ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΛΛΑ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΛΟΓΚΑΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΓΙΟΥΝΚΕΡ- ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Σε μια λεπτή και πολιτικά εύθραυστη ισορροπία κατέληξαν, τελικά, οι ευρωπαίοι ηγέτες σχετικά με το εάν πρέπει και κατά πόσο να τροποποιηθεί η σκληρή πολιτική λιτότητας που εμμονικά εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια και έχει βυθίσει στην ύφεση ένα μεγάλο τμήμα της Ευρώπης. Η συμφωνία για “ανάπτυξη αλλά με αμετάβλητο το Σύμφω νο Σταθερότητας” υπακούει πτοφανώς στις ανάγκες και τα νέα πολιτικά δεδομένα που προέκυψαν μετά τις ευρωεκλογές, ωστόσο οι “28” για ακόμα μία φορά αδυνατούν να συλλάβουν τα μηνύματα από μια Ευρώπη με 26 εκατ. ανέργους και προτιμούν να υποκύψουν στις επιταγές του Βερολίνου που είχε στείλει εγκαίρως το μήνυμά τους “καμία χαλάρωση”.
Η μάχη δόθηκε αυτή τη φορά με αφορμή την τελική επιλογή του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ ως νέου προέδρου της Κομισιόν, μια πρόταση που θα φτάσει (τυπικά) στο ευρωκοινοβούλιο. Ο Ντέϊβιντ Κάμερον έπαιξε ανεπιτυχώς το τελευταίο του χαρτί, ωστόσο η όλη αντιπαράθεση ήταν ουσιαστικά μία “σκιαμαχία”, αφού το ζητούμενο δεν είναι το “ποιος” θα είναι ο πρόεδρος της Κομισιόν αλλά το “ποιές πολιτικές” θα διεκδικήσει και θα προωθήσει.
Το “πράσινο φως» για ένα προσεκτικό άνοιγμα προς την ανάπτυξη που έδωσαν κατά τη Σύνοδο Κορυφής που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή οι ηγέτες των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφεύγοντας μεν οιαδήποτε αλλαγή στους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά επισημαίνοντας την ανάγκη για την «βέλτιστη χρήση» των υφιστάμενων κανονισμών, σύμφωνα με το επίσημο κείμενο συμπερασμάτων, αποτελεί, δίχως, άλλο, μία σαφή απόδειξη ότι η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να υπερβούν την προτεσταντική στάση της Γερμανίας.
Πίσω από τις γραμμές των κειμένων και παρά τις εκφράσεις συμπάθειας το αποτέλεσμα είναι για ακόμα μία φορά ίδιο: το Βερολίνο επέβαλλε τη θέση του -“καμια αλλαγή στο “ιερό Γκράαλ” που ονομάζεται Σύμφωνο Σταθερότητας”- και, απλώς, καλλιεργησε ελπίδες ότι σε δεύτερο χρόνο θα υπάρξουν πολιτικές ανάπτυξης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καθίσταται δύσκολη η επιχείρηση πειθούς για χαλάρωση και φοροελαφρύνσεις που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση Σαμαρά και η “μάχη” μετατοπίζεται τώρα στην επιρροή που μπορούν να ασκήσουν Ρέντσι και Ολαντ, οι οποίοι εμφανίζουν μία ενδιαφέρουσα, πλην, όμως, μέχρι τώρα, αναποτελεσμαιτκή, κινητικότητα.
Άλλοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στις κινήσεις του Μάριο Ντράγκι αν και είναι εξαιρετικά αμφίβολο να πιστέψει κανείς πως οιαδήποτε ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών θα καταλήξει γρήγορα στην πραγμαιτκή οικονομία και στην αγορά.
ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ
Όπως μεταδίδουν διεθνή μέσα ενημέρωσης, μολονότι οι ηγέτες των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. δεν προέβησαν σε καμία αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας, ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι και η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ συμφώνησαν πως χρειάζεται μία πιο ευέλικτη ερμηνεία των κανόνων, που ενδέχεται να επιτρέπει μετάθεση των διοριών που αντιμετωπίζουν τα κράτη-μέλη προκειμένου να πετύχουν τους δημοσιονομικούς τους στόχους.
Ωστόσο, η κ. Μέρκελ υπογράμμισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου πως οι αποφάσεις για τυχόν ελαστικότερα χρονοδιαγράμματα θα λαμβάνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως συμβαίνει σήμερα, κι όχι από το εκάστοτε κράτος-μέλος.
«Καλύτερη χρήση της ευελιξίας σημαίνει καλύτερη χρήση, όχι την πληρέστερη χρήση, αλλά την καλύτερη, την καταλληλότερη για κάθε περίπτωση», διευκρίνισε η κ. Μέρκελ.
Πρακτικά αυτό δίδει έναν επιπλέον (σημαντικό) ρόλο στον κ. Γιουνκέρ και έχει μεγάλο ενδιαφέρον πως θα αποφασίσει να κινηθεί.
Θα χρησιμοποιήσουμε τις «πιθανότητες» που δίνει το Σύμφωνο Σταθερότητας για την προώθηση της ανάπτυξης και των επενδύσεων, για να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, αλλά «υπάρχει αρκετός χώρος στους υφιστάμενους κανόνες», σχολίασε λιτά ο κ. Ρομπέι.
Πρέπει να «χρησιμοποιήσουμε την ευελιξία που είναι χτισμένη μέσα στους υφιστάμενους κανόνες», δήλωσε από την πλευρά του ο κ. Μπαρόζο, προσθέτοντας μάλιστα πως κανένας από τους ηγέτες των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. δεν κατέθεσε πρόταση για αλλαγή των κανόνων του Συμφώνου.
«Η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να συνεχιστεί, με έναν τρόπο αποτελεσματικό και φιλικό προς την ανάπτυξη», συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας πως η Ευρώπη πρέπει να «αξιοποιήσει στο έπακρο» του υπάρχοντες κανόνες.
ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΑΜΑΡΑ
«Δεν υπάρχει δίλημμα για την Ευρώπη», χρειαζόμαστε και πειθαρχία και λιτότητα, διεμήνυσε την πλευρά του, ο Αντώνης Σαμαράς.
Σημείωσε πως η Ευρώπη πρέπει μεν να συνεχίσει με την «μεταρρυθμιστική ατζέντα και τη δημοσιονομική πειθαρχία», αλλά ταυτόχρονα πρέπει «επειγόντως» να «τονώσει την ανάπτυξη», με έναν «υγιή και βιώσιμο τρόπο».
Τέλος, σημειώνεται πως Ρομπέι και Μπαρόζο συνεχάρησαν τον κ. Σαμαρά και την Ελλάδα για το έργο της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε. χαιρετίζοντας το έργο της Αθήνας παρά τη «δύσκολη περίοδο» που βιώνει η χώρα μας.
«Το ότι ο κ. Σαμαράς ενίσχυσε τις δυνατότητες της χώρας του» ενώ η ελληνική προεδρία «επεδείκνυε τη δέσμευσή της στο κοινό μας [Ευρωπαϊκό] πρότζεκτ» είναι κάτι «που πρέπει να θυμόμαστε», σχολίασε ο κ. Μπαρόζο.