ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ο επικεφαλής της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου, Τόνι Χολ, επελέγη να διευθύνει τον κολοσσό ενημέρωσης, το status symbol των αγγλοσαξονικών media, το BBC. O Xol έχει απασχολήσει πολλές φορές τα βρετανικά ταμπλόϊντ με τις ρηξικέλευθες απόψεις του και τις τολμηρές πρωτοβουλίες στην συντηρητική βρετανική όπερα, όπως οι γυμνές φωτογραφήσεις στελεχών της Όπερας για φιλανθρωπικούς σκοπούς…
Διαβάστε τι είχε γράψει γι αυτές τις πρωτοβουλίες το Βήμα:
Πρωτότυπο ή όχι, το εγχείρημα προκαλεί τριγμούς. Καλλιτέχνες της φημισμένης Βασιλικής Οπερας του Λονδίνου- ανάμεσά τους πρώτες χορεύτριες, αστέρες του διεθνούς λυρικού στερεώματος, μέλη της Ορχήστρας και της Χορωδίας, αλλά και εκπρόσωποι του τεχνικού προσωπικούφωτογραφίζονται με… αδαμιαία περιβολή στο Κόβεντ Γκάρντεν για τις ανάγκες ενός ημερολογίου του 2009, τα έσοδα από τις πωλήσεις του οποίου θα διατεθούν για την ανακούφιση των πασχόντων από καρκίνο. Πρόκειται για την πλέον πρόσφατη πρωτοβουλία στο πλαίσιο ενός οργανωμένου Φιλανθρωπικού Προγράμματος το οποίο έχει αναπτύξει το θέατρο αρχής γ.ενομένης από το 2005, οπότε με την εκδήλωση υπό τον τίτλο «Αυλαία για συμπαράσταση» συγκεντρώθηκαν περισσότερες από 200.000 λίρες για την ενίσχυση των θυμάτων από το φονικό τσουνάμι στην Ασία. Εκτοτε, ανά διετία, ένας διαφορετικός κοινωφελής σκοπός επιλέγεται ως αποδέκτης των σχετικών προσπαθειών του προσωπικού και των καλλιτεχνών.
Εν προκειμένω, η ιδέα του… «πικάντικου» ημερολογίου ανήκει στον Νιλ Γκιλέσπι, χορωδό του θεάτρου και φωτογράφο. Ο ίδιος παραδέχεται ότι όταν αρχικά το πρότεινε δεν ήξερε ακριβώς τι ήθελε να κάνει. Ωστόσο, η ενθουσιώδης υποδοχή της πρότασής του από τους διοικητικούς παράγοντες του θεάτρου τού έδωσε το απαραίτητο κουράγιο και τη δύναμη, «τροφοδοτώντας» παράλληλα το μυαλό του με ιδέες. Οσο για τις αντιδράσεις των «μοντέλων»; Ο Γκιλέσπι αποκαλύπτει ότι υπήρξαν διιστάμενες.
«Κάποιοι ενθουσιάστηκαν ευθύς εξαρχής,κάποιοι άλλοι ήταν εξαιρετικά διστακτικοί» σημειώνει χαρακτηριστικά
και συνεχίζει: «Αυτό που έκαμψετελικάτις αντιστάσεις ήταν ο σκοπός για τον οποίο θα διατεθούν τα χρήματα.Αμεσα ή έμμεσα,ο καρκίνος τούς είχε κατά κάποιον τρόπο αγγίξει όλους:κάποιος συγγενής,φίλος ή συνάδελφος τον οποίον έχασαν από την επάρατη νόσο ή εξακολουθεί να παλεύει μαζί τηςστάθηκε η κινητήριος δύναμη και σε αυτόν αφιέρωσαν τις φωτογραφίες. Τελικάη ανταπόκριση υπερέβη κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη.Θέλω πραγματικά να ζητήσω συγνώμη από τα τμήματα του θεάτρου τα οποία δεν εκπροσωπούνται στο ημερολόγιο, αλλάαν φωτογράφιζα όλους όσοι προσφέρθηκαντο 2009 θα έπρεπε να είχε 48 μήνες αντί 12». Ο Γκιλέσπι καταλήγει ευχόμενος να αρέσει στον κόσμο η δουλειά του, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί και στην ατμόσφαιρα ευφορίας η οποία κυριάρχησε στη διαδικασία της προετοιμασίας του ημερολογίου.
