13 Αυγούστου 2004. Δέκα χρόνια πριν, τέτοια ημέρα, η Αθήνα έβαλε «τα καλά της» και υποδέχτηκε για δεύτερη φορά στη σύγχρονη ιστορία της την επιστροφή του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος παγκοσμίως, των Ολυμπιακών Αγώνων, στην πατρίδα τους. Η ελληνική πρωτεύουσα «πλημμύρισε» από αθλητές και αθλήτριες, δημοσιογράφους, εθελοντές και επισκέπτες από όλο τον πλανήτη για τη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού.
Το Ολυμπιακό Στάδιο γέμισε με 70.000 θεατές, ενώ δισεκατομμύρια τηλεθεατές έστρεψαν τα βλέμματά τους στη μικρότερη χώρα που διοργάνωσε με επιτυχία τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ελλάδα ήταν το κέντρο του κόσμου. Μια Ελλάδα αστραφτερή, κοσμοπολίτικη, αισιόδοξη.
Η λαμπερή και μεγαλοπρεπής τελετή έναρξης με τα αμέτρητα πυροτεχνήματα που φώτισαν τον ουρανό της Αθήνας, ήταν η αρχή της διοργάνωσης. To θέαμα εντυπωσιακό, μεγαλειώδες και συγκινητικό.
Επί 17 ημέρες η Ελλάδα έζησε στον παλμό των Ολυμπιακών Αγώνων. Η διοργάνωση είχε μοναδική επιτυχία, γεγονός που ανάγκασε τον ίδιο τον Ζακ Ρογκ, πρόεδρο της Διεθνούς ΟΛυμπιακής Επιτροής να το παραδεχθεί ( “best Games ever” είχε πει) και να τον ακολουθήσουν όλα τα διεθνή μίντια, με ορισμένα -κυρίως βρετανικά- να φθάνουν στο σημείο να ζητούν συγνώμη από την Ελλάδα για την άδικη κριτική που είχαν ασκήσει.
Δέκα χρόνια μετά, όμως, λίγα πράγματα έχουν αξιοποιηθεί από την κληρονομιά των Αγώνων. Οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις παραμένουν ως επί το πλείστον αναξιοποίητες και ρημάζουν, ενώ ακόμα και το τεραστίων διαστάσεων εθελοντικό κίνημα δεν έχει αξιοποιηθεί….