Στην περίπτωση του προγράμματος διάσωσης (ή εξόντωσης;) που εφαρμόζουν από κοινού ΔΝΤ, Κομισιόν και ΕΚΤ στην Ελλάδα, οι σοβαροί οικονομολόγοι έχουν σκίσει προ πολλού τα πτυχία τους. Κανείς δεν κατανοεί τις συγκρουόμενες και αντιφατικές πολιτικές και αποφάσεις που επιδεινώνουν την ύφεση και τροφοδοτούν το σπιράλ της καταστροφής.
Τελευταίο παράδειγμα το διαφαινόμενο βέτο της τρόϊκας στο σχέδιο Μαυραγάνη για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών στο Δημόσιο. Το υπ. Οικονομικών σκέφτηκε το αυτονόητο: ήδη από το 2012 έχουν σωρρευτεί ανείσπρακτες οφειλές φυσικών προσώπων περίπου 12 δισ και μικρομεσαίων επιχειρήσεων άνω των 50 δισ.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα φυσικά πρόσωπα και οι επιχειρήσεις έχουν εξαντλήσει τη φοροδοτική τους ικανότητα προ πολλού. Δεν υπάρχει κανένα κίνημα “Δεν πληρώνων”, ούτε καν “Δεν θέλω να πληρώσω”. Όλοι τώρα ανήκουν στο “Δεν έχω και δεν μπορώ να πληρώσω”.
‘Οταν, λοιπόν, κάποιον που δεν έχει να πληρώσει τον ωθείς στα άκρα, συρρικνώνοντας το χρονικό διάστημα αποπληρωμής και δεν τον διευκολύνεις, το μόνο που μπορείς να καταφέρεις ή ή να μπει σε καμιά εφορία με την καραμπίνα ή να πέσει απότον 5ο όροφο. Όπως και να χει αποτέλεσμα εισπρακτικό δεν θα έχεις και μέσα στο πρώτο εξάμηνο θα διαπιστώσεις ότι υπάρχει μεγάλη απόκκλιση στα έσοδα (τρανό παράδειγμα αυτό πουαφορά τα έσοδα από την εξίσωση στο πετρέλαιο).
Η ερώτηση, λοιπόν, είναι απλοϊκή: αφού το βλέπουν και το διαπιστώνουν γιατί επιμένουν σε μία ατελέσφορη πολιτική; Και τι νόημα έχει να είναι υφυπουργός Οικονομικών ο κάθε καλοπροαίρετος Μαυραγάνης όταν δεν μπορεί να αποφασίσει ούτε καν τον αριθμό των δόσεων αποπληρωμής οφειλών;
Προ τριών ημερών ο αρμόδιος επίτροπος Όλι Ρεν -απαντώντας σε ερώτηση του Νίκου Χουντή του ΣΥΡΙΖΑ- παραδέχθηκε ότι “επιβλήθηκαν περισσότεροι φόροι απ΄ όσους ζητήσαμε σαν τρόϊκα, στην Ελλάδα”. Ή μας κάνει πλάκα ο Όλι Ρεν και άλλοι πουέχουν επαναλάβει το αυτονόητο, ή υπάρχουν ομόκεντροι κύκλοι μέσα στην τρόϊκα. Κάποιοι, δηλαδή -όπως ο Ρεν ή ο Γιούνκερ- που λένε “ανοησίες για να περάσει η ώρα” και κάποιοι άλλοι ανθύπατοι, τεχνικοί σύμβουλοι και υπαλληλίσκοι πουλαμβάνουν τις πραγματικές αποφάσεις.
Κανονική Μπανανία, δηλαδή.
Εκτός εάν ο Σαμαράς αποφασίσει σε ένα τόσο απλό και διόλου μείζον θέμα -αλλά με ισχυρό συμβολισμό- να κάνει κάποια κίνηση. Αλλιώς, ας μας φορέσουν πορτοκαλί στολές/ φόρμες με αριθμούς (κατά προτίμηση ΑΦΜ και ΑΜΚΑ), να τελειώνουμε. Να πάρουμε απόφαση αυτό που λέει η σπουδαία Ελληνίδα Κική Δημουλά στη Herald Tribune (διαβάστε σχετική ανάρτηση): “Ότι τώρα είμαστε χειρότερα από τη Χούντα γιατί τότε διώκονταν μόνο οι Αριστεροί, ενώ, τώρα, όλοι ανεξαιρέτως”…