ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ενδεχομένως να αποδειχθώ προπέτης. Και ίσως άδικος με τον πρωθυπουργό. Νιώθω, όμως, ότι οφείλω να κάνω μερικές επισημάνσεις με βάση τις πληροφορίες που διαχέονται περί του ανασχηματισμού. Πληροφορίες που διακινούν, άλλωστε, τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη και το περιβάλλον του Μεγάρου Μαξίμου.
Είναι προφανές πως ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί να εκτονώσει την εκλογική πανωλεθρία της Ν.Δ με τον πολυδιαφημισμένο ανασχηματισμό. Την Κυριακή των ευρωεκλογών υποσχέθηκε “διορθωτικές κινήσεις”, οι οποίες στη συνέχεια εστιάσθηκαν στις αλλαγές προσώπων στην κυβέρνηση.
‘Εμπειρος όπως είναι ο κ. Σαμαράς γνωρίζει πως ο ανασχηματισμός ήταν πάντοτε ένα “θαύμα” που διαρκεί τρεις μέρες. Κι αυτό με τα παλιά δεδομένα. Πλέον, ούτε τρεις μέρες…
Γνωρίζει επίσης πως η τοποθέτηση νέων προσώπων σε υπουργεία προκαλεί “νεκρό χρόνο”. Το χρονικό διάστημα, δηλαδή, που απαιτείται για προσαρμογή και υλοποίηση εκκρεμοτήτων που άφησε ο προκάτοχος.
Όμως, η λογική που πληροφορούμαι ότι διακινείται ως “λυδία λίθος” του ανασχηματισμού είναι η εξής:
– Υποστήκαμε δεινή ήττα στους αγρότες; Πέτα τον Τσαυτάρη από το τρένο…
– Ιατρικός κόσμος, υπάλληλοι φαρμακευτικών και λοιποί μας “μαύρισαν”. Πέτα τον Άδωνι από το τρένο κι ας…έκαψε λάδια στα τηλεοπτικά παράθυρα για να υποστηρίζει το Μνημόνιο.
– Αλαλούμ στις εφορίες και δυσφορία του κόσμου γιατί δεν ρυθμίζονται σε πολλές περισσότερες δόσεις οι ληξιπρόθεσμες; Πέτα τον Θεοχάρη από το τρένο και να ετοιμάζεται ο Στουρνάρας να κατέβει στη στάση…ΤτΕ
Η λογική αυτή εμπεριέχει ένα επικίνδυνο οξύμωρο. Μετατρέπει τον ανασχηματισμό όχι σε όχημα διόρθωσης πορείας υπέρ των πολιτών που έχουν εξοντωθεί από τις εμμονικές μνημονιακές πολιτικές αλλά σε ένα μηχανισμό απόδωσης ευθυνών σε εκείνους που προκάλεσαν το μένος της τραγικά συρρικνούμενης εκλογικής βάσης της Ν.Δ.
Εκπλήσσομαι. Δηλαδή, ενάμισι χρόνο που ο Άδωνις είναι υπουργός Υγείας ο κ. Σαμαράς δεν είχε καταλάβει πως ο συνδυασμός των εξοντωτικών μέτρων στην Υγεία (φάρμακα, 25άρια στα νοσοκομεία, επίθεση κατά των ιατρών κλπ) με τον τηλεοπτικό αμοραλισμό και το προσβλητικό (προς την κοινωνία) ύφος του υπουργού θα προκαλούσαν την οργή και την εκλογική καταδίκη του κόμματος του;
Έπρεπε να φτάσει στις ευρω-κάλπες για να αντιληφθεί πόσο διαβρωτικά λειτουργούν πρωτίστως οι πολιτικές και μετά ο τρόπος που τις χειρίζονται οι εντεταλμένοι υπουργοί;
Όμως, κοιτάξτε ποιο είναι το σοβαρότερο θέμα που φοβούμαι πως δεν μπορεί να κατανοήσει ο πρωθυπουργός:
-Εάν στο υπουργείο Υγείας μετακινηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή η Βραζιλιάνα πρώην τοπ μόντελ Ζιζέλ, σύμπας ο ιατρικός κόσμος θα ανακουφιστεί και θα ζητωκραυγάσει;
-Εάν στη γενική Γραμματεία Εσόδων έρθει ο Μπιλ Γκέϊτς και αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών ο Δένδιας, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ή ο ίδιος ο Κέίνς, η Ν.Δ θα εκτοξευθεί στο 45%;
Αφήνω τα αστεία. Η απάντηση είναι προφανώς όχι. Διότι εκείνο που υφίστανται οι πολίτες είναι οι μνημονιακές πολιτικές. Βεβαίως, τα πρόσωπα παίζουν σημαντικό ρόλο. Συνήθως αρνητικό. Πολιτικοί, για παράδειγμα, όπως ο Άδωνις λόγω αμοραλισμού μετατρέπουν μια ούτως ή άλλως αντιλαϊκή πολιτική σε Δαντικό άχθος.
Το ζητούμενο, λοιπόν, που φοβούμαι ότι δεν θα λύσει αυτός ο ανασχηματισμός είναι εάν θα υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Κρίνοντας από την ανακοίνωση της Κομισιόν για την αντικατάσταση Θεοχάρη, τέτοιες αλλαγές δεν μπορούν να υπάρξουν. Ως εκ τούτου, οι νέοι υπουργοί -που θα ανεβούν στο τρένο- θα φορέσουν καλοσιδερωμένα κοστούμια και φρέσκα χαμόγελα αισιοδοξίας για να μετατραπούν πολύ σύντομα, κι αυτοί, σε αποδέκτες της λαϊκής οργής.
Κάποτε, είπαμε, το “θαύμα” του ανασχηματισμού διαρκούσε τρεις μέρες. Τώρα όσους ανασχηματισμούς και να κάνει ο πρωθυπουργός, υπάρχει το ένα και ανυπέρβλητο manual: το μνημόνιο. Εάν δεν το υπερβείς δεν έχει καμια σημασία ποιος το διαβάζει και εφαρμόζει κατά γράμμα τις οδηγίες χρήσεως…