ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μέχρι πριν μερικές μέρες ο πρωθυπουργός διατεινόταν ότι η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ έχει προοπτική τετραετίας και πλέει πλησίστια προς το απάνεμο λιμάνι της ανάκαμψης της οικονομίας, ιδιαίτερα μετά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Οι πληροφορίες θέλουν μάλιστα να υπάρχει σχετική πρόβλεψη μακροημέρευσης της συγκυβέρνησης και στην περίφημη προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που έπρεπε να έχει εκπονηθεί από το καλοκαίρι.
Παρότι, λοιπόν, ο πρωθυπουργός δήλωνε αποφασισμένος να εξαντλήσει την κυβερνητική θητεία έστω και με 154 βουλευτές, αίφνης, το Μέγαρο Μαξίμου διακινεί την πληροφορία περί προκήρυξης πρόωρων εκλογών εάν οι δανειστές μας πιέσουν για νέα μέτρα. Και κορυφαία στελέχη, από τον Άδωνι Γεωργιάδη μέχρι τη Ντόρα Μπακογιάννη, σπεύδουν να επιβεβαιώσουν τη “γραμμή” και να απειλήσουν με εκλογές.
Γιατί, όμως, να απειλεί κανείς με εκλογές αφού πριν λίγες μέρες διατεινόταν ότι οι δανειστές αναγνωρίζουν τη σπουδαία πρόοδο που έχει επιτύχει η κυβέρνηση; Όταν έλεγε πως ουδείς ζητά οριζόντια μέτρα και μόνο διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις μη δημοσιονομικού χαρακτήρα οφείλει, πλέον, να προωθήσει η χώρα;
Τι άλλαξε; Πρακτικά, τίποτε, είναι η απάντηση. Οι δανειστές ζητούσαν από την πρώτη στιγμή πρόσθετα μέτρα. Ακόμα και πρωτοετείς των Οικονομικών γνωρίζουν πως ούτε το χρηματοδοτικό κενό, ούτε τα περίπου 80 δισ τόκων και τοκοχρεωλυσίων που πρέπει να καταβληθούν τα επόμενα χρόνια, αντιμετωπίζονται δίχως νέα μέτρα.
Εκτός εάν αναμένει κανείς να σπεύσουν Πόλσον, Σόρος και όλοι οι επενδυτές του κόσμου στην Ελλάδα να φέρουν επενδύσεις δισεκατομμυρίων.
Απλώς, η ώρα της παραδοχής ότι θα ληφθούν νέα μέτρα έφθασε. Και επειδή ακόμα και οι πλέον φοβισμένοι και άβουλοι βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων δύσκολα πείθονται να ξαναψηφίσουν νέα μέτρα, ο πρωθυπουργός ρίχνει στο τραπέζι την “απειλή” των εκλογών:
-Πρώτον για να την ακούσουν οι δανειστές,
-Δεύτερον, για να ακολουθήσουν τα επόμενα διλήμματα ότι, για παράδειγμα, εάν γίνουν εκλογές και νικήσει ο Τσίπρας, ίσως επιστρέψει ο εφιάλτης της εξόδου από την ευρωζώνη.
-Και, τρίτον, για να προλειανθεί το έδαφος για μία συμφωνία μετά το μνημόνιο. Κάτι που θα παρουσιαστεί ως πρόγραμμα επιστροφής στις αγορές και την ανάπτυξη αλλά θα είναι ένα ακόμα μνημόνιο μακράς διάρκειας με σκληρούς, πλην όμως μακιγιαρισμένους, περιοριστικούς όρους.
Είναι, λοιπόν, προφανές πως στην πραγματικότητα ο Αντώνης Σαμαράς δεν επιθυμεί εκλογές. Ούτε οι δανειστές. “Ηρωϊκή έξοδος” ακόμα δεν χρειάζεται. Τουλάχιστον όχι μέχρι να σχηματισθεί κυβέρνηση στη Γερμανία και αποσαφηνισθούν οι θέσεις του Βερολίνου.
Το ζήτημα είναι πως καμιά φορά όταν λες κάτι χωρίς να το εννοείς μπορεί να σου συμβεί. Και τότε βρίσκεσαι εκτεθειμένος…