ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Ακούω ολοένα και περισσότερο τελευταία το επιχείρημα ότι ” και άλλοι λαοί υποφέρουν από μνημονιακές πολιτικές και ύφεση αλλά μόνο στην Ελλάδα υπάρχει τόσο μεγάλη εκλογική επιρροή της ακροδεξιάς και των ναζί”. Η παρατήρηση είναι ορθή, όμως χρησιμοποιείται από το μνημονιακό πολιτικό και μιντιακό λόμπι για να αποσυνδέσει την εκρηκτική άνοδο της Χρυσής Αυγής από την πολιτική της λιτότητας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος την χαρακτήρισε “υποπροϊόν της κρίσης”. Και είναι. Μας διαφεύγει, όμως, κάτι.
Εάν παρατηρήσει κανείς τον χάρτη της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, τον οποίο δημοσίευσε τον περασμένο Ιούνιο η έγκριτη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, θα διαπιστώσει ότι η μεγαλύτερη συγκέντρωση ακροδεξιάς επιρροής εμφανίζεται στις εύπορες χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης και στις χώρες που ήταν υπό σοβιετική επιρροή αλλά συνεργάστηκαν με τα στρατεύματα των ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Λετονία, Λιθουανία, κ.ά).
Στις χώρες που υποφέρουν από μνημόνια και μνημονιακές πολιτικές -Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Κύπρος- η παρουσία της ακροδεξιάς είναι από μηδαμινή έως ανύπαρκτη και μόνο στην Ιταλία υπάρχει η ισχυρή Λέγκα του Βορρά, που, όμως, διαθέτει μακρά και διακριτική πολιτική παρουσία εξαιτίας της γνωστής ανισότητας μεταξύ πλούσια βόρειας και πτωχής νότιας Ιταλίας.
Γιατί, λοιπόν, οι Έλληνες κατηύθυναν την οργή και την απελπισία των μνημονίων στους ναζί φυρερίσκους του Μιχαλολιάκου;
Η απάντηση είναι περίπου προφανής αν και διαπιστώνω πως τα κόμματα που κυβέρνησαν αρνούνται να την αποδεχθούν. Για ευνόητους λόγους: η αχίλλειος πτέρνα του εκφασισμού μερίδας της κοινωνίας επιδιώκει να εμφανίζεται ως ικανή να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που εκείνη δημιούργησε…
Τα μνημόνια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας ήταν η D- Day για τη μεταστροφή του εκλογικού πληθυσμού προς άλλα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ,ΑΝ.ΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κ.ά). Όμως, ειδικά, γιατί προς τη Χρυσή Αυγή;
Οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί και άλλοι αντιδρούν στις μνημονιακές πολιτικές, στη συνείδησή τους, όμως, δεν έχουν απαξιώσει εντελώς τα κόμματα εξουσίας (σοσιαλιστές, κεντρώους, δεξιούς) γιατί τα κόμματα αυτά ελέγχονται για την αποτυχία των πολιτικών τους, ωστόσο δεν θεωρείται ότι έκλεισαν τον βιολογικό τους κύκλο.
Κυρίως, όμως, δεν θεωρείται ότι είναι κόμματα διεφθαρμένα που εξαπάτησαν τον λαό.
Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής είναι άνθρωποι οι οποίοι δυσκολεύονται να κινηθούν προς την Αριστερά αλλά από την άλλη έχουν -δικαίως- συνδέσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με δεκάδες σκάνδαλα τεραστίων διαστάσεων και με την απομύζηση του πλούτου της χώρας. Τα υποβρύχια που “γέρνουν”, οι μίζες της Siemens, οι παράνομες χρηματοδοτήσεις στα κομματικά ταμεία, η διαπλοκή, ο ρόλος των επιχειρηματιών των μίντια και πολλά άλλα είναι οι πραγματικές αιτίες πίσω από τις αιτίες των μνημονίων.
Μη ελπίζοντας, πλέον, σε “αντιπαροχές” που θα “εξαγόραζαν” την ψήφο τους, κινούνται με πολλαπλάσια οργή προς εκείνους που αναλαμβάνουν κατ’ ανάθεση να εκδικηθούν.
Όσο, λοιπόν, τα αίτια της ανόδου της Χρυσής Αυγής, τόσο αυτά που άπτονται των μνημονιακών πολιτικών (φτώχεια και ανεργία), όσο κι εκείνα που αφορούν το βαρύτατο παρελθόν των κομματικών σκανδάλων, δεν αντιμετωπίζονται, είναι πιθανό να κρατιέται ζωντανό αν και λαβωμένο το θηρίο του φασισμού και της άκρως επικίνδυνης καρικατούρας των μελανοχιτώνων.
