ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στο πλαίσιο της συζήτησης που άναψε η μη μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης την ώρα που περικόπτονται μισθοί και συντάξης και με αφορμή την προκλητική δήλωση του βουλευτή της Νδ Ιορδάνη Τζαμτζή που είπε ότι “δεν θα γινόταν βουλευτής εάν έπαιρνε 2.000 ευρώ”, ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, καθηγητής Γιάννης Πανούσης επισημαίνει την ανάγκη επανσύνδεσης του βουλευτή με την κοινωνία υπογραμμίζει σε κείμενο που ανήρτησε στο Facebook. Ο Γ. Πανούσης ζητά να καταργηθούν μία σειρά από προνόμια που απολαμβάνουν τα μέλη του κοινοβουλίου. Μόνον αν οι βουλευτές ζήσουν την καθημερινότητα όπως ο μέσος Έλληνας θα καταλάβουν το εύρος και το βάθος της κρίσης, σημειώνει χαρακτηριστικά στο κείμενό του υπό τον τίτλο «Βουλευτές και “βολευτικές” διακρίσεις».
Μεταξύ άλλων προτείνει οι βουλευτές να μην λαμβάνουν ειδική αποζημίωση και να μην συνταξιοδοτούνται από τη Βουλή αλλά από το φορέα όπου εργάζονται. Καλεί επίσης τους συναδέλφους του να δίνουν ένα μέρος της αποζημιώσής τους στις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενου του γνωστού εγκληματολόγου:
Βουλευτές και «βολευτικές» δια-κρίσεις
Την παραίτησή σου για παράδειγμα
που δεν σου δίδαξαν
οι χίλιες ήττες.
Λελή Πρωίμου, Θεός ένδον
Θαύματα δεν γίνονται. Ανατροπές όμως χρειάζονται. Προτείνω:
1. Οι βουλευτές να μην έχουν ειδική αποζημίωση αλλά να εισπράττουν το μισθό τους παρέχοντας σχετικές υπηρεσίες ή ν’ ασκούν το επάγγελμά τους. Μόνον έξοδα παράστασης μέχρι 500 € το μήνα επιτρέπονται όταν δικαιολογούνται (παρίστανται δηλαδή καθημερινά στις συνεδριάσεις της Βουλής).
2. Οι βουλευτές να μην συνταξιοδοτούνται από τη Βουλή αλλά από το φορέα όπου εργάζονται.
3. Οι βουλευτές να έχουν διευκολύνσεις (π. χ. αυτοκίνητο, οδηγό, δωρεάν εισιτήρια) όταν και εφόσον δικαιολογούνται (ιδίως οι βουλευτές επαρχίας).
4. Οι βουλευτές να μην έχουν καμία ασυλία για πράξεις και παραλείψεις που δεν σχετίζονται με την πολιτική τους δραστηριότητα. Όσοι έχουν διαπράξει τα σχετικά αδικήματα πριν εκλεγούν να δικάζονται απευθείας χωρίς να παρεμβαίνει η Βουλή.
5. Οι βουλευτές να έχουν δυνατότητα εκλογής για δύο μόνο συνεχείς θητείες και τέσσερις συνολικά. Μετά το τέλος της θητείας δεν δικαιούνται για ένα τουλάχιστον χρόνο να είναι υποψήφιοι σε δημόσια αξιώματα (π. χ. Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες).
6. Οι βουλευτές να μην συμμετέχουν σε Κομματικά όργανα γιατί ο υβριδικός ρόλος δημιουργεί προβλήματα.
7. Οι βουλευτές να μην υποχρεούνται να ψηφίζουν νομοσχέδια που καταθέτουν εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί εάν δεν έχουν προηγουμένως ενημερωθεί ή συμβάλλει στη διαμόρφωσή τους (αλλιώς δεν κυβερνά η Βουλή αλλά οι «κολλητοί»).
8. Οι βουλευτές να έχουν ασκήσει πριν εκλεγούν για μια τουλάχιστον τριετία ένα επίσημο επάγγελμα.
Μέχρι να συμβούν τα παραπάνω καλά θα κάνουν οι βουλευτές να παρέχουν ένα μέρος της αποζημίωσής τους (π. χ. από τις Επιτροπές) υπέρ των δεινοπαθούντων ελλήνων και κυρίως υπέρ των μη-εχόντων συσσίτιο μαθητών.
Έτσι μόνο θα ξανασυνδεθούν με την κοινωνία και θ’ αποσυνδεθούν από την πολιτική γραφειοκρατία και τη γοητεία της εξουσίας.
Υ. Γ.: Μόνον αν οι βουλευτές ζήσουν την καθημερινότητα όπως ο μέσος έλληνας θα καταλάβουν το εύρος και το βάθος της κρίσης.