Ανησυχητικά είναι τα επιδημιολογικά στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ για τα κρούσματα ελονοσίας στηνΕλλάδα, γεγονός που έχει θέσει σε συναγερμό τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία:
Για την πενταετία 2005-2009:
– Το νόσημα παρουσίασε την υψηλότερη συχνότητα σε άνδρες ηλικίας 15-44 έτη. Η
δηλούμενη επίπτωση στους άρρενες (0,4/100.000 πληθυσμού) ήταν 4 φορές
υψηλότερη εκείνης στα θήλεα.
– Η συχνότητα του νοσήματος παρουσίασε εποχική διακύμανση, με αύξηση τους
θερινούς μήνες και κορύφωση τον Αύγουστο.
– Το 78% των δηλωθέντων κρουσμάτων ήταν αλλοδαπής εθνικότητας.
– Η μετάδοση σχετιζόταν με ταξίδι ή παραμονή σε ενδημική χώρα. Ωστόσο, στην
Ελλάδα, υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης εγχώριων κρουσμάτων, λόγω της ύπαρξης
ανωφελών κουνουπιών και μεταναστών από χώρες στις οποίες ενδημεί η νόσος.
Η ελονοσία (malaria) είναι λοιμώδης νόσος που προκαλείται από το παράσιτο
«πλασμώδιο» της ελονοσίας και μεταδίδεται κυρίως μέσω δήγματος (τσιμπήματος)
μολυσμένου ανωφελούς κουνουπιού (
Anopheles). Υπάρχουν 4 είδη πλασμωδίων που
προσβάλλουν τον άνθρωπο:
Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium ovale
και
Plasmodium malariae. Τα συμπτώματα της νόσου (τυπικό παροξυσμικό έντονο ρίγος,
υψηλός πυρετός, κεφαλαλγία και μυαλγίες) εμφανίζονται συνήθως από μία έως τέσσερις
εβδομάδες μετά τη μόλυνση, ενώ συχνά παρατηρούνται υποτροπές, κυρίως σε μόλυνση
από το
Plamodium vivax [1].
Διαχρονική τάση
Η διαχρονική εξέλιξη της δηλούμενης επίπτωσης του νοσήματος για τη δεκαετία 2000-2009
παρουσιάζεται στο Γράφημα 1. Το 2009 δηλώθηκαν στην Ελλάδα 51 κρούσματα ελονοσίας,
παρουσιάζοντας αύξηση 28% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Συνολικά, την πενταετία
2005-2009, καταγράφηκαν στην Ελλάδα 171 επιβεβαιωμένα κρούσματα, με τη μέση ετήσια
δηλούμενη επίπτωση του νοσήματος για την περίοδο αυτή να ανέρχεται σε 0,3