ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στη Βουλγαρία, ο μέσος μισθός είναι 350 ευρώ, ο κατώτατος 155 ευρώ και μία μέση σύνταξη 75 ευρώ. Προφανώς, σε σύγκριση με όσα συμβαίνουν δίπλα μας, η Ελλάδα είναι “παράδεισος”. Αυτό θα ισχυριστούν κάποιοι επιχειρώντας να αποφύγουν την ουσία των πραγμάτων.
Ποιά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής των Βουλγάρων; Οι νέες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, σε μία αγορά όπου κυριαρχούν τρείς εταιρείες και όχι μία που δρα σχεδόν μονοπωλιακά όπως η “δική μας” ΔΕΗ…
Πριν μερικούς μήνες οι Ρουμάνοι προκάλεσαν μείζονες πολιτικές εξελίξεις και, εν τέλει, εκλογές, όταν επί περίπου ένα μήνα βρίσκονταν στους δρόμους σε διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης και των μέτρων λιτότητας που εύκολα συγκρίνονται με το πρόγραμμα του ΔΝΤ που εφαρμόζεται στη χώρα μας.
Και στη Ρουμανία ο κατώτατος μισθός είναι περί τα 200 ευρώ και οι συντάξεις περίπου 100.
Από την άλλη, αξίζει να αναφέρει κανείς ότι ο Μπόϊκο Μπορίσοφ έσπευσε να παραιτηθεί μετά τις μαζικές διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών και τη σύγκρουση διαδηλωτών και αστυνομίας έξω από το κοινοβούλιο στη Σόφια που στοίχισε τον τραυματισμό αρκετών πολιτών.
Αυθόρμητα μου έρχεται το επιφώνημα: ‘Ε, ρε ευαισθησία ο Μπορίσοφ”! Που ζει;
Στο δεύτερο μνημόνιο η Βουλγαρία και η Ρουμανία “φωτογραφίζονται” -με υψηλή ευκρίνεια- ως χώρες- στόχοι της ελληνικής οικονομίας. Ήτοι, για να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι, πρέπει οι συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα (μισθολογικό κόστος και εργασιακό καθεστώς) να συγκλίνουν με αυτές των όμορων χωρών.
Δικαιούται, μάλλον, να συμπεράνει κανείς μετά απ΄ όλα αυτά ότι η παθητικότητα των Ελλήνων έναντι των αυξήσεων στη ΔΕΗ (για να πάρουμε ως παράδειγμα ένα μόνο από όσα άναψαν το φυτίλι στη Βουλγαρία), έναντι των χαρατσιών, της φορολογίας στα ακίνητα, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της εξαφάνισης των κοινωνικών επιδομάτων, της επικίνδυνης απαξίωσης του ανθρώπινου δυναμικού στις Ένοπλες Δυνάμεις, της αποσύνθεσης της Υγείας και της Παιδείας και άλλα πολλά, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είναι ακόμα…Βουλγαρία.
Το γεγονός, δηλαδή, ότι οι Βούλγαροι είναι στους δρόμους και υποχρεώνουν την κυβέρνησή τους να παραιτηθεί δεν αφορά τους Έλληνες, ο μέσος μισθός των οποίων είναι (μέχρι πότε) στα 586 μικτά.
Πρέπει, μήπως, να φτάσουμε σε επίπεδο Βουλγαρίας για να αντιδράσει κανείς; Ή, μήπως, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν…Μπορίσοφ;
Δεν ξέρω τι απ’ όλα ισχύει. Έχει, πάντως, ανθρωπολογικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι στον “ομφαλό της γης” με τον “περιούσιο λαό” δεν κουνιέται φύλο. Στους δρόμους και το πολιτικό σύστημα.