Η κυβέρνηση θα αποτύχει οικτρά με οποιοδήποτε κόλπο και εάν επιχειρήσει να επιβάλλει τους πλειστηριασμούς στην πρώτη κατοικία, τόνισε μεταξύ άλλων ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Βίτσας σε εκτενή συνέντευξή του στην “Εφημερίδα των Συντακτών”.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Δ. Βίτσα:
– Θεωρείτε ότι η άρση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας θα «περάσει» εύκολα από τη Βουλή και την κοινωνία;
Με όποιο τρόπο, κόλπο, επιχειρηματολογία, πράξη ή παράλειψη επιχειρήσει η κυβέρνηση να ξεκινήσουν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, θα αποτύχει οικτρά. Το ίδιο ισχύει για κατασχέσεις λόγω οφειλών που έχουν σε τράπεζες, στην εφορία ή στα ταμεία οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι διαλυμένοι μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες. Δεν υπάρχει η ελάχιστη δικαιολογία.
Η απαγόρευση ισχύει από την αρχή της κρίσης, τα πράγματα έχουν χειροτερέψει για κάθε οικογένεια και το δικαίωμα στη στέγη δεν μπορεί να απειληθεί από μια κυβέρνηση λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης. Στη Βουλή θα αξιοποιήσουμε όλα τα κοινοβουλευτικά μέσα, αλλά περισσότερο στην κοινωνία, στη γειτονιά, δεν θα επιτρέψουμε να επιχειρηθεί πλειστηριασμός και κατάσχεση. Το θέμα δεν είναι «εύκολα» ή «δύσκολα». Απλά δεν θα περάσει.
– Οι δηλώσεις Ομπάμα μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό έθεσαν σε νέα τροχιά το ζήτημα για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Πιστεύετε ότι υπάρχει πραγματικά αυτό το ενδεχόμενο;
Το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο και διαχειρίσιμο. Αυτό ισχύει για όλο τον ευρωπαϊκό Νότο και όχι μόνο. Άρα κάτι θα γίνει. Το πραγματικό ερώτημα είναι: θα επικρατήσει η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για Ευρωπαϊκή Διάσκεψη, κατ’ αναλογία της Διάσκεψης του ’53 για τη Γερμανία, που θα οδηγήσει σε διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και θα θεσπίσει ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο ή θα επικρατήσει η λογική διαχείρισης των δημόσιων χρεών ως μοχλού επιβολής μνημονίων άγριας λιτότητας, ως μέσου καταλήστευσης των κοινωνιών και του πλούτου τους, ως έλεγχος της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας;
Ήδη συγκροτείται μια μεγάλη ευρωπαϊκή κοινωνική συμμαχία υπέρ του πρώτου, του κοινωνικά λογικού. Όλο και περισσότερες κοινωνικές οργανώσεις και πολιτικές δυνάμεις εντάσσουν την πρόταση στο πρόγραμμά τους. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση αναμένει τις γερμανικές εκλογές και επαιτεί πολιτική ελεημοσύνη ως αντάλλαγμα της υπάκουης επιμονής στην πολιτική καταστροφής.
– Με ποια θέματα θα ασχοληθεί η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που θα συνεδριάσει στα τέλη του μήνα;
Η Κ.Ε. καλείται να χαράξει τις κατευθύνσεις δράσης και συμμετοχής στην ανάπτυξη πολιτικού και κοινωνικού κινήματος ανατροπής. Ο άμεσος πολιτικός στόχος είναι συγκεκριμένος. Να φύγει τώρα η κυβέρνηση της καταστροφής, να συγκροτηθεί κυβέρνηση της Αριστεράς, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας, παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας. Σε αυτή την κατεύθυνση διεξάγουμε ανένδοτο αγώνα. Και όταν λέμε ανένδοτο, εννοούμε ανένδοτο. Όλες οι προσπάθειες και δράσεις συνδέονται με αυτόν τον στόχο.
