Και είναι ακόμα πιο προκλητικές επειδή γίνονται:…
– σε μία συγκυρία που το 90% των Ελλήνων “μουντζώνει” όπου σταθεί και όπου βρεθεί οιονδήποτε και οτιδήποτε εκπροσωπεί το πολιτικό σύστημα,
– σε μία περίοδο που οι έφηβοι βιώνουν πολλαπλώς τις συνέπειες της κρίσης και της πολιτικής του μνημονίου: ζουν σε οικογένειες που έχουν εξοντωθεί από τη δραματική μείωση του εισοδήματος, σπουδάζουν σε σχολεία που δεν θερμαίνονται επαρκώς (και όχι σε ιδιωτικά ή πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως αρκετών πολιτικών) και, κυρίως, αγωνίζονται να αποφοιτήσουν και να φθάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση γνωρίζοντας πως, όταν πάρουν το πτυχίο τους, δεν θα μπορούν να βρουν δουλειά ή, εάν είναι από τους τυχερούς, θα αμοίβονται με 300 ευρώ,
– από μία υπουργό Παιδείας που, ακόμα, δεν έχει κατορθώσει να εφοδιάσει με βιβλία και άλλα εγχειρίδια τα σχολεία της χώρας την ώρα που βρίσκει χρόνο και… ενθουσιασμό για να προβάλλει τις ιδέες κάποιου …Pasok Plus.
Πέραν αυτού, όμως, η κα Διαμαντοπούλου θα έπρεπε να γνωρίζει πως οι απόψεις της για το (μεταφυσικό) δίπολο “αμοιβή- τιμωρία” δεν μπορεί να γίνεται με όρους Ιεράς Εξέτασης, Ούτε η ίδια είναι ηγουμένη σε κάποιο ζηλωτικό μοναστήρι του Μεσαίωνα, ούτε της ανέθεσε κάποιος Πάπας -ελέω Θεού- να εκπροσωπήσει τη Θεία Δίκη.
Η υπουργός θα έπρεπε να είναι ταπεινότερη. Να θυμηθεί, για παράδειγμα, πως οι έφηβοι μεγαλώνουν με πρότυπα. Και τα πρότυπα που παράγει, εδώ και χρόνια, το πολιτικό σύστημα είναι αυτά των πολιτικών που διαπλέκονται, που παίρνουν μίζες, που διορίζουν από το παράθυρο και που, εν τέλει, καταστρέφουν τη χώρα.
Με ποιο δικαίωμα η κα Διαμαντοπούλου θα τιμωρήσει τους μαθητές που -έστω και ακραία- εκδηλώνουν την αγανάκτησή τους και απαξιώνουν το πολιτικό σύστημα, όταν η ίδια και οι συνάδελφοί της ουδέποτε έχουν τιμωρηθεί για όσα βάναυσα διέπραξαν σε βάρος του λαού. Για τα σκάνδαλα, για τα ψέματα, για την οικονομική καταστροφή της χώρας.
Κι επιτέλους, ας βρεθεί κάποιος να της τα πει αυτά. Ως πότε (συνάδελφοι) δημοσιογράφοι θα ανέχονται τις από καθέδρας παραινέσεις των πολιτικών, χωρίς να αρθρώνουν αντιρρήσεις;
(σκίτσο της Εφης Ξένου από τα ΝΕΑ)