Στον εύχαρι και ενίοτε ανόητο και “χαζοχαρούμενο” κόσμο των social media, όπου καθείς λέει ότι θέλει με περισπούδαστη σοβαροφάνεια, κάποιοι, ως γνωστόν κάνουν … καριέρα. Όπως η συγγραφέας Λένα Διβάνη που σε μία προσπάθεια να διατυπώσει κοινωνικό σχολιασμό υπέπεσε σε ατόπημα και ξεσήκωσε σάλο.
Αιτία, το tweet της συγγραφέως και ιστορικού Λένας Διβάνη για το τραγικό περιστατικό με τον 19χρονο που σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να ξεφύγει από τον ελεγκτή του τρόλεϊ που τον είχε εντοπίσει να έχει επιβιβαστεί χωρίς εισιτήριο.
«Συμπέρασμα: οι ελεγκτές δεν πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους, γιατί κάποιος τζαμπατζής μπορεί να πηδήξει έξω από το όχημα. Λογικό», έγραψε χαρακτηριστικά η Λένα Διβάνη.
Οι αντιδράσεις «φίλων» και άλλων χρηστών του Διαδικτύου έντονες με κάποιους να εκφράζουν την αντίθεσή τους με τη δήλωση της συγγραφέως, άλλους να της επιτίθενται, ορισμένους άλλους να εκφράζουν την έκπληξή τους από τη στάση ενός «πνευματικού ανθρώπου» και ορισμένους να διαμαρτύρονται έντονα για το γεγονός ότι η ιστορικός χαρακτήρισε «τζαμπατζή» ένα νεκρό παιδί.
Η ίδια, πάντως, πριν από λίγο έσπευσε να σχολιάσει τον ντόρο που δημιουργήθηκε μετά την αρχική της ανάρτηση γράφοντας στο Facebook:«Ειναι απίστευτο ότι μια φραση που στην ουσία έλεγε ότι το τραγικό αυτό ατύχημα δεν σημαινει ότι το επάγγελμα του ελεγκτή (που υπαρχει σε ολο τον κοσμο χωρις εξαιρεση) ειναι ρουφιανια, κατεληξε σ’ αυτο το παραλήρημα μίσους. Λυπάμαι πολύ».
Μπορεί για την Λένα Διβάνη να μην ισχύουν οι παρατηρήσεις της εισαγωγής είναι βέβαιο, όμως, ότι ένα πρόσωπο με πολιτιστική παρέμβαση όπως αυτή θα έπρεπε να είναι προσεκτικότερη και να μην διολισθαίνει στην ευκολία της κριτικής των “140 χαρακτήρων”.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ (wikipedia)
Η Λένα Διβάνη είναι ιστορικός και λογοτέχνης.
Γεννήθηκε το 1955 στον Βόλο . Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Κολέγιο Κινγκς του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα την πολιτική των εξόριστων ελληνικών κυβερνήσεων (1941-1944)[1]. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας Εξωτερικής Πολιτικής στο Tμήμα Nομικής της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εκτός από τις ιστορικές μελέτες της[2], έχει δημοσιεύσει μία συλλογή διηγημάτων[3], τέσσερα μυθιστορήματα[4], μία νουβέλα[5], μία συλλογή χρονογραφημάτων[6] και τέσσερα βιβλία για παιδιά[7]. Το πρώτο της μυθιστόρημα έχει μεταφραστεί στα ισπανικά και τα ιταλικά. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και τα πολωνικά.
Υπήρξε τακτική συνεργάτιδα της εφημερίδας “Τα Νέα” και του περιοδικού “Elle”. Υπήρξε επίσης Αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, θέση από την οποία παραιτήθηκε την άνοιξη του 2009. Τον Ιανουάριο του 2010 διορίστηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ. Είναι μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.