ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
Ανάλυση
Ο κύβος ερρίφθη. Η Κυριακή 29 Απριλίου (η επομένη της Κυριακής του Θωμά) είναι απ΄ ότι φαίνεται η πιθανότερη ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών, αφού, υπό το φιάσκο της ψηφοφορίας στη Βουλή, ο κ. Λουκάς Παπαδήμος έχει πεισθεί ότι δεν μπορεί να παρατείνει περισσότερο τον βίο της εύθραυστης, πλέον, κυβέρνησής του.
Το ερώτημα, πλέον, είναι ποιά και πόσα κόμματα θα κατέλθουν στις εκλογές και, κυρίως, πως θα διαμορφωθεί, την ” επόμενη ημέρα”, το πολιτικό σκηνικό, κάτι που ανησυχεί ιδιαιτέρως τους δανειστές. Κι αυτό γιατί το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες επιθυμούν μία κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ -γιατί όχι υπό την πρωθυπουργία, εκ νέου, του κ. Παπαδήμου, όπως αφήνουν να εννοηθεί πηγές στην Κομισιόν και την ΕΚΤ στη Φραγκφούρτη…
Είναι βέβαιο πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι…ένα. Η διαγραφή ιστορικών στελεχών και ηχηρών κοινοβουλευτικών ονομάτων οδηγεί, μαθηματικά, στην ίδρυση ενός νέου μεταρρυθμιστικού κόμματος, με ισχυρό ηγετικό δίδυμο τους Χ. Καστανίδη και Λ. Κατσέλη. Οι δύο πρώην υπουργοί συνομιλούν καθημερινά και αναζητείται φόρμουλα συγκερασμού αντιθέσεων και σύγκλισης απόψεων ώστε να παρουσιάσουν μία αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Ο κ. Καστανίδης πνέει τα μένεα με τον συντοπίτη του Ευ. Βενιζέλο, καθώς τον θεωρεί συνυπεύθυνο -με τον Γ. Παπανδρέου- για τη διαγραφή του, ενώ το χάσμα με άλλα ηγετικά στελέχη βαθαίνει. Είναι χαρακτηριστικό ότι απαντώντας στον Θ. Πάγκαλο που του επιτέθηκε για την αποχή του απ΄λο την ψηφοφορία, τον αποκάλεσε “ασάλευτο γίγαντα με σαλεμένη λογική”!
Αγνωστο παραμένει, προσωρας, τι θα πράξει η Βάσω Παπανδρέου (και κάποιοι εκ των διαγραφέντων που επηρεάζει, όπως ο Δ. Καρύδης). Είναι βέβαιο πως εάν συγκλίνει με τους δύο, το βεληνεκές της νέας προσπάθειας θα αυξηθεί αρκετά.
Μεταρρυθμιστικό κόμμα ετοιμάζει πυρετωδώς και ο Γ. Φλωρίδης, φιλοδοξώντας να ενσωματώσει στελέχη του κλίματος Παπαδήμου, όπως ο Τ. Γιαννίτσης αλλά και στελέχη από το ΠΑΣΟΚ.
Εάν ευοδωθούν οι παραπάνω προσπάθειες, το ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί στις κάλπες με τρεις …εκδοχές. Την επίσημη υπό τον κ. Βενιζέλο (με παρόντα- απόντα τον Γ. Παπανδρέου) και δύο ακόμα σχηματισμούς!
Εάν συνυπολογίσουμε το πασοκικών καταβολών Αρμα Πολιτών του Γ. Δημαρά (που υπό τις νέες συνθήκες προβληματίζεται για το εάν θα κατέλθει αυτονόμως) παρατηρείται πληθωρισμός στον ευρύτερο χώρο του κέντρου.
Εκείνος που ανησυχεί απ΄ όλα αυτά είναι ο Φ. Κουβέλης που με τόσες εναλλακτικές επιλογές για τους δυσαρεστημένους ψηφοφοόρους του ΠΑΣΟΚ βλέπει να χάνει το προνόμιο του “αποκλειστικού προορισμού”, κάτι που είχε εκτοξεύσει τα δημοσκοπικά ποσοστά του στο 18%!
Αστερισμό σημαντικού βεληνεκούς δημιουργεί, πλέον, και ο Αλ. Τσίπρας. Ενσωμάτωσε τη Σοφία Σακοράφα, που δεν συμφώνησε με το πρώτο μνημόνιο και αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, ενώ εξασφάλισε τη συνεργασία της Ενωτικής Κίνησης υπό τους Π. Κουρουμπλή, Αλ. Μητρόπουλο, Ν. Κοτζιά και άλλους πασοκογενείς.
Ο πρόεδρος της Κ.Ο του Συριζα έχει κατορθώσει να περιορίσει τους αντιευρωπαϊστές των ακραίων συνιστωσών και επιχειρεί να παρουσιάσει πρόσωπο πιο θεσμικό με πρόταση διακυβέρνησης και ευρύτατων κεντροαριστερών συνεργασιών και φαίνεται πως θα εξασφαλίσει ποσοστό αρκετά πάνω από το 10%.
Αναμφισβήτητα, σοβαρές ανακατατάξεις θα συμβούν και στο χώρο μεταξύ κεντροδεξιάς και δεξιάς. Το νέο κόμμα του Π. Καμμένου που εκκολάπτεται φαίνεται ότι θα ενσωματώσει μεγάλο τμήμα του συνδικαλιστικού της ΝΔ (με μεγάλη επιρροή στη γαλάζια εκλογική βάση). Ήδη ο Γ. Μανώλης συζητά με τον Π. Καμμένο και εφόσον ο τελευταίος δεν επιδείξει …αρχηγικό ενθουσιασμό η συνεργασία τους πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, βεβαίως, τι θα πράξουν οι 22 διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ. Τινές εξ αυτών συζητούν με τον κ. Καμμένο και θα συνεργαστούν μαζί του, άλλοι αποκαθιστούν επικοινωνία με την κα Μπακογιάννη, ενώ δεν αποκλείται -για λόγους πολιτικής επιβίωσης- ένας ή δύο να κατευθυνθούν προς τον ΛΑΟΣ, προς εξισορρόπηση (…) της βέβαιης μετακίνησης του Μ. Βορίδη -πιθανώς και του Α. Γεωργιάδη- στη ΝΔ.
Πολιτικοί παρατηρητές εκτός Ελλάδας θεωρούν αρκετά πιθανό η επόμενη κυβέρνηση να προκύψει από έναν αστερισμό κομμάτων με τη ΝΔ και το πΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου αλλά και την προσθήκη, είτε της κας Μπακογιάννη, είτε άλλων μικρών κομμάτων.
Οι ίδιοι παρατηρητές θεωρούν μία τέτοια εξέλιξη αρκετά βολική ώστε να εδραιωθεί η τακτική του “διαίρει και βασίλευε” εκ μέρους των δανειστών, ώστε να περνούν όλα τα σκληρά μέτρα και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Αλλοι, πάλι, λένε πως μία τέτοια εξέλιξη θα καταστήσει κινούμενη άμμο την Ελλάδα και θα δυσχεράνει τα σχέδιά τους. Ενα είναι βέβαιο: ισχυρό κόμμα που θα μπορούσε να διεκδικήσει αυτοδυναμία δεν υπάρχει!
Και επίσης, είναι βέβαιο πως το άθροισμα των κομμάτων της ευρύτερης Αριστεράς θα είναι πολύ υψηλό, μετατρέποντας την Ελλάδα στην πιο …αριστερή χώρα της Ευρώπης. Κι αυτό κάνει πολλούς να τρομάζουν…