ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στον νόμο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων εντόπισα ένα άρθρο που διεκδίκησε την προσοχή μου. Το άρθρο λέει ότι οι υπάλληλοι της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 δεν οφείλουν προσαυξήσεις, αν εξοφλήσουν ως το τέλος του 2014 μία φορολογική υποχρέωση που αντιμετωπίζουν. Μάλιστα, το άρθρο τούς καλεί να ανακαλέσουν τυχόν ένδικα μέσα ή προσφυγές εναντίον της υποχρέωσης. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, νόμιζα ότι την ώρα που ξεσκόνιζα έναν νόμο βρήκα από κάτω ένα σκάνδαλο – είναι δυνατό να απαλλάσσονται από προσαυξήσεις υπάλληλοι με μία από τις καλύτερες δουλειές που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες; Μετά αναρωτήθηκα για ποιον λόγο ο νομοθέτης τους καλεί να παραιτηθούν από προσφυγές και ένδικα μέσα. Και αφού έκανα μία στοιχειώδη έρευνα κατάλαβα ότι το σκάνδαλο δεν βρίσκεται στην άρση των προσαυξήσεων. Βρίσκεται στη φορολόγηση αυτών των ανθρώπων με μία απόφαση και έναν τρόπο που αποτελούν ιδανικά υποδείγματα φορολογικού και νομικού λαϊκισμού. Μπορεί το κεφάλι του Ροβιεσπιέρου να έπεσε στην γκιλοτίνα. Όμως το πνεύμα που κληροδότησε παραμένει ζωντανό. Η ιστορία είναι συναρπαστική, προσέξτε.
Οι υπάλληλοι των Ολυμπιακών Αγώνων έλαβαν κατά την αποχώρησή τους από την εταιρεία το προϊόν ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου που είχε καταρτίσει η εργοδότρια με την εταιρεία Alico, για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες διαβίωσης μέχρι την ανεύρεση νέας εργασίας. Πώς φορολογήθηκε όλο αυτό; Όπως προέβλεπε τότε ο νόμος: με την επιβολή φόρου 15% επί της υπεραξίας. Οι εργαζόμενοι έλαβαν βεβαίωση ότι η φορολογική υποχρέωση είχε εξαντληθεί, δήλωσαν κανονικά το ποσό στη φορολογική τους δήλωση και όλα κύλησαν ομαλώς.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν ένα πενταμελές διευθυντήριο, κοινώς η Γιάννα και άλλοι τέσσερις επιτελείς: Σίμιτσεκ, Καπράλος, Πυργιώτης, Σπανουδάκης. Οι τέσσερις διεκδίκησαν αποζημίωση, αντίστοιχη αυτής που είχαν λάβει οι εργαζόμενοι. Τους την έδωσε ο Αλογοσκούφης, μέσω των Ολυμπιακών Ακινήτων. Φορολογήθηκε; Ναι, με 20%. Τι έλεγε ο σχετικός νόμος; Ότι οι τέσσερις πρέπει να αποζημιωθούν, όπως οι εργαζόμενοι. Όταν πρόκειται, λοιπόν, για τους διευθύνοντες, οι εργαζόμενοι έχουν λάβει αποζημίωση. Όταν πρόκειται για τους ίδιους τους εργαζόμενους, τότε έχουν λάβει μισθολογική παροχή!
Οκτώ χρόνια μετά το τέλος των Αγώνων, το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να φορολογήσει αναδρομικά τους εργαζόμενους με 40% επί του εφάπαξ που έλαβαν. Γιατί; Διότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτος γνωμοδότησε σε σχετικό ερώτημα ότι αυτή η παροχή, αν θέλει το υπουργείο, μπορεί να θεωρηθεί μισθός. Πιο απλά, το μεγαλοστέλεχος φορολογήθηκε με 20% και η γραμματέας του με 40%. Το μεγαλοστέλεχος είχε να πληρώσει, η γραμματέας του δεν έχει να πληρώσει τώρα το πεντοχίλιαρο που της επιβλήθηκε. Γιατί έγινε αυτό; Επειδή, πιθανότατα, οι νομικοί του υπουργείου και του ΝΣΚ αγνοούσαν τον νόμο του Αλογοσκούφη! Απίστευτο; Και ακριβό για 1.700 ανθρώπους.
Σχεδόν δέκα χρόνια μετά τους Αγώνες, 1.700 άνθρωποι καλούνται να πληρώσουν τεράστια ποσά μέσω αναδρομικής φορολόγησης. Εννοείται ότι οι περισσότεροι αδυνατούν. Κατασχέσεις, αναγκαστικά μέτρα και «έχετε δίκαιο, αλλά ξέρετε ο κόσμος είναι θυμωμένος με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.»
Τι ισχύει σήμερα; Όλα αυτά τα συμβόλαια φορολογούνται με 10% μέχρι του ποσού των €40.000 και 20% για το υπερβάλλον.
Τι ζητούν οι εργαζόμενοι; Να φορολογηθούν, ακόμα και αναδρομικά, αλλά όπως οι υπόλοιποι Έλληνες ή, έστω, όπως οι διευθυντές τους. Το διεκδικούν, αλλά δύσκολα θα το πετύχουν. Ο λόγος; Ελάχιστοι βουλευτές ή υπηρεσιακοί παράγοντες τολμούν να παρέμβουν. Άλλος λέει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που χρέωσαν τη χώρα, άλλος για τη Γιάννα και άλλος «για αυτό που θα πει ο κόσμος που δεν καταλαβαίνει». Είναι και οι υπηρεσιακοί παράγοντες που αρνούνται να εκτεθούν αν παραδεχθούν ότι έκαναν λάθος ή ότι νομοθετούν, έχοντας άγνοια των νόμων. Μαζί με την Εκάλη, πλήρωνει και ο Καλατράβα.
Από το protagon.gr