ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ
Η ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ…
Όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος λέει “Αρχίζουμε…”, τι εννοεί; Προφανώς επιθυμεί να σηματοδοτήσει μία επανεκκίνηση του ΠΑΣΟΚ και της χώρας.
Την επανίδρυση ενός κομματικού μηχανισμού ζόμπι, δίχως φαντασία, με παραιτημένα στελέχη, βουτηγμένα στη διαφθορά και τον πολιτικαντισμό.
Μόνο αυτή την σημασία θα μπορούσε να έχει η συγκεκριμένη έκφραση. Αλλωστε, ο Βενιζέλος δεν έχει πολλές διεξόδους. ‘Η θα επιχειρήσει να …αρχίσει, ή, απλώς, θα υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΠΑΣΟΚ –εάν, φυσικά, δεν έχει, ήδη, συμβεί κάτι τέτοιο…
Για να…αρχίσει, όμως, κανείς, πρέπει να έχει …τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα με το παρελθόν. Με ότι κακό υπάρχει που τον αναγκάζει να μην…συνεχίσει, αλλά να…αρχίσει.
Απλά πράγματα…
Κάποιοι ισχυρίζονται πως ο Βενιζέλος πήρε το ΠΑΣΟΚ μετά από μία “συμφωνία κυρίων” με τον Παπανδρέου. Σήκωσε, όμως, το βάρος του Μεσοπρόθεσμου, της διαπραγμάτευσης για το PSI, του μνημονίου2, της δανειακής σύμβασης και κράτησε ενωμένη την Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ που ήθελε να εξεγερθεί κατά του Παπανδρέου και των “κηπουρών” του. Και όταν ο Παπανδρέου κινδύνευε να μετατραπεί διεθνώς σε persona non gratta, αποχώρησε και παρέδωσε μεταβατικά στον Παπαδήμο και…στο βάθος στον Βενιζέλο.
Το “αρχίζουμε”, όμως, δεν μπορεί να είναι μία ακόμα έκφραση σαν το “λεφτά υπάρχουν”.
Και πρέπει να σηματοδοτηθεί με συγκεκριμένες πράξεις και πρακτικές. Προσώρας, ο Βενιζέλος δεν έχει δείξει διάθεση να “σπάσει αυγά”.
Η τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματα στη θέση του εκπροσώπου Τύπου αποτελεί το αποτέλεσμα ενός μυστικού συμβιβασμού με τους “γεννηματικούς” (λες και εκπροσωπεί κάτι, πλέον, αυτή η ανύπαρκτη τάση…). Η πολυάριθμη εκλογική επιτροπή, από την άλλη, είναι προφανές ότι επιχειρεί να στεγάσει κάθε πικραμένο.
Οι, δε, βαριές κουβέντες, αρχικώς, για την κακοδιαχείριση του κομματικού ταμείου και τα, πιθανώς, παράνομα δάνεια που συνήφθησαν με την ΑτΕ και άλλες τράπεζες, χρεοκοπώντας το κόμμα, λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα.
Υπάρχουν, όμως, και “κόκκινες γραμμές” που αν τις περάσει, το επικοινωνιακό επιχείρημα της επανεκκίνησης θα αποδειχθεί τεράστια φούσκα και θα τον κατατάξει στους διαχειριστές του κομματικού χάους και της διαπλοκής.
Η συμμετοχή ή όχι του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ είναι μία τέτοια κόκκινη γραμμή.
Για δύο βασικούς λόγους:
1. Ο Παπακωνσταντίνου εκπροσωπεί ολόκληρη την καταστροφική/ εγκληματική διετία του πρώτου μνημονίου, όπως έχουν πει η Βάσω, ο Χρυσοχοϊδης και άλλα κορυφαία στελέχη. Από το σχεδόν βέβαιο “φούσκωμα” του ελλείμματος μέχρι τη διαχείριση των αποπικιοκρατικών όρων του μνημονίου, τον Μάϊο του 2010, ο Παπακωνσταντίνου υπήρξε το πρόσωπο της καταστροφής. Εάν ο Βενιζέλος τον δεχθεί στα ψηφοδέλτια είναι σα να υιοθετεί την πολιτική εκείνη (στην οποία βεβαίως συμμετείχε αλλά μπορεί να ισχυρίζεται πως ως υπ. Αμυνας το έπραξε, τότε, οριακά και εκ των υστέρων…), σα να απαλάσσει το παπανδρεϊκό μπλοκ για όλα εκείνα που απομάκρυνας εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
2. Εάν δεν τον δεχθεί, βάζει τέλος στην αυτοκαταστροφική περίοδο Παπανδρέου, χωρίς να χρειάζεται να αποκαθηλώσει άμεσα τον ίδιο τον πρώην πρόεδρο του κόμματος. Κάτι το οποίο, όμως, είναι απολύτως αναγκαίο εάν θέλει να έχει κάποια, έστω, αληθοφάνεια και υπόσταση το επιχείρημα “αρχίζουμε”. Ετσι, ίσως πείσει κάποιους για τις προθέσεις του…
ΥΓ. Αξίζει να ανασύρει στη μνήμη του ότι το καθοδικό σπιράλ για τον Καραμανλή ξεκίνησε όταν αποφάσισε να υπερασπιστεί τον Γιώργο Βουλγαράκη (Σεπτέμβριος 2008).
Ο Παπακωνσταντίνου προσωποποιεί το Μνημόνιο και την τρόϊκα. Για πολλούς είναι το άλλο πρόσωπο της Μέρκελ. Παρότι, βεβαίως, έχουν πολλοί μαζί μ αυτόν εγκληματικές ευθύνες, μία πολιτική απαλλαγή του θα προκαλούσε ανεπανόρθωτα πλήγματα στο νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.