Του Δημήτρη Δανίκα, από το protothema.gr:
Αφού πρώτα δηλώσει, ως άλλοθι, μπροστά στον φακό, σε συνέντευξη υποτίθεται, ότι «σιχαίνεται τους πολιτικούς». Συμπληρώνοντας «μ αρέσει να παίζω χαρακτήρες που δεν μ αρέσουν». Και αφού στην συνέχεια πέσουν τα γράμματα με τον τίτλο της ταινίας «Welcome to New York» με σκηνοθέτη τον «κατεστραμμένο» αμερικανό Ειμπελ Φεράρα, ε τότε αρχίζει το πρώτο μέρος μιας ατελείωτης πορνο-χοιρο-γραφίας!
Φυσικά με «ήρωα» τον Στρος Καν. Το πάλαι ποτέ αφεντικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τον οποίο υποδύεται ο υπέρβαρος Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Με την κοιλιακή χώρα τόσο μα τόσο φουσκωμένη σαν εγκυμονούσα φάλαινα. Μάλιστα σε μια σκηνή όπου ο Φρανσουά Ντεβερό (το κινηματογραφικό όνομα του Στρος Καν, προκειμένου οι παραγωγοί να αποφύγουν δικαστικούς πονοκεφάλους) γευματίζει μετά της κορούλας του και παραγγέλνει ως κύριο πιάτο «χοιρινή μπριζόλα». Η σημειολογία της «χοιρογραφίας».
Στο πρώτο κιόλας λεπτό, ο «χοίρος» ασθμαίνων από τα άφθονα κιλά (διαρκώς ασθμαίνει και διαρκώς μουγκρίζει), εισβάλλει σε πολυτελές ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης συνοδευόμενος από μια καλλίγραμμη παρουσία. Που του λέει
«Να σας προσφέρουμε κάτι; Μια πίπα; Στην Αμερική ξέρετε είναι οι μεγαλύτερες και οι καλύτερες»
Αυτό ως ορντέβρ. Και μετά σου λένε μερικές δήθεν θεούσους ότι για την παγκοσμίως διαδεδομένη πορνογραφία φταίμε εμείς οι δημοσιογράφου. Any Way!
Στο τρίτο λεπτό ο Φρανσούα, ο ανθρωποχοίρος που λέγαμε, ανοίγει την πόρτα της δικής του σουίτας και πέφτει πάνω σε δύο φίλους του και σε τρία πορνίδια. Πολυτελείας. Η πρώτη συμβουλεύει την δεύτερη «πήγαινε στην ζώνη Α και πιάσε τα κοσμήματα». Που σημαίνει χούφτωσε τα καρύδια του Φρανσουά. Πράγμα που συμβαίνει.
Ο «χοίρος» στο μεταξύ, μουγκρίζοντας σαν ζώο χουφτώνει τα οπίσθια της πρώτης και στην συνέχεια της δεύτερης. Κάπως έτσι αρχίζει το πάρτι. Οι δύο φίλοι αλείφουν τα οπίσθια αλλά και τα «μπαλκόνια» των συνοδών με αφρόγαλο και ο Φρανσουά, μουγκρίζοντας πάντα, βουτάει ότι βρει μπροστά του
Μετά το τέλος του πρώτου οργίου, επακολουθεί δεύτερο. Με τον Φρανσουά ολομόναχο. Με δύο «Escorts». Η μία Αμερικανίδα η δεύτερη Ρωσίδα.
«Τι να κάνουμε μπαμπάκα;» ρωτάει η Αμερικανίδα, «Να γλείψει η μία την άλλη». Πράγματι. Αρχίζουν τα τζιβιτζιλίκια. Ο «χοίρος» ως θεατής. Στη αρχή. Έπειτα χαϊδεύει οπίσθια και «μπαλκόνια». Το λεσβιακό συνεχίζεται με μπατσάκια στα οπίσθια αλλά και στο στήθος. Ο Ντεπαρντιέ «χαστουκίζει» κι αυτός. Επακολουθεί δεύτερο γλείψιμο. Σε στυλ 69. Το όργιο ολοκληρώνεται με τον Φρανσουά πεσμένο στο κρεβάτι και με τις «κυρίες» να φιλιούνται στον διάδρομο του ορόφου.
Κάπως έτσι φτάνουμε το πρωί εκείνης της γνωστής ημέρας. Μια αφροαμερικανίδα καμαριέρα. Ευτραφούλα. Κακομοιρούλα. Ασχημούλα.. Τέλος πάντων ούτε να την κοιτάξεις, ακόμα και μόνος να είσαι σε νησί του Ειρηνικού.
Η γυναικούλα μπαίνει στην σουίτα προειδοποιώντας, «room service». Γιατί σου λέει, μπορεί να ενόχλησω και τον άνθρωπο να τον ξυπνήσω. Επαναλαμβάνει, «room service». Τέσσερις φορές. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Και ξαφνικά από το ντους πετάγεται ο θεόγυμνος «χοίρος». Με την κοιλιά υπερυψωμένη. Αντε να δει ο ίδιος ή οι γυναίκες που πέφτουν στο κρεβάτι του, το «εργαλείο» του. Ούτε με μεγεθυντικό φακό.
Πετάγεται και ορμάει στην καμαριέρα «Μη» (Don t) φωνάζει εκείνη. Τίποτα ο «χοίρος». Να μουγκρίζει και σπρώχνει το κεφάλι της προς το «εργαλείο» του. Λέγοντας «σας παρακαλώ πάρτε μου μια πίπα». Το «please» τον μάρανε. Η καμαριέρα αντιστέκεται. Εκείνος σπρώχνει.
Αργότερα στην γυναίκα του Σιμόν (Ζακλίν Μπισέ) θα «εξομολογηθεί» «Οχι δεν μου πήρε πίπα. Απλώς εγώ αυνανίστηκα στο στόμα της».
Ποια η διαφορά; Ετσι για την ακρίβεια των γεγονότων ρε γαμώτο!
Αυτά τα «χαριτωμένα» εξαντλούν την πρώτη μισή ώρα. Στην συνέχεια επακολουθεί ο δημόσιος διασυρμός, η αστυνομία, η φυλακή, το δικαστήριο, ο κατ οίκον περιορισμός σε μονοκατοικία της τάξεως των 60.000 δολαρίων το μήνα (τέτοιο «περιορισμό» ούτε στον χειρότερο εχθρό σου) και η εγγύηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
Εντός αυτής της «πάμπτωχης» οικίας λαμβάνει χώρα οικογενειακό δράμα. Με τον «χοίρο» να φιλοσοφεί ως εξής: «Δεν θέλω να σταματήσω» (υποτίθεται από το σπορ της σεξομανίας). «Να πάνε να πηδηχτούνε όλοι αυτοί». Και συνεχίζει «Δεν νιώθω τίποτα. Κανείς δεν θέλει να σωθεί. Δεκάρα δεν δίνω για τον κόσμο. Είμαι τυχερός που δεν είναι χριστιανός»! «Βρήκα τον θεό μου: Εσένα» (προφανώς το αιδοίο)
Ως εκ τούτου soft porno μετά αμπελοφιλοσοφίας. Και λέω εγώ τώρα. Γιατί να το δώ; Καλύτερα το hard core από το Internet και αν θέλω να ενημερωθώ γκουγκλάρω και διαβάζω τα σχετικά δημοσιεύματα για τον αληθινό Στρος Καν. Δηλαδή να δώσω τα euroυδάκια μου να δω τα παχύρευστα οπίσθια του Ζεράρ Ντεπαρντιέ; Δεν σφάξανε!