ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Συνήθως, οι εφημερίδες που πρόσκεινται εμφανώς σε κόμματα, ακόμα κι αν δεν θεωρούνται ακραιφνώς κομματικές με τους παραδοσιακούς όρους, αποφεύγουν να δημοσιεύουν δημοσκοπήσεις και οι δημοσκόποι αποφεύγουν να διεξάγουν μετρήσεις για λογαριασμό τους. Ο λόγος είναι προφανής. Πολλοί δεν θα θεωρήσουν αξιόπιστη μια τέτοια μέτρηση και, εν τέλει, διακινδυνεύονται περισσότερα από όποια επικοινωνιακό όφελος προκύψει.
Η “Αυγή” τόλμησε. Και ο Στράτος Φαναράς της Metron Analysis δεν δίστασε να παρουσιάσει στην εφημερίδα που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ μία δημοσκόπηση, τα αποτελέσματα της οποίας δεν απέχουν πολύ από μετρήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί προβάδισμα από 1 έως και περίπου 3 (σε μία μέτρηση προ ημερών) έναντι της ΝΔ και οι επιδόσεις του βελτιώνονται και στην “παράσταση νίκης” και σε όλους τους δείκτες της κυβερνησιμότητας. Ωστόσο, όπως σημειώνουν ακόμα και αρθρογράφοι της προσκείμενης στον ΣΥΡΙΖΑ “Αυγής” (π.χ Δ. Χρήστου, όπως θα διαβάσετε στην κατηγορία Blogging), αυτό το προβάδισμα δεν παράγει “ρεύμα νίκης”.
Ακριβέστερα, ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος είτε στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε εύχεται να βγει νικητής στις επόμενες εκλογές, όχι απαραίτητα διότι πιστεύει ότι κατέχει το “γκράαλ” της οριστικής και αμετάκλητης εξόδου από την ύφεση και την πτωχοποίηση αλλά, απλώς, διότι νοιώθει την ανάγκη να αντιδράσει και να πιστέψει σε κάτι.
Αυτό είναι ίσως αρκετό για να κερδίσει ο Τσίπρας τον Σαμαρά, δεν είναι, όμως, αναγκαία και ικανή συνθήκη για μια μακρά, μεταρρυθμιστική και λυτρωτική διακυβέρνηση. Και ο τόπος, είτε το πιστεύουν, είτε όχι, στην Κουμουνδούρου, έχει ανάγκη από λύτρωση και όχι από μία δοκιμαστική περίοδο ενός άλλου μοντέλου.
Κάποιοι σπεύδουν να κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για αμφισημία, με αφορμή τις δηλώσεις στελεχών του -με πρωταγωνιστή τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που εκπροσωπεί το 25% της Κεντρικής Επιτροπής- για το “σενάριο της δραχμής”. Άλλοι παραπέμπουν στο περίπου 40% του τελευταίου συνεδρίου που είχε διαφορετική άποψη από την προσήλωση στο ευρώ. Ακούγοντας κανείς τον Τσίπρα στο Τέξας και τον Λαφαζάνη στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται ότι υπάρχουν μεγάλες και ουσιώδεις διαφορές.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως αυτό που άλλοι επισημαίνουν ως αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ -την αμφισημία- ίσως είναι, τελικά, η δύναμή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται γρήγορα σε ένα πολιτικό σούπερ μάρκετ που για να κυβερνήσει επιδιώκει να στεγάσει από τους ήπιους οπαδούς του ευρωμονόδρομου, μέχρι τους ευρωσκεπτικιστές και τους υποστηρικτές της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα και έξοδο από την Ε.Ε.
Όμως, επαναλαμβάνω, το ζήτημα δεν είναι πόσοι “πελάτες” θα μπουν στο μαγαζί αλλά πόσοι, τελικά, θα ψωνίσουν. Κι ακόμα περισσότερο πόσοι από τους δεύτερους θα φύγουν ευχαριστημένοι και θα επιστρέψουν με την πρώτη ευκαιρία.
Αυτό το τελευταίο δεν δείχνει ότι μπορεί να το επιτύχει εύκολα ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, απουσιάζει η διατύπωση της ολοκληρωμένης πρότασης.
Η αλληλουχία των επιχειρημάτων του ΣΥΡΙΖΑ διακόπτεται βίαια. Προσέξτε:
Κατάργηση του μνημονίου (με ένα άρθρο), διατύπωση ενός εθνικού προγράμματος ανασυγκρότησης, επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, διαγραφή τουλάχιστον του 50% του χρέους και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπολοίπου μετά από μία περίοδο (4ετής;) στάσης πληρωμών.
Τι θα συμβεί, όμως, εάν η Μέρκελ και ο Ολάντ ( με βάση την ενδιαφέρουσα Μαύρη Βίβλο του Τσίπρα Γαλλία και Γερμανία κατέχουν την μερίδα του λέοντος του επίσημου ελληνικού χρέους, ήτοι πρέπει να πείσουν -και είναι βέβαιο πως δεν μπορούν να πείσουν- Γάλλους και Γερμανούς πολίτες για τις απώλειες) πουν όχι στον Τσίπρα;
Εκεί, καθένας καταλαβαίνει ότι μπαίνει στην εξίσωση η πρόταση Λαφαζάνη. Εάν είναι έτσι (κι αφού προηγουμένως αποφασίσει ο ελληνικός λαός με δημοψήφισμα;) δεν οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ και να το καταστήσει αυτό πιο σαφές και, κυρίως, να έχει επεξεργαστεί πλήρη και πολυεπίπεδη πρόταση-σχέδιο για επιβίωση της χώρας και σταδιακή ανάπτυξη με εθνικό νόμισμα; Δεν θα ισχύει τότε το καταστροφικό σενάριο που περιέγραψε ο Τσίπρας στο Τέξας (bank run, επισιτιστική κρίση και άλλα);
Παρατηρώ, ακόμα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πολυμιλά πλέον για τους ευρωπαίκούς συσχετισμούς ως όρο για την ανατροπή της πολιτικής. Και ορθώς πράττει. Ακόμα κι αν οι ευρωεκλογές βγάλουν ανατροπές (και εκτρωματικά φαινόμενα μιας ισχυρής ακροδεξιάς), είναι δύσκολο να δημιουργηθούν συμμαχίες ακόμα και μεταξύ των πτωχών του Νότου. Ως εκ τούτου, σε ένα αναμφισβήτητα ευρωπαϊκό πρόβλημα απαιτείται πρωτίστως ελληνική θέση και λύση.
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις απαντήσεις που δεν διατυπώνει καθαρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι όσο δεν το πράττει οι αμφιβολίες θα παραμένουν. Και με τις αμφιβολίες δεν δημιουργούνται προϋποθέσεις αρραγούς κοινωνικού μετώπου. Υποστήριξης αφενός, ανοχής αφετέρου. Θέλει ακόμα πολλή δουλειά εκεί στην Κουμουνδούρου…
ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ:
Αναλυτικά τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης
- ΝΔ 20%
- ΣΥΡΙΖΑ 21,2%
- ΠΑΣΟΚ 4,5%
- ΑΝΕΛ 4,8%
- Χρυσή Αυγή 7,2%
- ΔΗΜΑΡ 2,7% (δεν μπαίνει στη Βουλή)
- ΚΚΕ το 3,8%