ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Σε …βασανιστήριο για τους τηλεθεατές εξελίχθηκε το τρίωρο debateτων πολιτκών αρχηγών, το οποίο παρά τις εξαγγελθείσες καινοτομίες, δεν πρόσφερε απολυτως τίποτα. Και βέβαια το μοτίβο των παράλληλων μονολόγων τηρήθηκε ευλαβικά, με εξαίρεση μια ολιγόλεπτη αντιπαραθεση μεταξύ του Πάνου Καμμένου και του Βαγγέλη Μείμαρακη. Αλλά και αυτή δεν έφτασε στις οθόνες μας λόγω σκηνοθετικών κανόνων που ειχε επιβάλει η διακομματική.
Συμπέρασμα: Ενα ανευρο debate Μπεν Χουρ, με τους αρχηγούς να λένε τα δικά τους , χωρίς στην ουσία ανταλλαγή επιχειρημάτων. Είναι μαλιστα χαρακτηριστικό ότι οι αρχηγοί δεν έκαναν χρήση του επιλογής που είχαν να απευθύνουν ο ενας ερωτήματα στον άλλον.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίστηκε τη διαπραγμάτευση, αλλά ο τόνος του ήταν κυρίως απολογητικός.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έπαιξε το χαρτί του συναινετικού και μετριοπαθούς πολιτικού.
Τεκμηριωμένη θεωρήθηκε η παρουσία του Σταύρου Θεοδωράκη, ενώ «μετρημένη» ήταν η εμφάνιση της Φώφης Γεννηματά.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας στόχευε κυρίως στο κοινό που στρέφεται προς την Λαϊκή Ενότητα θέλοντας να εμφανιστεί ως συνεπής, ενώ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ήταν μάλλον εκτός κλίματος, προβάλλοντας αλλά όχι πειστικά -είίτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε λόγω επιχειρηματολογίας- τη λύση της δραχμής.
Τέλος ο Πάνος Καμμένος απευθύνθηκε στους ενστόλους, ενώ επέμεινε στην αντιπαράθεση που άνοιξε με τον Βαγγέλη Μείμαράκη.