ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ «Την ώρα που ο χρηματοπιστωτικός κόσμος πανηγυρίζει την ελληνική επιστροφή στις αγορές ομολόγων, εγώ αναρωτιέμαι: Είναι αυτή μία καλή στιγμή για την Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών στο εξωτερικό της χρέος;», αναφέρει σε άρθρο του σχετικά με τις εξελίξεις στην Ελλάδα ο αρθρογράφος Βόλφγκανγκ Μίνχαου, εξηγώντας γιατί η χώρα μας είναι πλέον, όπως αναφέρει, σε θέση να κηρύξει στάση πληρωμών:
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 2,7% του ΑΕΠ φέτος, και θα ανέβει στο 4,1% το 2015. Το ελληνικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κατέγραψε για πρώτη φορά πλεόνασμα. Η Ελλάδα δεν εξαρτάται πλέον από τους ξένους επενδυτές».
Επικαλούμενος στοιχεία που παραθέτει ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης για την κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών και την ανεργία, ο Μίνχαου σχολιάζει: «Η ελληνική οικονομία δεν είναι σε ύφεση. Ούτε και ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει».
Για την έξοδο στις αγορές, ο Μίνχαου κάνει λόγο για μία «τεράστια χρηματοπιστωτική επενδυτική φούσκα», αφού «με λόγο χρέους που προβλέπεται να αυξηθεί στο 177% του ΑΕΠ φέτος, η Ελλάδα δεν προσελκύει αρκετές επενδύσεις από το εξωτερικό για την ώρα. Ούτε και μπορεί να δημιουργήσει εσωτερικές επενδύσεις, εξαιτίας του διαλυμένου τραπεζικού της συστήματος».
Όπως αναφέρει, κανείς σώφρων άνθρωπος δε θα έκανε μία μακροπρόθεσμη επένδυση σε μία χώρα που δεν έχει βιώσιμο μακροπρόθεσμο χρέος. Ο μόνος τρόπος να γίνουν τέτοιες επενδύσεις είναι να μειωθεί το ελληνικό χρέος, είτε με μία απομείωση από τους δανειστές, είτε με μία χρεοκοπία. Όμως, το πρώτο ενδεχόμενο δε θέλουν ούτε να το ακούν οι χώρες που διακρατούν ελληνικό χρέος.
«Τώρα σκεφτείτε την εναλλακτική: Η Ελλάδα κηρύσσει στάση πληρωμών στο σύνολο του εξωτερικού της χρέους. Καθιερώνει ένα νέο νόμισμα, που αμέσως υποτιμάται. Για να εξασφαλίσει το ανταγωνιστικό όφελος (και να τη μετατρέψει σε πραγματική υποτίμηση) χρειάζεται μία κεντρική τράπεζα με έναν αξιόπιστο στόχο για τον πληθωρισμό και επαρκώς απελευθερωμένες αγορές εργασίας και προϊόντων. Δεν είναι μία εύκολη επιλογή, και θα απαιτούσε πολύ περισσότερες δομικές μεταρρυθμίσεις από όσες έχει εφαρμόσει μέχρι τώρα η Αθήνα», σημειώνει.
Και ενώ, σύμφωνα με τον ίδιο, ένα τέτοιο σενάριο θα τρομοκρατούσε αρχικά τους ξένους επενδυτές, τελικά θα επέστρεφαν γρήγορα. «Εξάλλου, η πιθανότητα χρεοκοπίας είναι στο χαμηλότερο σημείο της ακριβώς μόλις έχεις ήδη χρεοκοπήσει. Σε αυτό το σημείο, μία Ελλάδα με μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να είναι πολύ ελκυστική σε ξένους επενδυτές, και όχι μόνο σε χρηματοπιστωτικούς επενδυτές», εξηγεί.
«Δεν υποστηρίζω την έξοδο. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι ξένοι επενδυτές θα έπρεπε ωστόσο να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι τώρα σε θέση όπου υπάρχει επιλογή», καταλήγει ο Μίνχαου.