ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντέπτυξε τα τελευταία περίπου 20 χρόνια στενές, σχεδόν φιλικές, σχέσεις με Έλληνες πολιτικούς. Ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης είχε δημιουργήσει “δίδυμο συνεργασίας” με τον τότε δήμαρχο Αθηναίων και νυν υπ. Αμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλος. Με τον υπ. Εξ Γιώργο Παπανδρέου διατηρούσε μόνιμα επαφή, σε εποχές, μάλιστα, που το στρατιωτικό κατεστημένο στην Άγκυρα ήταν πανίσχυρο, παρά τα δειλά ανοίγματα προς τα δυτικά του μακαρίτη Ισμαήλ Τζεμ. Με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή έγιναν …κουμπάροι και με τη Ντόρα Μπακογιάννη μιλούσε σχεδόν καθημερινά στο τηλέφωνο.
Η Τουρκία είναι, ως γνωστό, μία χώρα μεγάλων αντιθέσεων και αντιφάσεων. Παλεύει ανάμεσα στο μαγευτικό αλλά και αναχρονιστικό παρελθόν της “βαθιάς Ανατολής” και την ψηλάφηση ενός ντεμί ευρωπαϊκού μέλλοντος. Επί Ερντογάν (τον οποίο επιβράβευσε το Time Magazine με ένα εξώφυλο υπό τον τίτλο του τραγουδιού του Σινάτρα “Erdogan’ s way”),…
η Τουρκία κατόρθωσε να παραμερίσει τους στρατοκράτες κεμαλιστές, να εξαρθρώσει τα “σταγονίδια” της Εργκενεγκόν, να τιθασεύσει τον φονταμενταλισμό και, κυρίως, να αναπτύξει μία δραστήρια οικονομία, κυριαρχώντας στον γεωστρατηγικό της περίγυρο, ακόμα και εξαπολύοντας θερμές απειλές σε ισχυρούς (Ισραήλ) της περιοχής.
Δυστυχώς, κανείς από τους Έλληνες πολιτικούς δεν κατόρθωσε να “διαβάσει” και να ¨αντιγράψει”, έστω και κατ’ ελάχιστον, τον Τούρκο πολιτικό. Και κανείς δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα δικό του μοντέλο και “μύθο” για τη χώρα του, όπως κατόρθωσε ο “κουμπάρος” του Βοσπόρου.
Απλά μαθήματα γεωπολιτικής για το ανεπίδεκτο μαθήσεως ελληνικό πολιτικό σύστημα…
Υ.Γ Κατά τα άλλα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος ειρωνεύτηκε -χθες στην εκπομπή του Γ. Πρετεντέρη- συνομιλητή του που αναφέρθηκε στο παράδειγμα του Ερντογάν. Γιατί; Του φαίνεται λίγος; Ή έχει κάποια άλλη ηγετική πρόταση κατά νου;