ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
H κρίση ελλείμματος το 2009, μετατράπηκε σε κρίση χρέους το 2010 και το 2011 και, σήμερα, γίνεται, πλέον, κρίση εθνικής κυριαρχίας.
Η Ελλάδα έχει απωλέσει, ήδη, σημαντικό μέρος της εθνικής κυριαρχίας της. Με μία κυβέρνηση αναγκαστικής συγκατοίκησης που δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση, με έναν πρωθυπουργό επιλογής των δανειστών που κάνει απλώς “delivery”…
των αποφάσεων της Μέρκελ, της ECB και του IMF και διαπραγματεύεται ελάχιστα και μία δράκα κερδοσκόπων να καραδοκούν να ενεργοποιήσουν τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), προεξοφλώντας την τυπική ελληνική πτώχευση.
Το ερώτημα “μέσα ή έξω από το ευρώ;” που τέθηκε εκ των πραγμάτων μετά το ιστορικό φιάσκο του Γιώργου Παπανδρέου με το δημοψήφισμα έχει, πλέον, μεταλλαχθεί σε “χρεοκοπία ή υποταγή;”.
Από τους Αψβούργους, στους Γλιξμβούργους και, τώρα, στους Μερκελμβούργους, η ελληνική ιστορία ξαναγράφεται έναντι του “δυτικού άξονα”, των “συμμάχων” και των “εταίρων”.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, η χώρα έχει ανάγκη από μία γενικευμένη δημόσια συζήτηση σχετικά με τις εναλλακτικές και τα διλλήματα:
– PSI και υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης (μνημόνιο 2) με οιαδήποτε ανταλλάγματα; Κι αν ναι πότε και πως θα αρχίσει η ανάκαμψη και η ανάπτυξη; Θα ανακτήσουν οι Έλληνες μέρος των δικαιωμάτων που έχουν απολέσει;
– Ή στάση πληρωμών, τώρα, προς πίεση και αντ-εκβιασμού των δανειστών ώστε να προχωρήσουν αμέσως σε γενικές πολιτικές απομείωσης του χρέους χωρίς να καταστρέφεται ο κοινωνικός ιστός;
Στη χώρα υπάρχουν, πλέον, διαφορετικές σχολές σκέψης: φιλομνημονιακοί, “ενδιάμεσοι”, αντιμνημονιακοί της παραμονής στο ευρώ, αντιμνημονιακοί της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα κ.ο.κ.
Οι Έλληνες πρέπει να ακούσουν και να κατασταλλάξουν. Και καμία δεσμευτική απάντηση δεν πρέπει να υπάρξει από την κυβέρνηση Παπαδήμου, πριν τις εκλογές. Στις κάλπες θα κριθούν όλα. Και την απόφαση μπορεί να πάρει μόνο ο λαός…