Ο γνωστός ως παπανδρεϊκών καταβολών βουλευτής Θάνος Μωραϊτης με άρθρο που ανάρτησε θέτει άμεσα θέμα αλλαγής ηγεσίας και προσαναοτλισμού του ΠΑΣΟΚ, ανοίγοντας, έτσι, ένα νέο κύκλο εσωκομματικών συζητήσεων.
Τα βασικά σημεία του άρθρου (πηγή: parapolitika.gr)
-Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Απαιτείται νέα ηγεσία στην παράταξη η οποία να εμπνέει, να ενώνει και να διευρύνει. Να δίνει νέα προοπτική στην συνεργασία των δυνάμεων του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Να φέρει συνοδοιπόρους τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, τους κοινωνικούς εταίρους.
Υπήρξε τρίτη συνεχόμενη ήττα μέσα σε ένα περιβάλλον νικηφόρων αποτελεσμάτων της παράταξης σε κάλπες κοινωνικών και επιστημονικών φορέων και θετικής καταγραφής στελεχών στις αυτοδιοικητικές εκλογές
-Αντί η ήττα να λειτουργήσει αφυπνιστικά για μια επανεκκίνηση της παράταξης σε όλα τα επίπεδα, βλέπουμε μια απόπειρα εφησυχασμού και μια εκτός τόπου και χρόνου θριαμβολογία.
-Με πρόθυμους συμμάχους στα ΜΜΕ χτίζεται καθημερινά η εικόνα ενός όλο και πιο μικρού αλλά (δήθεν) ανθεκτικού ΠΑΣΟΚ.
-Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ μας ψήφισε γιατί του υποσχεθήκαμε ότι θα τα αλλάξουμε όλα.
-Απέτυχε η στρατηγική που υιοθετήθηκε για την εκλογική συσπείρωση των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων. Οι πολίτες αντελήφθησαν ότι δεν υπήρξε καμία σύνθεση των προοδευτικών δυνάμεων από τη βάση και στη βάση προγραμματικών θέσεων και αρχών. Με συμμετοχή κομμάτων, κινήσεων, κοινωνικών εταίρων, όπως θα έπρεπε. Δεν είναι «Ελιά», οι συμφωνίες κορυφής με προσκλήσεις φίλων, κολλητών και γυρολόγων.
-Δεν ανασυγκροτείς την μεγάλη κεντροαριστερά απλά υποδύοντάς την, στήνοντας μια καρικατούρα.
Είναι άλλο η συνένωση-σύνθεση των ιστορικών αλλά και νέων δυνάμεων του κέντρου και της κεντροαριστεράς και είναι άλλο η απεγνωσμένη προσπάθεια για διάσωση ρόλων, οφιτσίων και η υποκριτική διαπραγμάτευση της πολιτικής καριέρας ορισμένων.
-H ανάγκη σύγκρουσης μεταξύ παλιού και νέου είναι εδώ, είναι υπαρκτή. Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Δεν αφορά όμως προκατασκευασμένα ψευτοδιλήμματα περί «πασοκοφρόνων» και «ελαιοφρόνων» ή περί «νέας και παλιάς φρουράς». Κάποιοι χτίζουν τείχη γιατί δεν έχουν θέσεις.
-Να δούμε τα πραγματικά διακυβεύματα. Όλα τα υπόλοιπα αφορούν καρέκλες, ρόλους και διάσωση φιλοδοξιών σε σκηνικό παραταξιακής διάλυσης.
-Τo πραγματικό διακύβευμα είναι να μπορέσει να εκφραστεί το πολιτικό ακροατήριο που δεν βολεύεται με την επιβολή ενός ανιστόρητου δίπολου ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.
-Μονόδρομος να απαιτηθεί η αλλαγή πολιτικής και να υπάρξει πραγματικό προοδευτικό πρόσημο. Όχι απλά να υπάρχει ένα προοδευτικό δεκανίκι σε μια δεξιά κυβέρνηση.
-Η παράταξη για να υπάρξει ξανά, οφείλει να πορευτεί, με σαφές ιδεολογικό στίγμα, με ένα πραγματικό προοδευτικό σχέδιο για τη μετά μνημόνιο εποχή.
-Δεν ανασυγκροτείς τον προοδευτικό πόλο χωρίς προοδευτικές θέσεις, με απούσες τις κοινωνικές δυνάμεις που τον εκπροσωπούν.
-H παράταξη μπορεί να προχωρήσει, υπηρετώντας παράλληλα την σταθερότητα της χώρας. Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά, αφήνοντας πίσω παλιούς εσωκομματικούς διαχωρισμούς, διχασμούς και αντιλήψεις…