
…
Υποστηρίζει ότι ο κίνδυνος να παραμείνουν για χρόνια εκτός επενδυτικού ενδιαφέροντος οι «περιφερειακές χώρες» της ευρωζώνης είναι ορατός, επισημαίνοντας ότι αυτό θα σημάνει πρακτικά τα επιτόκια δανεισμού, χωρών όπως η Ιταλία και η Ισπανία, να παραμένουν σε παράλογα υψηλά επίπεδα. Ενδεικτικά αναφέρει ότι σήμερα το επιτόκιο του 10ετούς γερμανικού ομολόγου κυμαίνεται κοντά στο 1,9% ενώ το αντίστοιχο της Ιταλίας αγγίζει την επικίνδυνη ζώνη του 7%. Παράλληλα επικαλείται εκτιμήσεις επενδυτών και αναλυτών της αγοράςσημειώνοντας ότι «οι μεγάλοι επενδυτές της Βόρειας Ευρώπης δεν προτίθενται να επιστρέψουν στις αγορές ομολόγων της περιφέρειας σε σύντομο χρονικό διάστημα» και υποστηρίζει ότι στη χειρότερη εκδοχή του αυτό το σενάριο θα οδηγήσει σε «κύμα πτωχεύσεων χώρες της ευρωζώνης προκαλώντας την παράλυση του τραπεζικού συστήματος και εν συνεχεία βαθιά ύφεση». Η Wall street journal, εκτιμά ότι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας εξέλιξης «θα ήταν η αποχώρηση μίας ή και περισσότερων χωρών από το κοινό νόμισμα, ακόμα και τη διάλυση της νομισματικής ένωσης». Μάλιστα αναφέρεται στην αποστομοτική απάντηση που είχε δώσει ο επικεφαλής των επενδύσεων του ασφαλιστικού ταμείου του κλάδου των Μεταφορών της Ολλανδίας, όταν, αφού είχε πουλήσει τα ελληνικά ομόλογα και εν συνεχεία τα ισπανικά και τα ιταλικά, ρωτήθηκε για το πότε θα επέστρεφε στην αγορά ομολόγων της Ιταλίας. “Όταν η χώρα επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα”.