ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκονται οι τράπεζες, οι οποίες βλέπουν ασφυκτικά δίπλα τους την προοπτική της κρατικοποίησης. Η δεινή δημοσιονομική θέση της χώρας και οι υποχρεώσεις που δημιουργεί το Μνημόνιο, φέρνει τις ελληνικές τράπεζες σε δυσμενέστερη θέση από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές και όχι μόνο λόγω της μεγαλύτερης έκθεσής τους σε ελληνικούς τίτλους.
Η προοπτική αυτή αποτελεί εφιάλτη για τις διοικήσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα πρόσωπα εκείνα που επί περίπου δύο δεκαετίες αποτελούν την σκιώδη διακυβέρνηση της χώρας, καθώς ελέγχουν έμμεσα σχεδόν το σύνολο των ελληνικών media και ελέγχουν τον παραγωγικό ιστό της χώρας μέσω των δανειοδοτήσεων.
Οι τελευταίες έγιναν, σε πολλές περιπτώσεις, δίχως στοιχειώδη χρηματοοικονομικά κριτήρια, γεγονός που αποκαλύπτεται τώρα καθώς, ειδικά στον κλάδο των media, υπάρχουν επισφαλή δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, μέρος των οποίων δεν είναι απίθανο να κατέληξε και στις τσέπες του επιχειρηματικού και εκδοτικού κατεστημένου της χώρας.
Η πιθανότητα κρατικοποίησης των τραπεζών -δεδομένου ότι οι περισσότερες από τις διοικήσεις και του μεγαλομετόχους θα αρνηθούν ή θα αποφύγουν να συνεισφέρουν από τα προσωπικά τους αποθέματα στην ανακεφαλαιοποίηση- προβληματίζει γνωστούς τραπεζίτες που αντιλαμβάνονται ότι σε μερικούς μήνες δεν θα έχουν την ισχύ που είχαν τα προηγούμενα χρόνια.
Με τις εξελίξεις αυτές μένει να δουμε κατά πόσο θα επηρεαστεί η συνένωση Alpha- Eurobank υπό την ομπρέλα του fund του Κατάρ. Κάποιοι αναλυτές επισημαίνουν πως το Κατάρ, μετά τις εξελίξεις, θα έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση και να αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών σε χαμηλές τιμές. Άλλοι λένε πως το deal βρίσκεται στον αέρα…
Όπως άφησε να διαφανεί χθες στη συνέντευξη τύπου ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, οι ελληνικές τράπεζες πιθανότατα δεν θα έχουν το περιθώριο των 9 μηνών περίπου που θα δοθεί στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές, ώστε να καταφέρουν να καλύψουν τις απώλειες από το haircut με ιδιωτικούς πόρους. Το χρονικό περιθώριο για τις ελληνικές τράπεζες μπορεί να είναι ασφυκτικά μικρότερο, ίσως και μέχρι το τέλος του χρόνου. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Βενιζέλος «δεν πρέπει να συγκρίνουμε τις ευρωπαϊκές τράπεζες με τις ελληνικές, άλλωστε εμείς είμαστε και στο μνημόνιο».
Εάν τελικά το περιθώριο που θα δοθεί για να προσπαθήσουν οι τράπεζες να μαζέψουν κεφάλαια, είναι το ελάχιστο δυνατό, ουσιαστικά προεξοφλείται η ταχύτατη κρατικοποίησή τους. Το βασικό επιχείρημα γι’ αυτή τη δυσμενή μεταχείριση είναι ο σοβαρός κίνδυνος που μπορεί να εξελιχθεί και σε συστημικό, στην περίπτωση που τράπεζες παραμείνουν εκτεθειμένες με πολύ ανεπαρκείς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όπως εξηγεί στέλεχος της τραπεζικής αγοράς, δεν μπορεί να αφεθούν οι τράπεζες να λειτουργούν επί 8-9 μήνες με δείκτες στο 2% σε ένα τόσο ευμετάβλητο περιβάλλον.
Αυτό όμως καταδικάζει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε υποχρεωτική κρατικοποίηση χωρίς να του παρέχεται καν η δυνατότητα της προσπάθειας εξεύρεσης ιδιωτικών κεφαλαίων. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο γνωστού τραπεζίτη «όχι ελληνική τράπεζα, αλλά και ούτε η Morgan Stanley δεν θα μπορούσε να βρει μερικά δις ευρώ σε ένα μήνα.
Το δεύτερο εξ ίσου σοβαρό πρόβλημα που δεν έχει διευκρινισθεί ακόμη αφορά στο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας. Για τους ίδιους λόγους που περιγράφονται παραπάνω, ενδέχεται να επιβληθούν στις ελληνικές τράπεζες αυστηρότερα κριτήρια επάρκειας κεφαλαίων σε σχέση με τις ευρωπαϊκές και ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας αντί του 9% που ανακοινώθηκε χθες στο πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ του IIF και των ευρωπαίων ηγετών, να παραμείνει στο 10% που έχει ορίσει η Τράπεζα της Ελλάδος.
Αυτή η μία μονάδα παραπάνω στο δείκτη, μπορεί να μεταφράζεται σε επιπρόσθετα κεφάλαια από 500 εκατ. ευρώ μέχρι και ένα δις ευρώ, ανάλογα με την τράπεζα και την έκθεσή της σε ελληνικό κίνδυνο.
Αφού ξεκαθαριστούν οι δύο δύσκολοι γρίφοι, θα πρέπει επίσης να οριστικοποιηθεί ο τρόπος συμμετοχής του δημοσίου, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Βάσει του νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα, η συμμετοχή του δημοσίου θα γίνει με κοινές μετοχές, δηλαδή οι τράπεζες θα κρατικοποιηθούν, το δημόσιο καθίσταται βασικός μέτοχος εις βάρος των υφιστάμενων μετόχων, οι οποίοι θα χάσουν πλέον οποιαδήποτε προοπτική μελλοντικής ανάταξης των ήδη δραματικών απωλειών που έχουν υποστεί από την απαξίωση των χρηματιστηριακών τιμών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες θα προσπαθήσουν να δώσουν τη μάχη τους και στα τρία μεγάλα μέτωπα που αντιμετωπίζουν.
Πηγή: protothema.gr, Eθνος, Ημερησία, Ελευθεροτυπία