ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Oι Ισπανοί έχουν μία ενδιαφέρουσα παροιμία. Λένε «Entredichoyhechohaygrantrecho», που σημαίνει «από τα λόγια στις πράξεις είναι μακρύ το ταξίδι».
Ο Γιώργος Παπανδρέου επαίρεται ότι ομιλεί τα ισπανικά. Αμφιβάλλω, ωστόσο, ότι κατανόησε τις καταγγελίες της νεαρής ισπανίδας σοσιαλίστριας Μπεατρίθ Ταλεγόν, στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, σε πολυτελές πεντάστερο ξενοδοχείο στην πορταγαλική πόλη Κασκαϊς…
Εδώ και χρόνια η Σοσιαλιστική Διεθνής είναι ένας κοσμοπολίτικος όμιλος «προβληματιζόμενων» πολιτικών, οι περισσότεροι από τους οποίους, στις πατρίδες τους, είτε εφαρμόζουν τριτοκοσμικές πολιτικές, είτε έχουν ασπαστεί έμμεσα το νεοφιλελευθερισμό, είτε τελούν υπό κατηγορία για πολιτικά εγκλήματα, μίνι γενοκτονίες και διαφθορά.
Θα άλλαζε κάτι –διερωτάται κανείς- εάν συνεδρίαζαν σε ταπεινότερα ξενοδοχεία αντί για θέρετρα του διεθνούς τζετ σετ; Μάλλον όχι.
Ωστόσο, όπως θα έλεγαν και οι γάλλοι φιλόσοφοι στους οποίους συνηθίζουν να ομνύουν οι απανταχού σοσιαλιστές, ο συμβολισμός παράγει πολιτισμό και πολιτική. Ως εκ τούτου ο συμβολισμός ενός πεντάστερου ξενοδοχείου εν μέσω οικονομικής εξαθλίωσης των εθνών του ευρωπαϊκού νότου παραπέμπει, αυτονόητα, στο δεύτερο συνθετικό του γνωστού διλήμματος «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Εν κατακλείδι για τον Γιώργο Παπανδρέου του Καστελόριζου και του Μνημονίου ισχύει και μία άλλη ισπανική (και ελληνική) παροιμία:
“Cura Gatica, predica pero no practica”. Ήτοι, «δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν εκράτεις»…