Newsroom Ποικίλα σχόλια αλλά και αντιδράσεις έχει προκαλέσει για μια ακόμη φορά το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel που κυκλοφορεί σήμερα και έχει στο εξώφυλλό του φωτογραφική σύνθεση με την Άνγκελα Μέρκελ εν μέσω ναζί μπροστά στον Παρθενώνα, υπό τον τίτλο “THE GERMAN UBERMACHT”, (η γερμανική υπερδύναμη), αναφερόμενο στον τρόπο που, κατά τον αρθρογράφο, «βλέπουν» οι Ευρωπαίοι τους Γερμανούς, υποννοώντας ωστόσο σαφέστατα τους Έλληνες.
Αξίζει να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο δημοσίευμα έρχεται μία μόνο ημέρα μετά τη μίνι Σύνοδο κορυφής, κατά την οποία, μετά από πολλές εβδομάδες έντονων αντιπαραθέσεων αλλά και διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας, εταίρων και πιστωτών, έχει αρχίσει να διαφαίνεται η εξεύρεση κοινών τόπων και εν μέσω πιεστικών προθεσμιών που έχει η κυβέρνηση Τσίπρα για να καταθέσει συγκεκριμένο και πλήρες πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων προκειμένου να ανοίξει και πάλι η χρηματοδοτική κάνουλα ώστε να πάψει η ελληνική οικονομία να ασφυκτιά από την έλλειψη ρευστότητας.
Κατά την ψηφιακή επεξεργασία της γνωστής φωτογραφίας από την περίοδο της γερμανικής κατοχής, η γερμανίδα Καγκελάριος έχει «βρεθεί» εύχαρις ανάμεσα σε ναζί αξιωματικούς στον ιερό χώρο της Ακροπόλεως.
Υπότιτλος του άρθρου «Το Τέταρτο Ράιχ» ενώ το κείμενο διανθίζεται με ένα γκράφιτι από τοίχο της Αθήνας όπου εμφανίζεται η ίδια με χιτλερικό μουστάκι.
«Οι Γερμανοί επέστρεψαν ως δύναμη, αλλά είναι μια περισσότερο αδύναμη δύναμη, παρά ένας ισχυρός ηγεμόνας στην ευρωπαϊκή ήπειρο”, λέει στην πρώτη του παράγραφο το κείμενο, καυτηριάζοντας μεν σαφέστατα τον τρόπο με τον οποίο η πρώτη οικονομία της Ευρώπης αντιμετωπίζει, όχι μόνον την Ελλάδα αλλά, από την άλλη μεριά, «αθωώνοντας», εμμέσως, την ίδια την πολιτική της αφού, ούτε λίγο ούτε πολύ, την εμφανίζει ως «παρεξηγημένη» συμπληρώνοντας…
«Αλλά το πρόβλημα είναι η επιστροφή της γερμανικής υπεροχής; Ή το γεγονός ότι η Γερμανία είναι μικρή, για να είναι το έθνος ηγέτης, που χρειάζεται η Γηραιά Ήπειρος;»
Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο επιδέχεται πολλών ερμηνειών και ελάχιστοι θα ήταν αυτοί που θα είχαν την «ευγένεια» να το χαρακτηρίσουν ως «τυχαίο» και… αμιγούς δημοσιογραφικού «σκοπού», αφού δίνει πρόκριμα σε μια «απλοϊκού» επιπέδου ανάγνωση των πραγμάτων, αποπροσανατολίζοντας έτσι τη συζήτηση από το συνολικό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν είναι κάποια… εθνικοκεντρικού τύπου επικυριαρχία της Γερμανίας επί των «εταίρων» της αλλά μια λυσσαλέα προσπάθεια κατίσχυσης της γερμανικής οικονομίας σε βάρος των άλλων ευρωπαϊκών, κάτι που φυσικά δείχνει να «εκνευρίζει» ακόμη και τις ΗΠΑ.
Παρ’ όλα αυτά, το Der Spiegel «επιλέγει» να επικεντρωθεί στο «πώς βλέπουν οι Έλληνες τους Γερμανούς», προφανώς αναφερόμενη στο πλέον «ανυποψίαστο» τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, που είτε οι αντιλήψεις τους έχουν διαμορφωθεί από απλοϊκά ακόμη και «καλοπροαίρετα» εθνικιστικά αφηγήματα είτε και κατ’ ευθείαν από τη ρητορεία της ελληνικής ακροδεξιάς η οποία, ωστόσο, είναι ξεκάθαρα φιλοναζιστική.
Μια τέτοια όμως «μετατόπιση» της συζήτησης τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, δείχνει να βοηθά τελικά μια ελληνική κυβέρνηση που αυτή την περίοδο καλείται να υπηρετήσει ταυτόχρονα και τις ευρωπαϊκές αλλά και τις προεκλογικές της υποχρεώσεις, πράγμα που απαιτεί εξαιρετικά «αριστοτεχνικούς» επικοινωνιακούς χειρισμούς και, οπωσδήποτε, την ελληνική κοινωνία συσπειρωμένη γύρω από αυτήν «με κάθε τρόπο», ακόμη και με τον πλέον αφελή.