Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε στην Καθημερινή:
«Η Ελλάδα έχει πανέμορφα νησιά και ακτές, αλλά πριν από δύο χρόνια ο τουρισμός ήταν καταστροφή. Η χώρα ήταν πολύ ακριβή και όσοι πήγαιναν προς την Αν. Μεσόγειο κατέληγαν στην Τουρκία. Κι, όμως, πέρυσι, και αφού είχαν προηγηθεί οι περικοπές των μισθών, ήρθε η καλύτερη τουριστική χρονιά της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες. Το κλειδί είναι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει με τρόπο που να είναι πολιτικά ανεκτός. Αυτή είναι η δημοκρατία. Γι’ αυτό αναζητούμε τη σωστή ισορροπία. Αλλά είμαι αισιόδοξος ότι τα αποτελέσματα των επόμενων ευρωεκλογών και στην Ελλάδα θα είναι ενθαρρυντικά».
Προσέξτε, τώρα:
Για τον κ. Σόϊμπλε δεν υπάρχουν οι Έλληνες και η εσωτερική αγορά. Η ανταγωνιστικότητα -κατά την αντίληψή του- ταυτίζεται με τη δυνατότητα των ξένων τουριστών να καταναλώνουν λιγότερα και να αγοράζουν φθηνότερα στην Ελλάδα. Ανταγωνιστική οικονομία είναι εκείνη στην οποία ο Γερμανός τουρίστας βρίσκει φθηνότερο κατάλυμα απ΄ ότι στην Τουρκία και ξοδεύει λιγότερα για να αποκομίσει τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες. Κι αυτό οφείλεται, υποτίθεται, στο γεγονός ότι ο ξενοδοχοϋπάλληλος αμοίβεται κατά 30-50% λιγότερο και απασχολείται μέσα σε μία εργασιακή ζούγκλα με ελαστικές μορφές και δίχως προστασία.
Για τον κ. Σόϊμπλε δεν υπάρχει η εσωτερική αγορά. Το γεγονός, δηλαδή, ότι αυξάνει η κίνηση ξένων τουριστών προς την Ελλάδα αλλά μειώνεται δραματικά η δυνατότητα των Ελλήνων να κάνουν διακοπές και να καταναλώσουν στις τοπικές αγορές των τουριστικών προορισμών, δεν λαμβάνεται υπόψη. Διότι προφανώς η ελληνική οικονομία πρέπει να λειτουργεί ως υποδοχέας και δορυφόρος και όχι ως “παραγωγός”.
Για τον κ. Σόϊμπλε η αύξηση του τουριστικού ρεύματος δεν υπόκειται σε άλλους “νόμους”. Δεν λαμβάνει -ή δεν θέλει να λάβει- υπόψη του ότι επέδρασαν θετικά για την Ελλάδα οι ταραχές στην πλατεία Ταξίμ, ή η “αραβική άνοιξη”, γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας που προκάλεσαν μετακινήσεις τουριστών και αλλαγές στον σχεδιασμό των μεγάλων διεθνών tour operators. Πράγμα το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει μεταβολές δυσμενείς και για την Ελλάδα (π.χ σεισμός στην Κεφαλονιά) παρά…τις μειώσεις μισθών.
Για τον κ. Σόϊμπλε, επίσης, δεν υφίσταται η έννοια της εσωτερικής ζήτησης και της εσωτερικής κατανάλωσης, παράμετροι απολύτως συνδεδεμένοι με το εισόδημα των Ελλήνων πολιτών. Δεν πειράζει, προφανώς, που οι Έλληνες φτωχαίνουν αρκεί ο Γερμανός τουρίστας να αγοράζει φθηνότερα το “βραχιολάκι” του στα all inclusive ξενοδοχεία της Κρήτης και της Ρόδου.
Εάν, επιπροσθέτως, λάβει υπόψη του κανείς το “όραμα” για μια ελληνική οικονομία “του τουρισμού και των υπηρεσιών” που περιέγραψε η Μέρκελ στην Αθήνα (ουδεμία κουβέντα για ελαφρά βιομηχανία, μεταποίηση, αγροτικό τομέα, ενέργεια κλπ) μπορεί να κατανοήσει ποιο μοντέλο “ανάπτυξης” πιστεύουν οι Γερμανοί ότι αναλογεί στην Ελλάδα.