκε το τελευταίο 4μηνο με μέσο όρο μηνιαίων απωλειών, 2,75%. Καταφέρνει έτσι το ΠΑΣΟΚ να «επιστρέψει» στις απαρχές της, δηλαδή στα επίπεδα των εκλογών του 1977 (25,3%). Το ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων, θεωρείται σήμερα το πλέον αντιδημοφιλές κόμμα. Η δημοτικότητα του κόμματος έπεσε στο 21% (-8%), το χαμηλότερο ποσοστό της μεταπολιτευτικής του ιστορίας. Ταυτοχρόνως, ο δείκτης ικανοποίησης από την κυβέρνηση έχει κατρακυλήσει στο πρωτοφανές 8% (-4%), που συνιστά επίσης το χαμηλότερο ποσοστό της μεταπολιτευτικής περιόδου, ενώ η κυβερνητική του ικανότητα αξιολογείται θετικά μόλις από το 12% (-6%) του εκλογικού σώματος. Η συσπείρωση των ψηφοφόρων του περιορίζεται σε 37,5%, ποσοστό που δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί μεταπολιτευτικά. Ο κίνδυνος της κοινωνικής του αποσάθρωσης είναι πλέον ορατός. Η κοινωνική και εκλογική κατάρρευση του κυβερνώντος κόμματος δίνει για πρώτη φορά στη Ν.Δ. σαφές προβάδισμα, της τάξης του 4%. Ωστόσο, το ποσοστό 31% (+2%), παρά την ανατροπή που καταγράφει, δεν εξασφαλίζει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Η ανάκαμψη της Ν.Δ. παραμένει εκλογική, όχι κοινωνική. Το τσουνάμι της αποδοκιμασίας έχει συμπαρασύρει και την εικόνα του Γ. Παπανδρέου. Η δημοτικότητά του κατακρημνίσθηκε στο 26% (-8%). Πρόκειται για το χειρότερο ποσοστό δημοφιλίας στην πολιτική του σταδιοδρομία. Η πρωθυπουργική του ικανότητα (23%) συρρικνώθηκε δραματικά (-10%) και δεν υπερβαίνει πλέον την αντίστοιχη του Αντ. Σαμαρά (23%). Επομένως, παρά τη σχετική φημολογία, είναι προφανές ότι -υπό τις παρούσες συνθήκες-το κυβερνών κόμμα έχει περιέλθει σε δεινή θέση και προσωπικά ο πρωθυπουργός σε ολοφάνερη αδυναμία να θέσει στο εκλογικό σώμα το «εκβιαστικό δίλημμα» των εκλογών, ή πολύ περισσότερο ενός ασαφούς δημοψηφίσματος. Η κοινωνική απόρριψη των κομμάτων της διακυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού της χώρας οδηγεί πλέον με επιταχυνόμενους ρυθμούς σε μια διογκούμενη κοινωνική κινητοποίηση. Τον τελευταίο μήνα, με βάση τον σχετικό δείκτη του Βαρόμετρου η κοινωνική συμμετοχή σε κάθε είδους εκδηλώσεις και μορφές διαμαρτυρίας υπερδιπλασιάσθηκε, από 12% τον Μάιο, σε 25% τον Ιούνιο. Το ποσοστό αυτό, αν προβληθεί στον ενήλικο πληθυσμό της χώρας, αντιστοιχεί σε 2,2 εκατομμύρια πολίτες. Αυτή η αδιαμεσολάβητη κοινωνική κίνηση δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, τόσο λόγω του κοινωνικού κατακερματισμού, όσο και κυρίως της κρίσης των παραδοσιακών μορφών της αντιπροσωπευτικής πολιτικής. Αποτελεί, ωστόσο, έναν παράγοντα που αναδεικνύεται σε καταλύτη των εξελίξεων.