Οι δράσεις ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα γης, ορυκτού πλούτου, υποδομών, ενάντια στη διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας χρειάζεται να συνδυάζονται με δράσεις υπεράσπισης και ενδυνάμωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης. Και όλα αυτά να αναδεικνύουν το πολιτικό αίτημα της ανατροπής. Όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα.
– Είναι πάντως κομβικό και το ζήτημα των συμμαχιών, με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράζονται ποικιλοτρόπως…
Το σύνθημα του συνεδρίου μας είναι «ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, αυτοδύναμος λαός». Ο Αλέξης Τσίπρας ευφυώς υπογράμμισε πως αυτό το σύνθημα, όπως και να το διαβάσεις, σημαίνει το ίδιο. Έχουμε ξεκαθαρίσει το ζήτημα των πολιτικών συνεργασιών εξ αρχής. Στη βάση της ακύρωσης της μνημονιακής πολιτικής και της συνακόλουθης επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών συμβάσεων, της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους και της εφαρμογής ενός κοινωνικά αναγκαίου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης και νέας κοινωνικής συνοχής, επιδιώκουμε την αλλαγή πολιτικών συσχετισμών υπέρ μας και υπέρ της συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων και ομάδων που συμφωνούν.
Αριστεροί σοσιαλιστές, δυνάμεις της ριζοσπαστικής οικολογίας, κοινοβουλευτικές και μη δυνάμεις της Αριστεράς συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το μέτωπο. Θέση έχουν και προσωπικότητες που αναδείχτηκαν στους κοινωνικούς αγώνες, άνθρωποι του χώρου του συνδικαλισμού και της αυτοδιοίκησης, της επιστήμης, του πολιτισμού και του αθλητισμού. Αυτό επιδιώκουμε χωρίς να περιμένουμε πότε οι διάφορες ηγεσίες θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν πάει άλλο, πως τα «αλλά» και οι πολλές προϋποθέσεις που εμποδίζουν τη συνεργασία είναι βούτυρο στο ψωμί των μνημονιακών συντηρητικών δυνάμεων της καταστροφής. Όλα τα άλλα είναι σενάρια επί επικοινωνιακών υποθέσεων, που η ίδια η ζωή θα τους δώσει ή όχι ενδιαφέρον.
– Είστε διατεθειμένοι να κάνετε και υποχωρήσεις;
Οι προγραμματικές μας κατευθύνσεις δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Και επίσης ο συσχετισμός δυνάμεων αλλάζει επί των πραγματικών ανθρώπων. Ναι, αυτών που έως πριν από λίγα χρόνια υποστήριζαν ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ., που έχει διαλυθεί η ζωή τους, που έχουν τη διαδρομή, τις διαψεύσεις τους και τις «συνήθειές» τους, που έχουν οργιστεί, φοβηθεί, αντισταθεί, παλέψει. Για να νικήσουμε, χρειάζεται να χειραφετηθούμε, να μεταδώσουμε δικά μας αξιακά φορτία, να λέμε το πρόγραμμά μας, τι θα κάνουμε, να μετατρέψουμε μαζί την οργή και τον φόβο σε ελπίδα, αισιοδοξία και δημιουργία.
– Χωράει και η ΔΗΜΑΡ;
Όσα είπα πριν, ισχύουν για όλους. Άλλωστε, η θέση της αντιπολίτευσης δεν δημιουργεί αυτόματα προϋποθέσεις συνεργασίας. Αλίμονο. Οι πολιτικές δυνάμεις συνεργάζονται στη βάση προγράμματος, σχετικά κοινής εκτίμησης της κατάστασης, πνεύματος εμπιστοσύνης, κοινωνικής ανάγκης. Η ΔΗΜΑΡ πριν από ένα χρόνο έκανε επιλογή υποστήριξης και συμμετοχής σε μνημονιακή κυβέρνηση. Για εμάς αυτή η επιλογή την βαραίνει. Όσον αφορά την ίδια, δικό της θέμα και δικαίωμα είναι να την επανεξετάσει.
