ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΟΡΑ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΑΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΙΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ
Εννιά σημεία διαλόγου με τη Δημοκρατική Αριστερά θέτει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στην απαντητική επιστολή προς την πρόταση του Φώτη Κουβέλη για έναρξη διαλόγου.
Ο κ. Τσίπρας αφού προβαίνει σε ανάλυση για το πρόσφατο παρελθόν της χώρας, ξεκαθαρίζει πως δεν ενδιαφέρεται για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, αλλά για ένα σαφές αριστερό πλαίσιο εξόδου από την κρίση: “Η βάση του διαλόγου και της πολιτικής συνεννόησης είναι ένα πρόγραμμα αριστερής διεξόδου”.
Συγκεκριμένα αναφέρει πως οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς “τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη ανέχτηκαν, αποδέχτηκαν ή ακόμα και στήριξαν την μνημονιακή πολιτική. Η σύγκλιση τους με τον νεοφιλελευθερισμό αποδείχτηκε στρατηγική”.
Καταλήγει λέγοντας πως “με αυτή την έννοια αποσαφηνίζουμε ότι δεν μας αφορά ο σχετικός διάλογος που αναπτύσσεται για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς”.
Λίγο παρακάτω ο κ. Τσίπρας εξηγεί πως “το θέμα δεν είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ η απλή μετατόπιση του άξονα ώστε να υλοποιηθεί ένα μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά η ριζική αλλαγή πορείας της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας”.
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
Κύριε Πρόεδρε,
Αγαπητέ Φώτη,
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι πολιτικές επιλογές που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με πρόσχημα την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους έχουν μεταλλάξει θεμελιακά την ελληνική κοινωνία αλλά και το κράτος. Οι δέσμες μέτρων του μνημονιακού προγράμματος στηρίχτηκαν σε τρεις πυλώνες, την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την μείωση του μισθολογικού κόστους, την περικοπή δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγεία, ασφάλιση και δημόσιες επενδύσεις και τέλος ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Την ίδια στιγμή υπό το βάρος ενός πρωτοφανούς για περίοδο δημοκρατίας εκβιασμού, τόσο από την τρόικα προς τις ελληνικές κυβερνήσεις, όσο και από τις ελληνικές κυβερνήσεις προς τον ελληνικό λαό, η χώρα και οι θεσμοί της εισήλθαν σε μια ιδιότυπη κατάσταση εξαίρεσης από τις θεσμικές εγγυήσεις του Συντάγματος. Το δημόσιο συμφέρον ταυτίστηκε με την υπακοή στις μνημονιακές κατευθύνσεις και νομιμοποίησε σειρά παραβιάσεων του Συντάγματος, των διεθνών εγγυήσεων των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ενώ οδήγησε στον απόλυτο εκφυλισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Στόχος των μνημονίων δεν ήταν και δεν είναι η αντιμετώπιση της κρίσης δημόσιου χρέους αλλά η εκ βάθρων αλλαγή του κοινωνικού μοντέλου οργάνωσης της ελληνικής κοινωνίας ώστε να ευθυγραμμιστεί με τη νεοφιλελεύθερη επιδίωξη για την πανταχού παρούσα αγορά. Για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και την απόσυρση του δημοσίου από κάθε παραγωγική σφαίρα ώστε να διευρυνθεί η επικράτεια του εμπορεύματος και του κέρδους.
Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών επιλογών έχουν γίνει εδώ και καιρό εμφανή στην ελληνική κοινωνία και την οικονομία με την ανθρωπιστική κρίση που πλήττει το ένα τρίτο του πληθυσμού και απειλεί πολύ περισσότερους αλλά και την εκτόξευση του δημόσιου χρέους στο 175% του ΑΕΠ. Η κατάσταση παρά τις επικοινωνιακές προσπάθειες της κυβέρνησης να αποδείξει το αντίθετο δεν βελτιώνεται. Αντιθέτως προετοιμάζονται νέα επαχθή μέτρα για την πλειοψηφία των πολιτών: Ιδιωτικοποίηση της μικρής ΔΕΗ, πώληση αιγιαλών, νέες μειώσεις συντάξεων, συνέχιση του φοροκυνηγητού μισθωτών, συνταξιούχων και αυτοαπασχολούμενων. Κάθε μέρα που περνά η συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου θα προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στην κοινωνική πλειοψηφία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί για την εκκίνηση της διαδικασίας για την συγκρότηση μιας πλατιάς προοδευτικής, ριζοσπαστικής αριστερής και δημοκρατικής συμμαχίας για την ανατροπή της σημερινής τάξης πραγμάτων. Η πρωτοβουλία αυτή αφορά τόσο την κοινωνία, τις οργανώσεις και τις συλλογικότητες της όσο και τις πολιτικές δυνάμεις που αναγνωρίζουν την ανάγκη και δεσμεύονται να παλέψουν για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας και του αυταρχισμού.
