Οι γραμμές αυτές γράφονται λίγο πριν την κρίσιμη ψηφοφορία για τον φόρο ακινήτων και αρκετές ώρες πριν την άλλη για τους πλειστηριασμούς. Ως εκ τούτου, δεν γνωρίζω τι στάση θα κρατήσει, τελικά, στην ψηφοφορία ο Βύρων Πολύδωρας, αν και η ομιλία του, το απόγευμα της Παρασκευής, προδιέθετε για μία και μόνο εξέλιξη: την καταψήφιση και, όπως έχει προαναγγελθεί, τη διαγραφή από τη Ν.Δ.
Στην ομιλία του ο κ. Πολύδωρας [είναι από τις περιπτώσεις που η προσφώνηση “κύριος” έχει νόημα πριν την αναγραφή του επωνύμου] αναφέρθηκε εκτενώς στη συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας για την προστασία της ιδιοκτησίας και έκανε λόγο για έμμεση δήμευση. Το ίδιο είχε πει νωρίτερα και ο πρώην υπουργός, καθηγητής του Συνταγματικού και Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
«Και καλούμαι εγώ να το ψηφίσω αυτό; Και η ιστορία μου; Και ο πολιτισμός μου; Και οι αγώνες μου υποτίθεται για την μεσαία τάξη;…Επικαλούμαι λοιπόν την προϋπόθεση της ανάγκης και λέω “Δεν σας πληρώνω κ. τροϊκανοί», είπε -ολίγον theatrale, όπως συνηθίζει- ο κ. Πολύδωρας.
Άκουσα αργότερα, τον εκ Φθιώτιδος βουλευτή της ΝΔ Κουτσογιαννακόπουλο να αμφισβητεί τον όρο δήμευση και να εγκαλεί με ύφος καθηγητή της Νομικής του Χάρβαρντ και μέλους του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ τους συναδέλφους του Παυλόπουλο και Πολύδωρα. Ίσως, οσονούπω, διεκδικήσει και την έδρα του Παυλόπουλου στο Πανεπιστήμιο.
Ξεπερνώ, όμως, όλα αυτά για να επισημάνω τούτο:
– Ο Παυλόπουλος, δεσμευμένος από την απόλυτη πολιτική του ταύτιση με τον Κώστα Καραμανλή, είναι δύσκολο έως απίθανο να προκαλέσει πρόβλημα στη Ν.Δ., ακόμα κι αν ο Σαμαράς τον έχει στην γωνία της αυλής και αρνείται να τον βάλει ακόμα και στο φουαγιέ. Ο Παυλόπουλος προτιμά να εκτονώνεται επιστημονικά και πολιτικά γράφοντας βιβλία για την αντισυνταγματικότητα των μνημονίων και την κατάλυση των ευρωπαϊκών θεσμών εξαιτίας του γερμανικού imperium αλλά δεν πρόκειται να κινηθεί κατά της κομματικής ηγεσίας διότι κάτι τέτοιο θα θεωρούνταν από αρκετούς “πράσινο φως” Καραμανλή να ρίξουν τον Σαμαρά.
– Ο Πολύδωρας, όμως, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Ο “στρατηγός άνεμος” έχει κλείσει τον πολιτικό του κύκλο. Υπήρξε υπάκουος, ψήφισε μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικούς νόμους όταν η Ν.Δ. έκανε τη μεγάλη στροφή από το αντιμνημόνιο στην πιο σκληρή μερκελική εκδοχή της λιτότητας. Όμως, αυτός ο συντηρητικός δανδής που παραπέμπει στον ποπολάρο-Πρέκα της γνωστής ελληνικής ταινίας, φαίνεται ότι έχει αρχίσει -με καθυστέρηση- να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην έννοια της αξιοπρέπειας.
Δεν γνωρίζω τι θα πράξει στην ψηφοφορία. Εκείνο που δεν κατανοώ είναι τι ακριβώς σημαίνει “διαγραφή” του Πολύδωρα, ή πριν μερικές μέρες του Κιουτσούκη; Μπορεί ένα κόμμα να διαγράφει εκείνους που επιμένουν να επικαλούνται τις βασικές αρχές ιδεολογίας του κόμματος; Είναι πιο νεοδημοκράτης και οπαδός του φιλελευθερισμού ο Άδωνις από τον Πολύδωρα; Είναι πιο λαϊκοδεξιός ο Λαζαρίδης από τον (Νικήτα)Κακλαμάνη; Πιο νομιμόφρων ο Βορίδης από τον Παυλόπουλο; Ποιός απειλεί να διαγράψει ποιόν εν τέλει;
«Είναι δήμευση”, είπε για τον φόρο στα ακίνητα ο Πολύδωρας.”Τον αγριεύεις τον ιδιοκτήτη του βράχου. Τον βράχο τον έσκαψε με τα νύχια του. Δεν έχει συμβόλαιο – αλλά υπογραφή αίματος» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αμφισβητώντας την επιχειρηματολογία του κόμματός του, ότι αντίστοιχοι φόροι υπάρχουν σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, ο Πολύδωρας χαρακτήρισε τον ΕΝΦΙΑ «φόρο χωρών τελουσών υπό κατοχήν» – και υποστήριξε πως τα δημοσιονομικά ισοδύναμα μπορούν να βρεθούν από τη φορολογία των off shore εταιρειών. Με βάση τις μέχρι στιγμής βεβαιώσεις φόρων σε υπεράκτιες εταιρείες, ο κ. Πολύδωρας υπολόγισε πως «στο σύνολο των 6.500 εταιρειών βγαίνουν δυνητικά 8 δισ.».
«Γιατί δεν εκτιμάται αυτό; Γιατί δεν συνυπολογίζεται η λίστα Λαγκάρντ; Οι καντάδες στη Σιγκαπούρη, οι εξαγωγείς εμβασμάτων; Τι είδους οικονομική πολιτική είναι αυτή που μου ζητάτε να ψηφίσω – βρήκαμε υποζύγιο που λέγεται λαός και τον πατάμε στο λαιμό; Και η ιστορία μου; Ο πολιτισμός μου; Οι αγώνες μου για τη μεσαία τάξη;» αναρωτήθηκε ο κος Πολύδωρας.
‘Εχει άδικο; Δεν θα τρίζουν τα κόκκαλα του Καραμανλή ή του Αβέρωφ όταν βλέπουν από εκεί πάνω ότι δεν είναι οι κομμουνιστές που απειλούν να πάρουν τα σπίτια του κόσμου;
Ποιός είναι εν δικαίω και ποιος εν αδίκω, τελικά; Μάλλον, θα μου πείτε, δεν έχει καμια σημασία…
Υ.Γ Εάν ο Πολύδωρας δεν ψηφίσει και διαγραφεί θα κερδίσει, αναμφισβήτητα, μια κουκίδα υστεροφημίας που, στις μέρες μας, φαντάζει σαν το όρος Αραράτ. Και, μαζί με αυτή, την ψυχική του ηρεμία και την αξιοπρέπεια. Εάν συναινέσει για ακόμα μία φορά, θα παραμείνει ένας ωραίος ρήτορας, πλην, όμως, γραφικός. Η επιλογή είναι δική του. Θα είναι κρίμα, μόνο, να χαθεί αυτή η ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία που διατύπωσε στη Βουλή. Επιχειρηματολογία που, κρατήστε το αυτό, δημιούργησε πεδίο συγκλίσεων για συμπράξεις εθνικού τύπου…