ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Μία από τις πλέον εμβληματικές δημοσιογραφικές φιγούρες της δημόσιας γαλλικής ραδιοτηλεόρασης, ο σπουδαίος Μπερνάρ Πιβό, διηγείται σε ένα βιβλίο του την “πολιορκία” που δέχθηκε, κάποτε, από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όταν ο τελευταίος ήταν ακόμα μόνο ένας μαικήνας της τηλεόρασης και του ποδοσφαίρου.
Θυμάται, λοιπόν, πως είχε στείλει ιδιωτικό τζετ να τον μεταφέρει σε κάποια υπερπολυτελή έπαυλη στο Μιλάνο, όπου τον συνάντησε και του έκανε μία μυθώδη πρόταση για να μετακινηθεί σε κάποιο από τα κανάλια του, προσπαθώντας, δι αυτού του τρόπου, να κλέψει λίγο από το λούστρο της αισθητικής και της εγκυρότητας του διάσημου τηλεπαρουσιαστή και συγγραφέα.
Ο Μπερνάρ Πιβό, φυσικά, δεν υπέκυψε στα τσεκ του Καβαλιέρε και, έτσι, η δημόσια τηλεόραση κατήγαγε έναν θρίαμβο κατά της κακογουστιάς του μπερλουσκονικού τηλεοπτικού μοντέλου.
Ο κ. Ηλίας Μόσιαλος δεν γνωρίζει, πιθανώς, αυτή τη μικρή διδακτική ιστορία.
Αλλά, πιθανότατα, κάτι τέτοιο θα έχει κατα νου όταν εξαγγέλει τη σύσταση κάποιας “ανεξάρτητης επιτροπής” με έργο την μετατροπή της ΕΡΤ από μία κομματική- κυβερνητική τηλεοπτική “στρούγγα” σε μία πραγματική (σαν τη γαλλική;) δημόσια τηλεόραση.
Ελάτε, όμως, που οι “καλές προθέσεις” οδηγούν συχνά στην κόλαση.
Διότι, μόλις πριν μερικούς μήνες, η διοίκηση της ΕΡΤ –προσωπικά αδιαφορώ εάν δεν ήταν ακόμα, τότε, πολιτικός προϊστάμενος ο συμπαθέστατος και νεωτεριστής κ. Μόσιαλος– απέδειξε, με τις προσλήψεις των συμβασιούχων και τις αναθέσεις παραγωγών, τι ακριβώς εννοεί.
Όπως, φυσικά, και η προκάτοχή της διοίκηση και πιο πίσω μέχρι εκεί που θυμάται κανείς.
Μήπως, ο κ. Μόσιαλος μπορεί να εξηγήσει σε πιο “ψυγείο” βρίσκονται σήμερα οι ΕΡΤικοί “αστέρες” που διέπρεψαν την περίοδο Ρουσόπουλου;
Και πως, ως δια μαγείας, βρέθηκαν, αμέσως, “δικά μας παιδιά” (είτε από το ίδιο “ψυγείο”, είτε από την …αγορά[!]) για να τους αντικαταστήσουν;
Γνωρίζει, μήπως, ο κ. Μόσιαλος ποιοί έχουν εκπομπές στην ΕΡΤ; Έχει ακούσει κάτι για συνδαιτημόνες του πρωθυπουργού, παιδιά της “καλής Αριστεράς” και εταιρείες production που “ξυπνούν” –όλως τυχαίως– κάθε φορά που έρχεται …το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία;
Μακάρι να πετύχει ο κ. Μόσιαλος. Μακάρι να πείσει τους Πιβό (εάν υπάρχει κανείς σ’ αυτή τη ρημαγμένη και υποταγμένη χώρα) να μην σαγηνευτούν από τους Μπερλουσκόνι. Μακάρι να γίνει ανεξάρτητη και ανταγωνιστική η ΕΡΤ.
Ας βρει, όμως, και κάποιους ικανούς ανθρώπους με όραμα και εμπειρία να το κάνουν. Διότι, μέχρι τώρα, βασιλεύουν “ο φίλος του φίλου”, “η ομάδα του τάδε ή της δείνα που…μιλάει με τον Γιώργο” και πάει λέγοντας. Κι όχι κάτι βετεράνους “της κλαδικής των δημοσιογράφων”, ή άλλους που “αφού δεν βγήκαν βουλευτές, κάπου πρέπει να τους βολέψουμε”…
Υ.Γ Εκείνο που δεν μας είπε ο κ. Μόσιαλος είναι πως ακριβώς θα υπάρξει δραστικότατη περιστολή της κρατικής δαπάνης για την ΕΡΤ μόνο με την κατάργηση της Ετ1, τη μη λειτουργία του αρτίως εξοπλισμένου στούντιο της Κατεχάκη ή την αναστολή της κυκλοφορίας της ιστορικής “Ραδιοτηλεόρασης”.
Είμαι βέβαιος πως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος γνωρίζει τα απλά μαθηματικά της επιχειρηματικής “πιάτσας”. Ήτοι: κόστος επιχείρησης= λειτουργικό κόστος + κόστος μισθοδοσίας(εργοδοτικό).
Πως αντιμετωπίζεται, λοιπόν, το εργοδοτικό κόστος με όλα αυτά που ανακοίνωσε;
Που καταλήγουμε; Στις απολύσεις. Ο κ. Μόσιαλος γνωρίζει πως ο μοναδικός τρόπος να συρρικνωθεί δραστικά η δαπάνη του κράτους είναι να μειωθεί στο ένα τρίτο το κόστος μισθοδοσίας.
Ας πει, λοιπόν, πόσοι εργαζόμενοι θα αποχωρήσουν και με ποιο τρόπο. Εθελουσία (που είναι δύσκολο να εφαρμοστεί), εργασιακή εφεδρεία, μετατάξεις; Τι απ΄ όλα; Ή όλα μαζί;