H επικοινωνιακή «επιστράτευση» του Όττο Ρεχάγκελ από την Άνγκελα Μέρκελ επιβεβαιώνει πόσο απέχει από την ελληνική πραγματικότητα το προτεσταντικό κονκλάβιο της γερμανικής καγκελαρίας.
Δεν διαφωνεί κανείς ότι ο «στρατηγός Όττο» είναι ένας συμπαθέστατος άνθρωπος…
Καλώς ή κακώς, όμως, συμβολοποιεί την εποχή της δανεικής ευφορίας. Όταν, στα γήπεδα της Πορτογαλίας και μετά στους Ολυμπιακούς της Αθήνας «παίχτηκε» το στοίχημα Σημίτη για μια «ισχυρή Ελλάδα» που κερδίζει Euro και μετάλλια.
Για την πλειονότητα των Ελλήνων, πλέον, εκείνη η εποχή ήταν μία από τις «ρίζες του κακού».
Αυτό, λοιπόν, εκπροσωπεί ο Ρεχάγκελ. Την εποχή που η Siemens (μοσχο)πουλούσε συστήματα τηλεπικοινωνιών και ασφαλείας, η Thyssen Group υποβρύχια και άλλες (γερμανικές) εταιρείες άρματα μάχης, λεωφορεία κ.λ.π
Θα συμπαθήσει περισσότερο κανείς στην Ελλάδα τη Μέρκελ επειδή στέλνει ως «πρεσβευτή» της τον Όττο; Ακούγεται ως ανέκδοτο. Διότι, κατ’ αναλογία, οι Βέλγοι πρέπει να στείλουν τον Ρογκ και οι Γάλλοι τον Πλατινί.
Προς τι, λοιπόν, η «επιστράτευση» Ρεχάγκελ; Είναι απλό. Η αποστολή του δεν αφορά κάποια επιχείρηση γοητείας των Ελλήνων. Χρησιμεύει ως άλλοθι για τους Γερμανούς ψηφοφόρους. Εξευμενίζει την οργή κάποιων για τους «τεμπέληδες Έλληνες» και δείχνει πως η Μέρκελ είναι «καλοπροαίρετη». Επίσης ίσως πείσει και κάποιους Έλληνες της Γερμανίας ώστε να ψηφίσουν Χριστιανοδημοκράτες.
Εν κατακλείδι, το επικοινωνιακό συμβόλαιο του Όττο λήγει τον Σεπτέμβριο. Με τις γερμανικές εκλογές.