ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Που το πάτε σύντροφοι;
του Δημήτρη Κυριακόπουλου
Στην αρχή ήταν και λίγο διασκεδαστικό. Σε κάθε ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη, εμφανιζόταν και ένας – δύο «αγανακτισμένοι» που φώναζαν για «συμφέροντα» και «προδότες». Μια φορά μάλιστα προσέθεσαν και ένα «πάμε να φύγουμε ρε» αλλά έφυγαν μόνοι τους με τον κόσμο να γελάει πίσω τους. Όλοι βέβαια είναι γνωστοί στις τοπικές κοινωνίες, ο κόσμος ξέρει ποιοι ήταν οι «αγανακτισμένοι». Στην τελευταία ομιλία του Σταύρου στην Ηγουμενίτσα, ως διαμαρτυρόμενοι πολίτες εμφανίστηκαν δύο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο ένας μάλιστα υποψήφιος βουλευτής το 2012. Δεν είναι πια διασκεδαστικό. Η Αριστερά δεν είχε ποτέ σχέση με «αντισυγκεντρώσεις», αντιθέτως έχει πληρώσει ακριβά τους «αγανακτισμένους πολίτες» που προσπαθούσαν να διαλύσουν τις εκδηλώσεις της. Φαίνεται όμως ότι η «κρίση», το άλλαξε κι αυτό. Δεν γίνεται όμως έτσι η πολιτική αντιπαράθεση. Αν κάποιος πήγαινε σε μια συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθούσε να διακόψει τον Αλέξη Τσίπρα και να πει τα δικά του, η περιφρούρηση θα τον έβγαζε έξω σηκωτό και μετά το κόμμα θα μιλούσε για «προβοκάτορες» και «ασφαλίτες».
Ο Σταύρος Θεοδωράκης γυρνάει όλη την Ελλάδα και συζητάει με τους πολίτες της κάθε περιοχής για όλα αυτά που τους απασχολούν. Τα στελέχη των άλλων κομμάτων δεν μπορούν να χώνονται σε αυτές τις συζητήσεις παριστάνοντας μάλιστα τους «αγανακτισμένους πολίτες». Κάποτε η Αριστερά το ήξερε αυτό. Δεν φοβόταν τις άλλες φωνές, αντίθετα επεδίωκε την ελεύθερη έκφραση όλων γιατί δεν φοβόταν την αντιπαράθεση των ιδεών. Τώρα κάποιοι προσπαθούν να εμποδίσουν τις άλλες ιδέες να εκφραστούν. Είναι μάταιο και λίγο θλιβερό.
*Ο Δημήτρης Κυριακόπουλος περιοδεύει την Ελλάδα με την ομάδα του Ποταμιού