ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
Θα τους εμπιστευόσουν;
Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
(από τη Real.News)
Σε λιγότερο από δύο χρόνια, το 2013, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. καλούνται, με βάση τις δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογράψει, να αποπληρώσουν δάνεια συνολικού ύψους 201.800.000 ευρώ (!) στην Αγροτική τράπεζα (και επιπλέον περίπου 50 εκατ. σε άλλες τράπεζες).
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η κρατική ΑτΕ τελεί υπό τον σχολαστικό έλεγχο της τρόϊκας και της ΕΚΤ, καθώς οι επιδόσεις της στα τελευταία στρες-τεστ ήταν οριακά στο μέσο όρο.
Ως εκ τούτου μία «στάση πληρωμών» των δύο κομμάτων θα προκαλούσε ανυπολόγιστες παρενέργειες στην κρατική τράπεζα, η οποία επί δεκαετίες δάνειζε αφειδώς, και με εξευτελιστικά επιτόκια, κόμματα, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και καθέναν που είχε πρόσβαση στο γραφείο του κομματικά διορισμένου διοικητή της.
Το παραπάνω παράδειγμα οδηγεί, μαθηματικά, σε ένα –εκ πρώτης μόνο ανάγνωσης απλοϊκό- ερώτημα: πως θα σώσουν την ελληνική οικονομία δύο κόμματα (εξουσίας) που έχουν προεξοφλήσει τις κρατικές επιχορηγήσεις των αρκετών επόμενων ετών για να δανειστούν και να συντηρούν εκατοντάδες αργόσχολους «υπαλλήλους», πολυτελή γραφεία και πανάκριβες διαφημιστικές καμπάνιες;
Θα εμπιστευόταν, ποτέ, ένας πρωθυπουργός σοβαρής προηγμένης χώρας να αναθέσει το οικονομικό χαρτοφυλάκιο σε έναν επιχειρηματία που χρεωκόπησε την επιχείρησή του εξαιτίας δικών του βλαπτικών επιλογών;
Λαμβάνει σοβαρά κανείς έναν οικογενειάρχη που αφήνει τα παιδιά του να πεινάσουν για να συντηρεί Πόρσε Καγιέν και να σκορπάει στα …μπουζούκια όσα δανείζεται από τις τράπεζες;
Όλα αυτά τα αυτονόητα, όμως, δεν έχουν θέση στην παράλογη ελληνική πολιτική-κομματική πραγματικότητα.Και οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: οι ηγεσίες των δύο κομμάτων και τα επιτελεία τους δεν διαθέτουν «κοινό νου». Ζουν ακόμα στη σφαίρα της ασυδοσίας, της σπατάλης του κομματικού κρατισμού.
Αυτές τις επισημάνσεις διατύπωσαν, άλλωστε, και οι τρεις υπουργοί- αρθρογράφοι (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης), χωρίς, όμως, να κάνουν την παραμικρή αυτοκριτική για τα του (κομματικού) οίκου τους.
Μπορούν, ως εκ τούτου, αυτοί να μας σώσουν; Ρητορική η ερώτηση. Την απάντηση τη γνωρίζουμε…