Οι δυνάμεις, όμως, της κεντροαριστεράς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη ανέχτηκαν, αποδέχτηκαν ή ακόμα και στήριξαν την μνημονιακή πολιτική. Η σύγκλιση τους με τον νεοφιλελευθερισμό αποδείχτηκε στρατηγική. Είναι ακριβώς για αυτό το λόγο που επιδιώκουμε να συμμετέχουν στον διάλογο για τη συγκρότηση ενός νέου κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού εξουσίας δυνάμεις που αντιλαμβάνονται ότι η λύση προς όφελος των ζωντανών δυνάμεων της κοινωνίας μπορεί να προέλθει μόνο από μια πλατιά συσπείρωση που θα αντιμάχεται τον νεοφιλελευθερισμό, την λιτότητα και την μνημονιακή πολιτική σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με αυτή την έννοια αποσαφηνίζουμε ότι δεν μας αφορά ο σχετικός διάλογος που αναπτύσσεται για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς.
Η βάση του διαλόγου και της πολιτικής συνεννόησης είναι ένα πρόγραμμα αριστερής διεξόδου από την κρίση που οφείλει να περιλαμβάνει
1. Την πλήρη απεμπλοκή από το καθεστώς των μνημονίων και της λιτότητας, το καθεστώς των 400 νόμων και των χιλιάδων υπουργικών αποφάσεων που διαλύουν την κοινωνία και επιβάλλουν ένα νέο μοντέλο κεφαλαιακής συσσώρευσης πάνω στα συντρίμμια της εργασίας.
2. Την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους με στόχο την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπολοίπου.
3. Την εγκαθίδρυση ενός θεσμικού πλαισίου που θα κατοχυρώνει τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις καθώς και την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 Ευρώ.
4. Την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους με την στήριξη παιδείας και υγείας και την αποτροπή της κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος.
5. Τον δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος για την αποκατάσταση της ρευστότητας στην οικονομία και για την ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους με κοινωνικά κριτήρια.
6. Την αναδιανομή του εισοδήματος με την καθιέρωση ενός ριζοσπαστικού φορολογικού συστήματος ανακατανομής των βαρών και με την ταυτόχρονη καταπολέμηση της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και φοροκλοπής του κεφαλαίου.
7. Την ενίσχυση της δημοκρατίας και την ριζική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης με στόχο την αποτελεσματική και διαφανή λειτουργία του κράτους, την καταπολέμηση της διαφθοράς σε κάθε επίπεδο, την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, την πάταξη του πελατειακού κράτους και των κομματικών μηχανισμών.
8. Την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα για την δίκαιη εκπροσώπηση όλων των πολιτικών δυνάμεων σε κάθε αντιπροσωπευτικό δημοκρατικό θεσμό.
9. Τέλος την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας για την αντιμετώπιση της ανεργίας, με ενίσχυση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων καθώς και την στήριξη μορφών κοινωνικής οικονομίας ώστε η ανάπτυξη να στηριχτεί στην αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία και όχι στα συντρίμμια θεσμών και εγγυήσεων.
Ταυτόχρονα με την εκκίνηση του πολιτικού και προγραμματικού διαλόγου είναι αναγκαία και η δημιουργία συσπειρώσεων σε κοινωνικό επίπεδο για την άμεση αγωνιστική αντιμετώπιση των κυβερνητικών πρωτοβουλιών. Καμία προγραμματική ή πολιτική συμφωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη αν δεν συμβαδίζει με κοινωνικές πρωτοβουλίες δράσης και όσμωσης δυνάμεων που αποδέχονται την ανάγκη άμεσης ανατροπής της συγκυβέρνησης ΝΔ ΠΑΣΟΚ. Το θέμα δεν είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ η απλή μετατόπιση του άξονα ώστε να υλοποιηθεί ένα μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά η ριζική αλλαγή πορείας της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Απαιτείται λοιπόν να ανταποκριθούμε στο αίτημα των καιρών για τη συγκρότηση ενός πλατιού δημοκρατικού, προοδευτικού, ριζοσπαστικού κινήματος ανατροπής, που όχι μόνο θα κερδίσει τις επερχόμενες εθνικές εκλογές, αλλά θα αποτελέσει τη νέα μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που θα αναλάβει το ιστορικό έργο της κοινωνικής σωτηρίας και της ανασυγκρότησης της πατρίδας μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι θα πρωτοστατήσει και θα αφιερώσει δυνάμεις, για την δημιουργίας μια πρωτότυπης προοδευτικής, αντιμνημονιακής, κοινωνικής συσπείρωσης. Μιας συσπείρωσης δυνάμεων, κινήσεων, συλλογικοτήτων και κοινωνικών φορέων που θα τροφοδοτήσει, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, με διαδικασίες συμμετοχής και εθελοντικής δράσης, ένα υπαρκτό, πλειοψηφικό και διάχυτο δυναμικό που ασφυκτιά από την αδυναμία έκφρασης και εκπροσώπησης. Αυτή η πρωτότυπη αντιμνημονιακή κοινωνική συσπείρωση θα συνδέεται με το εγχείρημα μιας νέας ριζοσπαστικής μεταπολίτευσης, με στόχους τη σωτηρία και την ανόρθωση, της κοινωνίας και της χώρας.
Αυτή η συμμαχία απευθύνεται σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο σε όσους ενστερνίζονται αυτή την κατεύθυνση, μάχονται για την επικράτησή της και συμφωνούν σε ένα αντιμνημονιακό, αντινεοφιλελεύθερο, δημοκρατικό πρόγραμμα, που προτείνεται ως μόνο ικανό να σταματήσει τη καταστροφή και να δώσει ελπίδα στο κόσμο να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή.