Η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία της Ε.Ε. εν μέσω αρνητικών σχολίων και δημοσιευμάτων από την Ευρώπη. Ωστόσο η ελληνική πλευρά δηλώνει αισιόδοξη και έχει θέσει σειρά στόχων για την πέμπτη προεδρία της στην ΕΕ.
Τα αρνητικά δημοσίευμα,τα πικρόχολα σχόλια και κάποιοι… ύμνοι
Για την ελληνική κυβέρνηση, πρωτίστως, αλλά και για την Ελλάδα -συνολικά- η εξάμηνη προεδρία στην ΕΕ είναι μια ώθηση προς τα εμπρός.
Μια ευκαιρία να βγει από τον φαύλο κύκλο της εσωστρέφειας. Εχει χαρακτηριστεί “σπαρτιάτικη” γιατί δεν θα είναι πολυέξοδη και γενικώς έχει χαιρετιστεί από αρκετούς Ευρωπαίους παράγοντες.
Υπάρχουν, όμως, και οι αρνητές.
Αρκετοί Γερμανοί αναλυτές δυσκολεύονται να πιστέψουν μια πιθανή επιτυχία της ελληνικής προεδρίας, καθώς πρόκειται για μια χώρα που έφτασε στο χείλος της πτώχευσης και έχει λάβει σημαντικό πακέτο διάσωσης από τους δανειστές της.
Ο Βέσελ Κούριερ της Deutsche Welle, εξηγεί την προβληματική κατάσταση ως εξής:
“Πρέπει το προβληματικό παιδί της Ευρώπης να αποδείξει τα δύσκολα γι’ αυτήν πέρασαν και το ίδιο για τη νομισματική ένωση σε γενικές γραμμές. Το θετικό είναι ότι βρίσκεται σε θετική ρότα αυτή τη στιγμή, αλλά από την άλλη ποιος ο λόγος να σπαταλάς 50 εκατ. ευρώ, όταν την ίδια στιγμή η Τρόικα διαπιστώνει την ύπαρξη ελλείμματος στα ταμεία”.
Υπ’ αυτή την έννοια ο Βέσελ Κούριερ διατυπώνει αμφιβολίες για το κατά πόσο η ελληνική προεδρία θα καταφέρει να διαχειριστεί επιτυχώς σοβαρά θέματα όπως η τραπεζική ένωση και η ανάσχεση των ευρωσκεπτικιστών.
Οι Γερμανοί στάζουν φαρμάκι για μας
Ενας άλλος αναλυτής της εφημερίδας Mittelbayerische Zeitung σημειώνει, πως δεν μπορεί να καταλάβει την αισιοδοξία του Αντώνη Σαμαρά τη στιγμή που μπροστά του θα έχει κάμποσα “καυτά” θέματα να διευθετήσει. Οχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οπως σημειώνει η εφημερίδα “προφανώς στην Αθήνα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ο Ελληνας πρωθυπουργός ζωγραφίζει ρόδινες προοπτικές για το μέλλον, με προφητείες για μικρή ανάκαμψη. Αν όλα αυτά είναι μια απλή προπαγάνδα ή πραγματικότητα, θα φανεί μέσα στο 2014. Ας μην ξεχνάμε πως η χώρα βρίσκεται εν ζωή λόγω των δανείων που έχει λάβει. Εξακολουθεί να βρίσκεται σε βαθιά κρίση”.
Οι Αυστριακοί μας αποκαλούν …ανέκδοτο
Σε μια ακόμη λαϊκιστική επίθεση κατά της Ελλάδας προχώρησε η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία αυστριακή εφημερίδα Kronen Zeitung, η οποία αναφέρεται στην ελληνική προεδρία της ΕΕ σε προκλητικό δημοσίευμα της με τίτλο: «Δεν είναι ανέκδοτο: Οι Ελληνες έχουν την προεδρία της ΕΕ».
Οπως αναφέρει το δημοσίευμα: «Σε αυτή την ΕΕ πραγματικά τίποτε πλέον δεν μπορεί να προκαλεί έκπληξη: Την 1η Ιανουαρίου αναλαμβάνει, έχοντας τη σειρά της, για μισό χρόνο την προεδρία της ΕΕ η χώρα με τη μεγαλύτερη κρίση. Για αυτό η Αθήνα χρειάζεται επιπλέον οικονομική βοήθεια».
«Χαρακτηριστικές είναι και οι ελληνικές δημοσκοπήσεις για τις Ευρωεκλογές το Μάιο που φέρουν στην πρώτη θέση τη ριζοσπαστική Αριστερά του δημαγωγού Τσίπρα και στην τρίτη θέση τη ριζοσπαστική Δεξιά της Χρυσής Αυγής», σημειώνει στο δημοσίευμά της η Kronen.
