Συνήθως πρέπει να το αποφεύγουμε αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλεται να κάνει κανείς…δίκη προθέσεων. Και αναφέρομαι στο γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών αναγκάστηκε, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, να αποσύρει την διάταξη-πρόκληση (άρθρο 33) του φορολογικού νομοσχεδίου με την οποία χαρίζονταν δεκάδες εκατομμύρια από φόρους και πρόστιμα που είχαν βεβαιωθεί σε offshore εταιρείες που νοικιάζουν ακίνητα σε ναυτιλιακές και άλλες επιχειρήσεις.
Το ότι ο Γιάννης Στουρνάρας απέσυρε την διάταξη δεν τον απαλάσσει. Εδώ, όντως, πρέπει να διερευνήσει κανείς τις πραγματικές προθέσεις του. Ιδιαίτερα, όταν, απαντώντας στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη είπε ότι προτίθεται να επαναφέρει τη διάταξη σε τακτική κοινοβουλευτική διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι ο υπουργός Οικονομικών επιμένει στην ορθότητα του συγκεκριμένου άρθρου.
Το γεγονός, δε, ότι τα περισσότερα ΜΜΕ απέκρυψαν την ύπαρξη του άρθρου 33 πρέπει να μας προβληματίζει έτι περαιτέρω.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το υπουργείο Οικονομικών φέρνει προς ψήφιση διατάξεις καταφανώς χαριστικές υπέρ συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων. Την ώρα που το νέο φορολογικό επιβάλλει εξοντωτικές προσαυξήσεις σε οφειλέτες του Δημοσίου αναιρώντας σε μεγάλο βαθμό την πρόθεση συγκέντρωσης περισσότερων εσόδων, ο κ. Στουρνάρας επιχειρεί να προσφέρει φορολογική ασυλία σε εκείνους που επιλέγουν τις διαδρομές μέσα από εξωχώριες εταιρείες με προφανή στόχο να πληρώσουν λιγότερο φόρο.
Κι επειδή η κυρία Μαρία στη Δραπετσώνα δεν μπορεί να έχει offshore, δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς σχετικά με το ποιοί ωφελούνται από τις “προθέσεις” του κ. Στουρνάρα.
Οι βουλευτές της συμπολίτευσης είναι, πλέον, συνυπεύθυνοι για την όποια ανοχή επιδείξουν έναντι των “προθέσεων” Στουρνάρα. Όπως είναι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός…