ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ «Ξεκίνησα στο CERN για πρακτική άσκηση, το καλοκαίρι του 2012. Μου προτάθηκε μια θέση που δε μπορούσα να αρνηθώ. Δε φανταζόμουν ποτέ ότι από την Αθήνα θα έφτανα κάποια μέρα στη Γενεύη και πόσο μάλλον να δουλεύω για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών», δηλώνει η 22χρονη Άννα Παντελιά, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Χαϊδάρι. Ως παιδί αγαπούσε την επικοινωνία και τη φωτογραφία, κάτι που την οδήγησε να σπουδάσει στο ΤΕΙ Αθηνών, στο τμήμα φωτογραφίας και οπτικοακουστικών τεχνών. Το 2009 οι σπουδές της συνεχίστηκαν στη Γερμανία μέσω του προγράμματος του Erasmus. Έπειτα, γύρισε στην Αθήνα για να τελειώσει τα μαθήματά της. Η πρακτική άσκηση που της προτάθηκε λίγο καιρό αργότερα από καθηγητή του Πολυτεχνείου στο CERN ήταν μια καλή ευκαιρία που δε μπορούσε να την αφήσει ανεκμετάλλευτη.
Η Άννα δουλεύει σήμερα στο CERN ως φωτογράφος. Καλύπτει τις επισκέψεις, τα συνέδρια, τα events, απαθανατίζει τους εργαζόμενους εν ώρα εργασίας, καθώς και τις εργασίες που εκτελούνται στα τούνελ. «Πέρασα πολύ σημαντικές στιγμές εδώ. Κάθε μέρα είναι διαφορετική. Η πιο σημαντική στιγμή για μένα ήταν όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να καλύψω φωτογραφικά την ανακοίνωση του Νόμπελ φυσικής. Την ημέρα εκείνη βραβεύτηκαν οι Peter Higgs και Francois Englert για την ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs. Είχαν τοποθετηθεί οθόνες σε ένα από τα εστιατόρια του CERN, οι οποίες μετέδιδαν τη διαδικασία ανακοίνωσης και δεκάδες επιστήμονες, φοιτητές και εργαζόμενοι του οργανισμού είχαν μαζευτεί για να παρακολουθήσουν τα αποτελέσματα. Την ώρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων η αντίδραση του κόσμου, ήταν ενθουσιώδης. Νιώθω πολύ τυχερή που ήμουν εκεί για να καταγράψω αυτές τις ιστορικές στιγμές του CERN», δηλώνει η Άννα.
«Μια ακόμα σημαντική στιγμή ήταν η μέρα που γνώρισα τον Steven Hawking. Θυμάμαι τον εαυτό μου στο σχολείο να διαβάζει το βιβλίο του “Χρονικό του Χρόνου”, τότε δεν μπορούσα καν να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα τον συναντούσα από κοντά», λέει η Άννα και προσθέτει: «Την ίδια μέρα μάλιστα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τον Morgan Freeman και γενικά πολλούς πολιτικούς και σημαντικούς καθηγητές. Η πιο σημαντική εμπειρία βέβαια είναι η καθημερινότητά μου στο CERN. Η συναναστροφή και η επικοινωνία με αξιόλογους καθηγητές, φοιτητές και τεχνικούς απ’ όλον τον κόσμο, η κάλυψη των μεταμεσονύκτιων εργασιών στον LHC, που μπορεί να μας κρατούσαν μέχρι τις 2 τα ξημερώματα στο τούνελ, αλλά μας αποζημίωναν με τις εικόνες που μας έδιναν». «Αξιοθαύμαστη είναι και η συμβολή της ελληνικής ομάδας στο CERN, η οποία αποτελείται από καθηγητές, φοιτητές και τεχνικούς που δουλεύουν στη συντήρηση του επιταχυντή και μας δίνει την ευκαιρία να μεταφέρουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας στα ελληνικά πανεπιστήμια», επισημαίνει η Άννα.
Οι εργασίες έχουν σταματήσει στον οργανισμό μέχρι και το 2015 προκειμένου να συντηρηθεί το τούνελ. Ο οργανισμός διαθέτει server όπου γνωστοποιεί τις δράσεις του. «Ο καθένας μπορεί να κατεβάσει δωρεάν πληροφορίες, φτάνει να υπάρχουν τα copyrights. Όλα διατίθενται για εκπαιδευτικούς λόγους», τονίζει.
Φωτογραφία της Άννας δημοσιεύτηκε σε εβδομαδιαία διεθνή επιστημονική εφημερίδα, τη Nature. Η εικόνα αποθανάτιζε τον επιταχυντή του LHC, έναν επιταχυντή στοιχειωδών σωματιδίων που βρίσκεται στο CERN. Η φωτογραφία αυτή τράβηξε το ενδιαφέρον και των New York Times. «Τους άρεσε πολύ και μου ζήτησαν να τους στείλω τη φωτογραφία και όσες άλλες είχα», δηλώνει ενθουσιασμένη η Άννα.
«Έχω σκεφτεί να γυρίσω στην Ελλάδα. Θέλω να γυρίσω με τη προϋπόθεση ότι θα μπορώ να ζήσω με αξιοπρέπεια. Οι ευκαιρίες που δίνονται έξω είναι περισσότερες. Όλοι οι νέοι φεύγουν, μαζί τους έφυγα κι εγώ. Η Ελλάδα θα χειροτερέψει κι άλλο αν αυτό συνεχιστεί», καταλήγει.