[Πηγή: Figaro]
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ ΑΝΑ ΧΩΡΑ
Λετονία
Το ακροδεξιό κόμμα «Όλα για τη Λετονία» προήλθε από τον συνασπισμό δυο συντηρητικών κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές του 2010 και εξασφάλισε ποσοστό 7,6%.
Λιθουανία
Το εθνικό-λαϊκιστικό κόμμα «Τάξη και Δικαιοσύνη», με επικεφαλής τον Rolandas Paksas κέρδισε την προεδρία το 2003 και πήρε ποσοστό 12,7% στις βουλευτικές εκλογές του 2008. Έχει εκλέξει 15 ακροδεξιούς βουλευτές στους 141.
Νορβηγία
Με ποσοστό 23% το «Κόμμα της Προόδου» είναι σήμερα η δεύτερη πολιτική δύναμη της χώρας. Είναι λαϊκιστικό κόμμα, κατά των μεταναστών και είχε για ένα διάστημα μέλος του τον δολοφόνο Αντερς Μπρέιβικ. Εχασε ωστόσο στις δημοτικές εκλογές πέρυσι τον Ιούλιο, μετά τις μαζικές δολοφονίες του Μπρέιβικ. Έχει εκλέξει 41 βουλευτές στους 169.
Φινλανδία
Το κόμμα Αληθινοί Φινλανδοί πήρε ποσοστό 19% στις εκλογές που διεξήχθησαν στον Απρίλιο του 2011. Είναι κόμμα ευρωσκεπτικιστικό και τάσσεται κατά της παροχής οικονομικής βοήθειας για τη διάσωση ευρωπαϊκών χωρών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Δανία
Το ακροδεξιό κόμμα του Λαού της Δανίας κέρδισε ποσοστό 14% το 2011. Οπως και τα άλλα ακροδεξιά κόμματα των σκανδιναβικών χωρών τάσσεται υπέρ μιας αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Χωρίς να συμμετάσχει στην κυβέρνηση στήριξε από το 2001 έως το 2011 τη δεξιά κυβέρνηση ζητώντας πολιτικά ανταλλάγματα, όπως η ενίσχυση των μέτρων κατά των μεταναστών.
Βουλγαρία
Το ακροδεξιό κόμμα Ataka «γεννήθηκε» το 2005. Είναι κατά της «τσιγγανοποίησης» και της «τουρκοποίησης» της Βουλγαρίας.
Ιταλία
Η Λέγκα του Βορρά στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του 2008 κέρδισε το καλύτερο ποσοστό (8%) που πήρε ποτέ στην ιστορία της.
Ουγγαρία:
Το ακροδεξιό κόμμα Jobbik υπερασπίζεται τις αξίες της θρησκείας, της οικογένειας και της τάξης. Το ντεμπούτο του στο κοινοβούλιο της χώρας έγινε στις εκλογές του 2010. Το κόμμα επέσπασε το 16%.
Αυστρία
Το FPO είναι ένα ακροδεξιό κόμμα νοσταλγών του 3ου Ράιχ και θεωρείται φαβορί στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.
Ελβετία
Η Δημοκρατική Ενωση του Κέντρου, λαικιστικό και ξενοφοβικό κόμμα, με επικεφαλής τον Τόνι Μπράνερ και είναι η πρώτη κοινοβουλευτική δύναμη της χώρας.
Γαλλία
Δυο βουλευτές εξέλεξε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο (FN) στη Γαλλία στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών την Κυριακή, ύστερα από 24 χρόνια εκτός Βουλής (η τελευταία φορά που εξέλεξε βουλευτές ήταν στις ενδιάμεσες εκλογές του 1986, για να τους χάσει όλους μετά την αλλαγή του εκλογικού νόμου στις εκλογές του 1988). Η 22χρονη εγγονή του ιδρυτή του κόμματος είναι πλέον η βουλευτής της Βοκλύζ στην Προβηγκία της νότιας Γαλλίας.
Βέλγιο
Με ποσοστό 12% τον Ιούνιο του 2010, το Vlaams Belang έχασε τις δυνάμεις που είχε κερδίσει στις εκλογές του 2004 (24%). Αυτό το εθνικιστικό φλαμανδικό κόμμα υπερασπίζεται τη διάσπαση του Βελγίου και την εκδίωξη των μεταναστών.
Ολλανδία
Με ποσοστό 16% και 24 έδρε το Κόμμα της Ελευθερίας του Geert Wilders, με ευρωσκεπτικιστικό και ισλαμοφοβικό πρόγραμμα, σάρωσε στις εκλογές του Ιούνιου του 2010 με ποσοστό 16% και 24 έδρες.