Με το δημοσίευμα αυτό φαίνεται πως η διαβόητη για το λαϊκισμό της, μεγαλύτερη αυστριακή εφημερίδα -και αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας, μεγαλύτερη εφημερίδα στον κόσμο- Kronen Zeitung, εξακολουθεί και θα εξακολουθήσει να τηρεί με συνέπεια την ανθελληνική υποδαύλιση που είχε ξεκινήσει με την έναρξη της ελληνικής κρίσης χρέους.
Η εφημερίδα, τα τελευταία τρία χρόνια έχει λοιδορήσει συστηματικά, με δεκάδες πρωτοσέλιδους κεντρικούς τίτλους της, τον ελληνικό λαό, προβαίνοντας σε ανεύθυνες και ακόμη και κακεντρεχείς γενικεύσεις, προκαλώντας την οργή των Ελλήνων που ζουν και εργάζονται στην Αυστρία, οι οποίοι καταγγέλλουν ότι στην καλλιεργούμενη συστηματικά, δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα, βιώνουν μια απώθηση, μιλώντας μάλιστα ορισμένοι για «λανθάνοντα ρατσισμό» και επισημαίνοντας πως δεν πρόκειται μόνον για την εικόνα της Ελλάδας και των πολιτών της αλλά για έναν συνδυασμό με ένα πρωτοφανή αντιευρωπαισμό.
Σε αναλογία με τον πληθυσμό της χώρας στην οποία εκδίδεται, η Kronen έχοντας ημερησίως 2,94 εκατομμύρια αναγνώστες, δηλαδή το 41,9% του αναγνωστικού κοινού και με σχεδόν ένα εκατομμύριο φύλλα ημερήσια κυκλοφορία σε μία χώρα 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι όχι μόνον η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Αυστρίας, αλλά, σε σχέση με τον πληθυσμό, και η μεγαλύτερη, αναλογικά, εφημερίδα στον κόσμο.
Ο θεσμός της προεδρίας
Οπως αναφέρει το euro2day ο θεσμός της εναλλασσόμενης προεδρίας δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (προκατόχου της ΕΕ) με στόχο να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ της υπερεθνικής ολοκλήρωσης και της διακυβερνητικής συνεργασίας.
H εξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ σταδιακά αποδυνάμωσε το ρόλο της προεδρίας, καθώς στην Ένωση συμμετέχουν πλέον 28 μέλη από έξι αρχικά. Η Ελλάδα κράτησε την προεδρία της ΕΟΚ για πρώτη φορά στο β΄ εξάμηνο του 1983 όταν η ένωση αριθμούσε μόλις 10 μέλη. Αν και ήταν μια προεδρία χωρίς σημαντικά γεγονότα, είχε υψηλό συμβολισμό για την Ελλάδα.
Η Αθήνα ανέλαβε ξανά την προεδρία στο β΄ εξάμηνο του 1988, ενώ η τρίτη φορά ήταν πιο σημαντική. Έλαβε χώρα στο β΄ εξάμηνο του 1994, όταν η Συνθήκη του Μαάστριχτ είχε μόλις τεθεί σε εφαρμογή και τον Ιούνιο οι Αυστρία, Φινλανδία και Σουηδία υπέγραψαν την εισδοχή στην Ένωση. Κατά την διάρκεια της τέταρτης προεδρίας της Ελλάδας (Ιανουάριος-Ιούνιος 2003) δέκα κράτη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης υπέγραψαν την προσχώρηση στην Ένωση, σηματοδοτώντας τη μεγαλύτερη μεγέθυνση στην ιστορία της ΕΕ.
Και φιέστα για την προεδρία με τη νέα χρονιά
Τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της οικονομίας θα παρουσιάσει στις 8 Ιανουαρίου στο υπουργείο Εξωτερικών ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.
Στις 9 Ιανουαρίου θα παρουσιασθούν στο Ζάππειο Μέγαρο οι προτεραιότητες των υπολοίπων υπουργείων.
Το πρώτο εξάμηνο 2014 θα διεξαχθούν στην Ελλάδα 14 άτυπα συμβούλια υπουργών, 35 συναντήσεις υψηλών αξιωματούχων, 57 ομάδες εργασίας και 33 συνέδρια -σεμινάρια.
Συνολικά αναμένονται στην Ελλάδα 14.500 επισκέπτες.
Πολιτικές προτεραιότητες της Αθήνας θα είναι:
1. Η ανάπτυξη, με έμφαση στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς και η καταπολέμηση της ανεργίας.
2. Η θεσμική θωράκιση της ΟΝΕ, με έμφαση στην ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης.
3. Η ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση.
4. Η ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική.