του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Πριν μερικές ημέρες έκανε τον γύρο του διαδικτύου και επισημάνθηκε από ελάχιστες(!)εφημερίδες η πληροφορία ότι γνωστός συντάκτης του στρατιωτικού ρεπορτάζ, πιθανώς και άλλοι δημοσιογράφοι και εκδότες, αναφέρονται ή “φωτογραφίζονται” στην ογκώδη δικογραφία για τις εξοπλιστικές μίζες του Άκη. Ως παραλήπτες πληροφοριών, γνώστες ή εμπλεκόμενοι, ουδείς γνωρίζει.
Ματαίως ανέμενε, όμως, κανείς κάποιο αντανακλαστικό ευαισθησίας από την ΠΟΕΣΥ και την ΕΣΗΕΑ. Εάν δεν συνέβη κάτι που να μην υπέπεσε στην αντίληψή μου, καμία αντίδραση δεν υπήρξε εκ μέρους των συνδικαλιστικών μας οργανώσεων.
Είναι ακριβές ή, όπως αρκετές φορές στο παρελθόν, κάποιοι επιχειρούν να αμαυρώσουν υπολήψεις;…
Εάν είναι ακριβές δεν πρέπει η ΕΣΗΕΑ να λάβει γνώση -μέσω των νομικών της και έχουσα έννομο συμφέρον- του περιεχομένου της δικογραφίας σε ότι αφορά στην συγκεκριμένη πτυχή;
Δεν πρέπει να αποκαλυφθεί ποιοί δημοσιογράφοι, ή ποιοί άνθρωποι των μέσων ενημέρωσης, γενικότερα, είχαν “πάρε δώσε” με τα συστήματα που διαχειρίζονταν εξοπλιστικές μίζες;
Είναι δύσκολο να ανατρέξει κανείς σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και σε “παραινέσεις” τηλεοπτικών δημοσιογράφων υπέρ του ενός ή του άλλου εξοπλιστικού συστήματος;
Υπάρχουν ή όχι αντιπρόσωποι εξοπλιστικών συστημάτων που εξέδωσαν εφημερίδες ή υποστήριξαν οικονομικά μέσα ενημέρωσης για να κάνουν τη δουλειά τους;
Εκδόθηκαν ή όχι την επίμαχη περίοδο που έγινε το μεγάλο φαγοπότι δεκάδες “εξειδικευμένα” αμυντικά περιοδικά που εκπροσωπούσαν συγκεκριμένα συμφέροντα στους εξοπλισμούς;
Δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά η ΕΣΗΕΑ; Ή είναι βαριά τα ονόνοματα και δεν μπορεί να τα ακουμπήσει;
Ίσως γι αυτό η πρόταση να προσφερθεί στον Άκη ένα πρόγραμμα επιείκιας (όπως έκαναν οι Γερμανοί στον Κουτσενρόϊτερ, Σίκατσεκ και Χριστοφοράκο για το σκάνδαλο της Siemens), προκειμένου να αποκαλύψει όσα γνωρίζει για την εμπλοκή πολιτικών και άλλων προσώπων, είναι αναγκαία.
Θα τολμήσει κανείς; Ή ως ακριβοπληρωμένοι τιμητές των πάντων θα συνεχίσουν κάποιοι να ασκούν κριτική προς πάσα κατεύθυση από τις “λερωμένες φωλιές τους”.