του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Προ ημερών ο κεντρικός τραπεζίτης της Ελβετίας -εκεί, δηλαδή, που οι τραπεζίτες είναι “ιεροί” σαν τις αγελάδες στην Ινδία– βρέθηκε υπό κατηγορία γιατί “έπαιξε” με την ισοτιμία ευρώ- δολαρίου και αποκόμισε το …ιλιγγιώδες ποσό των 75.000 ελβετικών φράγκων!
Στη Μεγάλη Βρετανία, υπουργοί και βουλευτές βρέθηκαν εκτός πολιτικής κονίστρας γιατί χρέωναν τα έξοδα του καθαριστήριου (!), ενώ ο Ζακ Σιράκ, στη Γαλλία κάθησε στο εδώλιο για ένα μικροσκανδαλάκι την εποχή που ήταν δήμαρχος.
Αναρίθμητες παρόμοιες περιπτώσεις μπορεί να ανασύρει ακενίς από την πρόσφατη πολιτική ιστορία ευρωπαϊκών και όχι μόνο χωρών.
Χθες, στην πιο διεφθαρμένη χώρα του κόσμου, ένας πρώην πρωθυπουργός ομολόγησε ότι του τηλεφώνησε ο πρόεδρος μιας ελεγχόμενης από το Δημόσιο -ήτοι την κυβέρνηση- τράπεζας για να τον ρωτήσει εάν πρέπει ή όχι να εγκρίνει δάνειο σε μεγάλη εκδοτική επιχείρηση.
Ο ιδιοκτήτης της οποίας, δε, απάντησε στην κατηγορία με υπαινιγμούς ότι, κατά τη συνάντησή του με τον πρώην πρωθυπουργό, εκείνος “κάτι του ζήτησε”.
Ο αδελφός του ίδιου πολιτικού εμπλέκεται – δικαίως ή αδίκως, θα δούμε- σε σοβαρότατη υπόθεση με “παιχνίδια” κερδοσκόπων σχετικά με τη χρεοκοπία της χώρας (CDS), ενώ ο έτερος αδελφός διάγει πλουσιοπάροχο βίο, συναντάται και συζητά με επιχειρηματίες (πιθανότατα εκπροσωπώντας τον πολιτικό -αδελφό του) και συγγράφει άρθρα κατηγορώντας τους υπουργούς για “ραγιαδισμό”.
Στις σοβαρές χώρες όλες αυτές -με πρώτη αυτή του δανείου της Εθνικής- οι υποθέσεις θα έριχναν κυβερνήσεις. Εδώ;
Υ.Γ Τώρα εξηγείται γιατί ο πρώην πρωθυπουργός έλεγε το χειμώνα του 2010 ότι η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη χώρα…