Η επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα καταγράφεται από τα περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ως “ψήφος εμπιστοσύνης” στην κυβέρνηση Σαμαρά. Κάτι το οποίο σε μεγάλο βαθμό είναι ακριβές.
Αυτό που δεν λέγεται είναι ότι Γερμανίδα Καγκελάριος έχει κάθε λόγο να καταγραφεί η “εμπιστοσύνη” της στην ελληνική κυβέρνηση.
Όχι μόνο επειδή η πολιτική ελίτ του Βερολίνου δεν θέλει ούτε να σκεφθεί την πιθανότητα να περιέλθει η δικομματική κυβέρνηση της Αθήνας στην περιδίνηση μιας πολιτικής αστάθειας, κάτι που θα έφερνε πιο κοντά στην εξουσία την ανεξέλεγκτη (;) πολιτική μεταβλητή που ακούει στο όνομα Τσίπρας, αλλά και διότι ο “μεγάλος συνασπισμός” CDU-SPD χρειάζεται το ελληνικό success story περίπου όσο το χρειάζονται και οι κ.κ Σαμαράς και Βενιζέλος.
Η έξοδος της ελληνικής οικονομίας στις αγορές αποτελεί, για τους Γερμανούς, την ύψιστη επιβεβαίωση ότι το “ελληνικό πείραμα” επιτυγχάνει. Άρα επιτυγχάνει ένα πρόγραμμα διάσωσης που τόσο είχε αμφισβητηθεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα ακόμα και από Γερμανούς αναλυτές και οικονομολόγους.
Αυτή η “επιτυχία”, ωστόσο, δεν είναι απλώς η επιβράβευση των μνημονιακών κανόνων που με προτεσταντική εμμονή εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Είναι, εν τέλει, η “επιτυχία” του συνόλου παρόμοιων προγραμμάτων που εφαρμόστηκαν στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
Το Βερολίνο θέλει να επιδείξει πόσο δίκιο είχε όταν επέμενε για τις ασφυκτικές και υφεσιακές πολιτικές δημοσιονομικής προσαρμογής. Όπως λέει το γνωστό τραγούδι του Σινάτρα για το Μεγάλο Μήλο “if you can make it there, you gonna make it anywhere”. Γι αυτό η Ελλάδα είναι το “πετράδι του στέμματος” σε μια αλυσίδα που ξεκινά από την Ιρλανδία και την Πορτογαλία και φθάνει στην Κύπρο και την Αθήνα.
Επιδεικνύοντας το ελληνικό success story με την επιστροφή στις αγορές, η Μέρκελ επιχειρεί να καθησυχάσει τους γερμανούς ψηφοφόρους ότι δεν θα χρειαστεί να “βάλουν το χέρι στην τσέπη” (ψευδώς) για να στηρίξουν την ελληνική οικονομία με ένα νέο μεγάλο δανεισμό.
Και όχι μόνο αυτό. Η επιστροφή στις αγορές επιβεβαιώνει την εμμονικά διακινούμενη -πρόσφατα από τον Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε και τον Κλάους Ρένγκλινγκ του ESM- άποψη πως το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και δεν απαιτείται “κούρεμα”, ει μη μόνο, ίσως, κάποια μικρή επιμήκυνση στην αποπληρωμή του.
“Αφού δανείζεστε από τις αγορές μπορείτε να χρηματοδοτείτε μόνοι σας τις ανάγκες αποππληρωμής του χρέους”, είναι η αντίληψη του Βερολίνου. Κι αυτή -θα το δείτε- θα είναι η στρατηγική της γερμανικής κυβέρνησης το επόμενο διάστημα, όταν θα ξεκινήσει κάποια στιγμή η συζήτηση για το χρέος.
Εν κατακλείδι, η “ψήφος εμπιστοσύνης” της Μέρκελ στον Σαμαρά είναι μία “ψήφος αξιοπιστίας” που δίνει η ίδια στον εαυτό της. Το “πέτυχε η Ελλάδα” σημαίνει, γι αυτήν, “πετύχαμε στην Ελλάδα”.
Κι αν αυτή την άποψη την διαψεύδουν οι αριθμοί -της ανεργίας, της πτώχειας, των “λουκέτων”- τόσο το χειρότερο για τους αριθμούς…
Διαβάστε κι άλλα άρθρα του Σεραφείμ Κοτρώτσου στο facebook
https://www.facebook.com/notes/serafeim-kotrotsos/%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BB-%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%82-if-you-can-make-it-there-you-gonna-make-it-anywhere/1401125133497363