Σύμφωνα με τους ερευνητές η ύπαρξη ενός ωκεανού στον Πλούτωνα εξαρτάται από τις συγκεντρώσεις ραδιενεργού καλίου στον πυρήνα του σε συνδυασμό με την ποσότητα του πάγου που περιβάλλει τον πυρήνα.
Οι παρατηρήσεις που έχουν γίνει στον Πλούτωνα δείχνουν ότι ο πετρώδης πυρήνας του αποτελεί το 40% του συνολικού του όγκου. Αν οι συγκεντρώσεις καλίου στον πυρήνα είναι σε επίπεδα 75 μερών ανά δισεκατομμύριο η αποσύνθεσή του θα μπορούσε να παράγει θερμότητα ικανή να λιώσει τον εσωτερικό πάγο που είναι ένα μείγμα νερού και αζώτου.
«Ο πυρήνας του Πλούτωνα περιέχει αυτή την ποσότητα καλίου ίσως και μεγαλύτερη. Στον πυρήνα της Γης οι συγκεντρώσειςά καλίου είναι δέκα φορές πιο μικρές από εκείνες στον Πλούτωνα αλλά βέβαια η Γη είναι πολύ πιο κοντά στον Ήλιο γεγονός που ίσως έπαιξε ρόλο στο να μην παραχθεί τόσο κάλιο» δηλώνει ο Ουίλιαμ Μακ Κίνον του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Μιζούρι που δεν είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Οι προϋποθέσεις για τη συντήρηση ωκεανού
Η παρουσία μιας πηγής θερμότητας δεν είναι ικανή από μόνη της για να δημιουργήσει και πολύ περισσότερο να συντηρήσει σε μόνιμη βάση έναν ωκεανό. Η θερμότητα από τον πυρήνα θα μεταδοθεί στον πάγο που τον περιβάλλει. Αν όμως οι πάγοι θερμανθούν με πολύ γρήγορο ρυθμό τότε η θερμότητα θα «ξεφύγει» και θα απελευθερωθεί προς το διάστημα πριν τελικά προλάβουν να λιώσουν οι πάγοι.
Για δημιουργηθεί και κυρίως για να διατηρηθεί ένας ωκεανός θα πρέπει η θερμότητα να λειτουργεί με τρόπο ανάλογο ώστε τα κατώτερα στρώματα του εσωτερικού πάγου να λιώνουν μεν αλλά σε πολύ αργό ρυθμό ώστε τα ανώτερα στρώματά του να δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις (ένα είδος μόνωσης) για να συντηρείται η παρουσία του νερού σε υγρή μορφή.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι αυτή η γεωλογική διεργασία λαμβάνει χώρα στον Πλούτωνα οι ερευνητές υπολόγισαν ότι στο υπέδαφος του Πλούτωνα υπάρχει ένα στρώμα πάγου βάθους 165 χιλιομέτρων και κάτω από αυτό ένας ωκεανός με βάθος επίσης 165 χιλιομέτρων.