(από το protagon.gr)
Θα μπορούσα να κάτσω τώρα να γράψω ένα σωρό πράγματα για τον Πέτρο Κωστόπουλο. Δουλειά μου ήταν άλλωστε να παρακολουθώ τι δραστηριότητές του, τόσα χρόνια που είχα τις σελίδες των media στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Υποτίθεται ότι τον εχθρευόμουν κιόλας, όπως δήλωνε ο ίδιος σε πρώτη ευκαιρία, σε όποιον τον ρώταγε και σε όποιον δεν τον ρώταγε. Άλλο τώρα αν κάποια στιγμή, κάποιος γνωστός δημοσιογράφος των περιοδικών (και μετέπειτα επαναστάτης ποπολάρος) είχε πάρει τηλέφωνο τη γραμματέα του Σεραφείμ Φυντανίδη…
και της είχε ζητήσει να τον πληροφορήσει ότι «ο Ξανθάκης τα παίρνει απ’ τον Κωστόπουλο». Η γραμματέας με ρώτησε μετά από μερικές ημέρες «ποιο ήταν αυτό το άτομο το τσίου τσίου», ο Φυντανίδης, πάντα κύριος, δεν ασχολήθηκε με τις παπάρες του ανδρός…
Τέλος πάντων, τα πεπραγμένα του Πιέρ Κωστό έχουμε καιρό να τα γράψουμε. Αυτό που θέλω να καταθέσω εδώ είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, που μπορεί να αποτελέσει τροφή για σκέψη. Πάμε λοιπόν ένα ταξίδι στο χρόνο, στα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Με έχει πάρει τηλέφωνο ο φίλος Βασίλης Κάργας, η ψυχή του Δημοσιογραφικού Συνεδρίου της Σαμοθράκης και μου ζητάει να στήσω ένα πάνελ για τα μηνιαία περιοδικά. «Ναι» του λέω εγώ, στρώνομαι στη δουλειά, φέρνω Γιώργο Πανόπουλο από «Nitro», φέρνω Σταύρο Θεοδωράκη από «ΚΛΙΚ», φέρνω Μπίλιω Τσουκαλά από «Madame Figaro», κόσμο και κοσμάκη.
Πάμε, μιλάω, μιλάνε και οι άλλοι, τους την πέφτουν οι πάντες (τι δουλειά είχαν οι καταραμένοι λαϊφσταϊλάδες σε δημοσιογραφικό συνέδριο;), σηκώνεται και μια κυρία δημοσιογράφος, πολύ σκεπτόμενη, πολύ προοδευτική και λέει: «Αμ ξέρω εγώ πώς έχετε καταστρέψει τα πάντα με αυτή την ιστορία του lifestyle. Το ΚΛΙΚ φταίει, το περιοδικό που βγάζει ο Κωστόπουλος. Οδηγεί στον καταναλωτισμό και στην απάθεια.» Την ακούω, την αφήνω να τελειώσει και της απαντώ: «Κυρία μου, το ΚΛΙΚ δεν είναι του Κωστόπουλου εδώ και κάτι χρόνια. Ο Φώτης Γεωργελές είναι ο διευθυντής του και έχει πλέον εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα.»
Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι ακόμη και πριν από 15 χρόνια το ερώτημα «εκμαυλίζει ο Κωστόπουλος την Ελλάδα;» ήταν πλαστό. Χαρακτηριστικό μιας νοοτροπίας που αναζητεί μπαμπούλες εκεί όπου δεν υπάρχουν παρά φαντάσματα. Την μαμά πατρίδα την βγάλανε στο μεϊντάνι τα κόλπα του Χρηματιστηρίου, του Ευρώ, των Ολυμπιακών Αγώνων και του Real Estate. Γι’ αυτό βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Όσο για το lifestyle και τους κάθε είδους εκπροσώπους του, απλώς αγωνίζονταν να παραστήσουν το λαχταριστό κερασάκι σε μια σκουληκιασμένη τούρτα.
Τέλος πάντων, τα πεπραγμένα του Πιέρ Κωστό έχουμε καιρό να τα γράψουμε. Αυτό που θέλω να καταθέσω εδώ είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, που μπορεί να αποτελέσει τροφή για σκέψη. Πάμε λοιπόν ένα ταξίδι στο χρόνο, στα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Με έχει πάρει τηλέφωνο ο φίλος Βασίλης Κάργας, η ψυχή του Δημοσιογραφικού Συνεδρίου της Σαμοθράκης και μου ζητάει να στήσω ένα πάνελ για τα μηνιαία περιοδικά. «Ναι» του λέω εγώ, στρώνομαι στη δουλειά, φέρνω Γιώργο Πανόπουλο από «Nitro», φέρνω Σταύρο Θεοδωράκη από «ΚΛΙΚ», φέρνω Μπίλιω Τσουκαλά από «Madame Figaro», κόσμο και κοσμάκη.
Πάμε, μιλάω, μιλάνε και οι άλλοι, τους την πέφτουν οι πάντες (τι δουλειά είχαν οι καταραμένοι λαϊφσταϊλάδες σε δημοσιογραφικό συνέδριο;), σηκώνεται και μια κυρία δημοσιογράφος, πολύ σκεπτόμενη, πολύ προοδευτική και λέει: «Αμ ξέρω εγώ πώς έχετε καταστρέψει τα πάντα με αυτή την ιστορία του lifestyle. Το ΚΛΙΚ φταίει, το περιοδικό που βγάζει ο Κωστόπουλος. Οδηγεί στον καταναλωτισμό και στην απάθεια.» Την ακούω, την αφήνω να τελειώσει και της απαντώ: «Κυρία μου, το ΚΛΙΚ δεν είναι του Κωστόπουλου εδώ και κάτι χρόνια. Ο Φώτης Γεωργελές είναι ο διευθυντής του και έχει πλέον εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα.»
Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι ακόμη και πριν από 15 χρόνια το ερώτημα «εκμαυλίζει ο Κωστόπουλος την Ελλάδα;» ήταν πλαστό. Χαρακτηριστικό μιας νοοτροπίας που αναζητεί μπαμπούλες εκεί όπου δεν υπάρχουν παρά φαντάσματα. Την μαμά πατρίδα την βγάλανε στο μεϊντάνι τα κόλπα του Χρηματιστηρίου, του Ευρώ, των Ολυμπιακών Αγώνων και του Real Estate. Γι’ αυτό βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Όσο για το lifestyle και τους κάθε είδους εκπροσώπους του, απλώς αγωνίζονταν να παραστήσουν το λαχταριστό κερασάκι σε μια σκουληκιασμένη τούρτα.
Πηγή:protagon.gr