ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Πληροφορούμαι εξ εγκύρων πηγών και πολιτικών μανιφέστων ότι στελέχη μιας άλλης πασοκικής εποχής, όπως ο κ. Πεταλωτής, ή ο κ. Καστανίδης σπεύδουν να συνενώσουν δυνάμεις με τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη για την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς. Βασικός στόχος; Η δημιουργία ενός “ζωτικού χώρου” μεταξύ των δύο πόλων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο στόχος θεμιτός. Κυρίως εμπορικά. Εννοώ, δηλαδή, ότι, όπως παλαιότερα οι έξυπνοι μικροεπιχειρηματίες άνοιγαν σουβλατζίδικα σε περιοχές που υπήρχαν μόνο καφετέριες και αλυσίδες fast food, έτσι και η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ αντιλαμβάνεται πως το συρρικνωμένο και απαξιωμένο ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να καλύψει το πιθανό πολιτικό κενό μεταξύ του Σαμαρά και του Τσίπρα. Η περιοχή σηκώνει σουβλατζίδικο…
Όμως και ιδεολογικά, θεμιτός και λογικός είναι ο στόχος. Μπορεί ο Τσίπρας και η νέα ηγετική ομάδα να έχουν λάβει προσανατολισμό διακυβέρνησης και να κινούνται διακριτικά και σοβαρά δίχως κωρώνες νεανικού και αφελούς ακτιβισμού, όμως υπάρχει κόσμος που θεωρεί ακόμα τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ “ακραίο” για τα γούστα του.
Κατά ανάλογο τρόπο υπάρχει κόσμος που θεωρεί τον Σαμαρά πολύ δεξιό για τα δικά του γούστα και άλλοι που δεν τον θεωρούν τόσο σκληρό όσο θα έπρεπε και προτιμούν τις επιδείξεις φασιστικής γυμναστικής της Χρυσής Αυγής.
Αρκεί, όμως, ένας Πεταλωτής (σήμερα) ή μια Διαμαντοπούλου και ένας Φλωρίδης (αύριο) για να ανασυγκροτηθεί ο χώρος της Κεντροαριστεράς; Πιστεύω πως όχι.
Ο Πεταλωτής κυβέρνησε με τον Παπανδρέου και ψήφισε και με τα δύο χέρια μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο. Ο Καστανίδης -παρότι ιδεολογικά είναι μια άλλη πολύ σοβαρότερη περίπτωση- περίπου το ίδιο. Η Διαμαντοπούλου δεν το συζητάμε και ο Φλωρίδης, μάλλον ήταν εξ αυτών που ζητούσαν ακόμα σκληρότερα μέτρα.
Η δε ΔΗΜΑΡ μέχρι πρότινος ήταν στην κυβέρνηση και συνευθύνεται για σειρά φορομπηχτικών μέτρων και εξοντωτικών πολιτικών.
Τι νέο κομίζει ένα τέτοιο σχήμα; Εάν επρόκειτο για σουβλατζίδικο θα λέγαμε ότι έχει καλή πίτα, φρέσκα κρέατα και τσατζίκι περιωπής. Ως κόμμα όμως;
Θα είναι ένας μικρό ευέλικτος δορυφόρος που θα μπορεί να προσαρτάται μια στον ΣΥΡΙΖΑ και μια στη ΝΔ για το σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης; Θα είναι κατά των μνημονιακών πολιτικών, υπέρ των μνημονιακών πολιτικών ή θα αυτοπροσφερθεί για την αποενοχοποίηση αυτών των πολιτικών;
Συμπαθές το “παραμύθι”, λοιπόν. Πρέπει, ωστόσο, να έχει και…πρίγκιπα, και …δράκο. Αλλιώς νόημα δεν βγαίνει…