ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
«Σήμερα στη Γερμανία ζουν περίπου 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι με περιουσία άνω των 500.000 ευρώ» λέει ο γερμανός μεγαλογιατρός Ντίτερ Λέμκουλ, ο οποίος ανέλαβε την πρωτοβουλία για την ίδρυση της ομάδας. Ο ίδιος μάλιστα ζητά να αντικατασταθούν όλες οι περικοπές, που πλήττουν κυρίως τους φτωχότερους, με τη φορολογία επί των πλουσίων. Έτσι.λέει, θα μειωθεί και το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Παρομοίως, στη Γαλλία, όπου και εκεί η πάμπλουτη Λιλιάν Μπετενκούρ ήθελε μαζί με άλλους 15 δισεκατομμυριούχους να κάνουν δωρεά στο κράτος, ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί πρότεινε 3% φορολογία εισοδήματος για όσους βγάζουν πάνω από €500.000, ως «έκτακτη συνεισφορά», ως το 2013.
Η πρότασή του κατακρίθηκε αυστηρά, ενώ οι Αριστεροί εκτίμησαν ότι θα προσέφερε μόνο 200 εκατομμύρια στο κράτος.
Στην Ιταλία, ο διευθυντής της Ferrari, Λούκα ντι Μοντετζέμολο προσφέρθηκε να πληρώσει υψηλότερους φόρους, αλλά με τον όρο να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις στην πολιτική της κυβέρνησης…
Ο πολυεκατομμυριούχος πρότεινε, χωρίς να λάβει απάντηση, να προστεθούν συμπληρωματικά τέλη για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα ανάμεσα στα πέντε και δέκα εκατομμύρια.
Από την άλλη, η Ισπανία, με την σοσιαλιστική κυβέρνηση, σκέφτεται να εφαρμόσει ρύθμιση για φόρο περιουσίας, την οποία είχε απορρίψει τρία χρόνια πριν. Μόνο από 50.000 εύπορους, η χώρα θα συγκέντρωνε 1 δις ευρώ, εκτιμούν οι ειδικοί.
Παράλληλα, στην Αμερική, ο μεγαλοεπενδυτής Γουόρεν Μπάφετ χαρακτηρίστηκε από κάποιους «υποκριτής» και «διαφημιστής του Ομπάμα», όταν είπε πως βρίσκει παράλογο αυτός να πληρώνει το 17,4% του εισοδήματός του σε φόρους, τη στιγμή που το προσωπικό του έδινε το 36% του δικού του. Ακόμα, πρόσθεσε ότι το 2% του πληθυσμού, που έχουν εισόδημα πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια, θα έπρεπε να υφίστανται υψηλότερη φορολογία εισοδήματος και επενδύσεων.
Αντίθετα προς όλο αυτό το ευρωπαϊκό κλίμα προσφοράς και γενναιοδωρίας κινείται η Αγγλία, που θεωρεί πως άλλο οι δωρεές των πλουσίων και άλλο η θέσπιση υποχρεωτικής φορολογίας. Βρετανικές κυβερνητικές πηγές κρίνουν ότι η αυξημένη φορολόγηση πλουσίων και επιχειρηματιών μακροπρόθεσμα θα έφερνε μεγαλύτερη οικονομική στενότητα. Οι πλούσιοι δεν θα άντεχαν να χρηματοδοτήσουν νέες επενδύσεις, δωρεές και έργα και θα πάγωνε η ανάπτυξη, πράγμα το οποίο στο μέλλον θα είχε επιπτώσεις για τους οικονομικά αδύναμους.