– Δηλώσατε προ ημερών ότι θα προτείνετε στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μη συμμετάσχουν στις ενημερωτικές εκπομπές της μεταβατικής Δημόσιας Τηλεόρασης…
Δημόσια τηλεόραση; Δεν νομίζω. Μεταβατική ή μη, ίσως. Κυβερνητική, σίγουρα. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ λειτουργούν τη δημόσια τηλεόραση και ραδιοφωνία. Η κυβέρνηση πήρε μία παράνομη και αντισυνταγματική απόφαση. Έριξε «μαύρο» στη δημοκρατία. Κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους. Συγχρόνως απειλεί τους εργαζόμενους, εκβιάζει την κοινωνία. Πήρε λοιπόν τις αποφάσεις της. Αυτές μας δεσμεύουν; Ε, όχι βέβαια. Εμείς λαμβάνουμε τις δικές μας αποφάσεις, δεν αναγνωρίζουμε τις επιλογές τις κυβέρνησης, στηρίζουμε τους εργαζόμενους και αντιστεκόμαστε να μην εφαρμοστούν. Έως ότου μία κυβέρνηση της Αριστεράς τις αλλάξει και αποδώσει δικαιοσύνη.
– Μιλάτε για δικαιοσύνη. Έχει γίνει αρκετός λόγος για τη δέσμευση στελεχών σας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επαναπροσλάβει όλους τους δημόσιους υπαλλήλους που απολύθηκαν παράνομα…
Δικαιοσύνη σημαίνει να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν. Σημαίνει ότι δεν μπορεί μια κυβέρνηση να κινεί το φραγγέλιο οριζόντια πάνω στην κοινωνία. Σημαίνει πως οι αδικίες πρέπει να αποκατασταθούν και οι υπαίτιοι που έφεραν την κοινωνία σ’ αυτή την κατάσταση να απολογηθούν. Σημαίνει πως όσοι έκλεψαν το βιός του λαού μας, όσοι κυνηγούν τη ζωή μας, πρέπει να πληρώσουν. Οι κυβερνητικές αποφάσεις προκαλούν κοινωνικό κόστος, σε χρήμα, σε χρόνο, σε ζωές. Ας καταπιαστούμε με το πιο μικρό. Σήμερα κάποια Δ.Τ. μεταδίδει μέσω δημόσιας συχνότητας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Χωρίς διαφημιστικά έσοδα, χωρίς εργαζόμενους. Πόσο στοιχίζει και ποιος πληρώνει;
– Πού θα βρείτε όμως τα χρήματα;
Στο πρόγραμμά μας αναφέρουμε τις πηγές χρηματοδότησης:
α) νέος δίκαιος φορολογικός νόμος,
β) πραγματικό χτύπημα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής,
γ) πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής,
δ) εξοικονόμηση δαπανών,
ε) παραγωγή νέων αξιών μέσω της παραγωγικής ανασυγκρότησης,
στ) επωφελής δανεισμός για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Στο πρόγραμμά μας περιγράφουμε αναλυτικά έναν δημόσιο τομέα δημοκρατικό, παραγωγικό και αποτελεσματικό, προσανατολισμένο στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών και προνομιούχων, των τραπεζιτών και των καναλαρχών.
Περιγράφουμε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο, μορφές κοινωνικής επιχειρηματικότητας, ιδιωτικό τομέα εντασσόμενο στο συνολικό σχέδιο. Αλλά πρώτα και κύρια μιλάμε για ιεραρχήσεις. Κάθε ευρώ πρώτα θα πηγαίνει στην κοινωνική προστασία και ασφάλεια, σε μισθούς και σε συντάξεις, στο δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή. Καθαρή γραμμή που παράγει «χρήμα» και απαιτεί δουλειά.