Από την πλευρά τους, οι διοικητικοί ιθύνοντες της Βασιλικής Οπερας έσπευσαν να δικαιολογήσουν το εγχείρημα, τονίζοντας την υψηλή αισθητική των φωτογραφιών οι οποίες, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά, «δείχνουν την επιθυμία καλλιτεχνών και προσωπικού να αποκαλύψουν κάτι περισσότερο από την ψυχή τους και σαφώς δεν είναι απλώς μια νότα σκανταλιάς». Στο κάτω κάτω, τόνισαν οι ίδιες πηγές, το εν λόγω ημερολόγιο αποτελεί μία μόνο πρωτοβουλία στο πλαίσιο ενός εξαιρετικά δραστήριου Φιλανθρωπικού Προγράμματος το οποίο έχει συμβάλει αποφασιστικά τα τελευταία χρόνια στη στήριξη ατόμων και ομάδων που το έχουν ανάγκη.
Θερμές εκφράσεις ευγνωμοσύνης ακούστηκαν εξάλλου και από πλευράς του τελικού αποδέκτη των εσόδων της συγκεκριμένης δραστηριότητας: το Μacmillan Cancer Support, ένας οργανισμός ο οποίος δραστηριοποιείται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πασχόντων από την επάρατη νόσο, εξέφρασε σε όλους τους τόνους την ευγνωμοσύνη του στη Βασιλική Οπερα, τονίζοντας ότι 2 εκατ. άνθρωποι νοσούν αυτή τη στιγμή στη Μεγάλη Βρετανία από κάποια μορφή καρκίνου και καλώντας τους πολίτες της χώρας σε περαιτέρω ευαισθητοποίηση.
Οι αντιδράσεις στον Τύπο
Λίγες μόλις ημέρες μετά την κυκλοφορία των φωτογραφιών του ημερολογίου- το οποίο μπορεί κανείς να προμηθευτεί είτε απευθείας από τη Βασιλική Οπερα είτε μέσω Διαδικτύου- οι προτιμήσεις άρχισαν κιόλας να γίνονται γνωστές. Ιδιαιτέρως φαίνεται να ξεχωρίζει η 30χρονη χορεύτρια Σάιαν Μέρφι, η οποία φωτογραφήθηκε στο Βασιλικό Θεωρείο του Κόβεντ Γκάρντεν φορώντας μόνο… διαμάντια και καλύπτοντας τα επίμαχα σημεία με κόκκινο βελούδο. Η ίδια αφιέρωσε τη φωτογράφισή της στον πατέρα της ο οποίος προσβλή θηκε από καρκίνο αλλά τελικά κατάφερε να τον νικήσει.
Αναφορικά με τα πρώτα σχόλια στον Τύπο, αυτά υπήρξαν ποικίλα: ουδετερότητα με δεδομένο τον κοινωφελή σκοπό του εγχειρήματος, ενθουσιασμός έτσι όπως αυτός εκφράστηκε από τη σκανδαλοθηρική «Sun», η οποία έσπευσε να υπερθεματίσει δικαιωμένη, αλλά και έντονες επικρίσεις. Τον τόνο στις τελευταίες έδωσαν οι «Τimes» του Λονδίνου, το καυστικό σχόλιο των οποίων τόνιζε, μεταξύ άλλων:
«Επιτέλους,αρκετά!Η Βασιλική Οπερα του Λονδίνου μόλις προστέθηκε στη θλιβερή λίστα των οργανισμών οι οποίοι επιζητούν απελπισμένα δημοσιότητα,χρησιμοποιώντας το γυμνό με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας.Από τότε που μια παρέα από “σιτεμένες” πρωτοπέταξε τα ρούχα της μπροστά στον φωτογραφικό φακό,σχεδόν κάθε οργανισμός χρησιμοποιεί τον ίδιο τρόπο για να προσελκύσει τους προβολείς της δημοσιότητας.Στ΄ αλήθεια,ποιος είναι ο επόμενος;Μήπως η Εκκλησία της Αγγλίας;».
