Η προσχηματική αγωνία των τριών δεν μπορεί να κρύψει την προσπάθεια τους να ηγηθούν της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ, με επικίνδυνα και αντιδημοκρατικά ιδεολογήματα. Γιατί πίσω από την επίθεση κατά των «συντεχνιών», κρύβεται η επίθεση κατά του συνδικαλισμού και των διεκδικήσεων των εργαζομένων στα Πανεπιστήμια και τα σχολεία, στα Νοσοκομεία και στις Δημόσιες Συγκοινωνίες. Εκεί δηλαδή που η πολιτική ανεπάρκεια των τριών είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.
Προκαλεί εντύπωση η δημόσια κριτική κατά των συναδέλφων τους Υπουργών αλλά και κατά του πολιτικού συστήματος. Ξεχνούν προφανώς και οι τρεις ότι είναι προϊόντα αυτού του συστήματος και ιδιαίτερα «ευνοημένοι» από τις σχέσεις τους με τα Πρωθυπουργικά περιβάλλοντα. Είτε με το διορισμό τους σε Κυβερνητικές θέσεις από μικρή ηλικία, είτε με την ανάληψη θέσεων ευθύνης από το πουθενά, είτε με την άνετη εκλογή τους με τα ψηφοδέλτια Επικρατείας.
Θα μπορούσε την επιστολή τους να συνυπογράψει και μία ακόμη πρώην Υπουργός. Η κα Μπακογιάννη είναι ηλίου φαεινότερο ότι συμφωνεί με τα γραφόμενα όπως και ο κ. Μητσοτάκης. Μάλλον ξέχασαν να τους ειδοποιήσουν!
Στις εξετάσεις της Τρόικα πήρανε άριστα, στη στάση τους απέναντι στο Λαό μένουν μετεξεταστέοι.
Η μόνη λύση για το ΠΑΣΟΚ είναι η ανατροπή των νεοσυντηρητικών, αντιλαϊκών και αντικοινωνικών λογικών που αναπτύσσονται στο όνομα της σωτηρίας της χώρας από ένα ιδιότυπο καθεστώς. Οι τρεις Υπουργοί με την επιστολή τους αυτή στοχεύουν στη προσωπική σωτηρία και ανέλιξή τους και αγωνίζονται για αυτή.
Και σε αυτό τον αγώνα ο πρώτος λόγος ανήκει στα στελέχη του Κινήματος και στον Ελληνικό Λαό ενώ ο Πρωθυπουργός παρακολουθεί αμήχανα τις πρώτες κινήσεις της οργανωμένης προσπάθειας αμφισβήτησης της ηγεσίας του».