Γιατί ο

ΑΡΘΡΟ
ΤΟΥ Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Ως μη όφειλε, ο Μάριο Μόντι υπερασπίστηκε, χθες, στο περιθώριο της άτυπης Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, την Ελλάδα και άσκησε δριμεία κριτική στην Μέρκελ για την απαίτησή της να τεθεί υπό επιτροπεία η χώρα μας. Ο ιταλός πρωθυπουργός κατηγόρησε την επεκτατική γερμανική πολιτική στην Ευρώπη και την αδυναμία του Βερολίνου να κατανοήσει τι πραγματικά συμβαίνει στις αδύναμες χώρες.
Ο κ. Μόντι έπραξε ότι δεν έπραξε ο κ. Παπαδήμος. Η δήλωση του εκπροσώπου της κυβέρνησης υπήρξε ηπιότερη εκείνη του ιταλού ομολόγου του -“έσωσε την παρτίδα” η αυστηρή και με ιστορικές παραπομπές δήλωση του Ευ. Βενιζέλου- και ήρθε προς επίρρωση των εντυπώσεων ότι ο κ. Παπαδήμος δεν διαπραγματεύεται και λειτουργεί περίπου ως μεταφορέας των απαιτήσεων της τρόϊκας.
Περίεργη μπορεί να θεωρηθεί η τοποθέτησή του και για τις περικοπές του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός έφτασε στις Βρυξέλλες με “κόκκινη γραμμή” (ως εντολή των τριών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνησή του) να μην υπάρξει καμμία τέτοια μείωση ή ακόμα περισσότερο κατάργηση, τι συνέβη και αναχώρησε με μία αμφίσημη θέση που δείχνει πως έρχεται για να μεταφέρει την απαίτηση της Μέρκελ και της τρόϊκας να αρθούν οι ενστάσεις;

ΥΓ. Το γιατί ο κ. Παπαδήμος δεν μπορεί να πολιτευθεί όπως ο Μάριο Μόντι είναι ένα θέμα που πρέπει να απαντηθεί από εκείνους που θεωρούσαν και θεωρούν τον τραπεζίτη- πρωθυπουργό ως “το κατάλληλο πρόσωπο που μιλά τη γλώσσα των δανειστών”…