Η εφημερίδα αναφέρεται στο περιστατικό το οποίο συνέβη πριν από σχεδόν μια δεκαετία όταν μια ομάδα μεσόκοπων γυναικών από το Γιορκσάιρ τόλμησαν μια αποκαλυπτική φωτογράφιση με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τον αγώνα εναντίον της λευχαιμίας εξ΄ αφορμής ενός σχετικού προβλήματος που διεγνώσθη στον σύζυγο μιας από αυτές. Στο εν λόγω περιστατικό στηρίχτηκε η γνωστή ταινία του Χόλιγουντ η οποία προβλήθηκε και στην Ελλάδα με τον τίτλο «Τα κορίτσια του ημερολογίου». Εκτοτε το «μοντέλο» πήρε διαστάσεις σχεδόν επιδημίας στη Βρετανία και όχι μόνο. Ανάμεσα σε αυτούς που το υιοθέτησαν- πάντοτε με προμετωπίδα τη φιλανθρωπία-, το προσωπικό της αεροπορικής εταιρείας Ryanair, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ κ.ά.
Ωστόσο, σε ό,τι αφορά την επιθυμία για δημοσιότητα, αυτό είναι κάτι το οποίο δεν αρνείται επί της ουσίας η Βασιλική Οπερα. Με σύνθημα τον «εκδημοκρατισμό» του είδους, ο επικεφαλής του θεάτρου Τόνι Χολ έχει τα τελευταία χρόνια επιδοθεί σε «αγώνα μέχρις εσχάτων», προκειμένου να διευρύνει την απήχηση του οργανισμού στην κοινωνία. Ο ίδιος
ανέλαβε το «τιμόνι» το 2001, στην «ταραγμένη» εποχή η οποία ακολούθησε την πανάκριβη ανακαίνιση του θεάτρου, και βάλθηκε να αποδείξει ότι ακόμη και η τελευταία λίρα που δόθηκε άξιζε τον κόπο. Πέρα από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, ιδιαιτέρως συζητήθηκε η εφετινή πρωτοβουλία να δοθούνκατόπιν κληρώσεως- τα εισιτήρια της πρεμιέρας της σεζόν στους αναγνώστες της «Sun»: καίτοι το εγχείρημα προκάλεσε έντονες επικρίσεις, δύο μήνες μετά ο Χολ δηλώνει δικαιωμένος και ικανοποιημένος. Οι πλέον πρόσφατες προσπάθειές του επικεντρώνονται στην «επέκταση» της Βασιλικής Οπερας στο Μάντσεστερ, ενδεχόμενο το οποίο δείχνει να κερδίζει έδαφος, τροφοδοτώντας πολύ συχνά αυτό τον καιρό τις σελίδες του βρετανικού Τύπου. Και σε αυτή την περίπτωση οι γνώμες διίστανται. Πρόκειται για μια προοπτική η οποία θα στοιχίσει τόσα χρήματα ώστε θα προκαλέσει «ασφυξία» στους μικρότερους οργανισμούς της ευρύτερης περιοχής ή αντιθέτως θα δώσει ώθηση, προσελκύοντας περισσότερους επισκέπτες και αυξάνοντας τις θέσεις εργασίας για τον ντόπιο πληθυσμό; Η συζήτηση καλά κρατεί…