ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Τα γαλάζια δάνεια δεν έχουν διαφορά από τα πράσινα. Και τα δύο ξεβάφουν στο πλύσιμο, γίνονται λευκά. Αρκεί να υπάρχει το κατάλληλο …δημοκρατικό πλυντήριο.
Σαράντα οκτώ ώρες πριν την εκλογή νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ρωτήθηκε από το Νίκο Ευαγγελάτο στο Live News του Ε σχετικά με το πώς θα χειριστεί, εάν εκλεγεί, το γεγονός ότι το κόμμα του χρωστά περίπου 190 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες. Πρόκειται για δανεισμό που ελήφθη με «γκρίζα» κριτήρια, κυρίως από την κρατική ΑΤΕ (την οποία απορρόφησε ο Όμιλος Πειραιώς), και ο οποίος δεν εξυπηρετείται. Η απάντηση του κ. Μεϊμαράκη ήταν «αφοπλιστική»: «αυτά είναι θέματα της Πολιτείας», είπε, προσθέτοντας πως «τα κόμματα δεν είναι ανώνυμες επιχειρήσεις».
Η απάντησή του δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά. Τι εννοεί; Μήπως ότι πρέπει να υπάρξει διαδικασία διαγραφής αυτών των δανείων;
Ανάλογη αμηχανία επέδειξε σε ανάλογο ερώτημα και ο έτερος υποψήφιος για την ηγεσία Κυριάκος Μητσοτάκης. Αρκέστηκε να πει πως η Νέα Δημοκρατία πρέπει να μετακομίσει στο κτίριο της Ρηγίλλης επειδή αυτό της Λεωφόρου Συγγρού έχει «βαρύ» ενοίκιο (περίπου 1.000.000 μηνιαίως πρέπει να πληρώνει εκεί η Ν.Δ, αν και αρκετοί αμφιβάλλουν ότι τα ενοίκια καταβάλλονται κανονικά ή, σε άλλη περίπτωση, πως καταβάλλονται από το κόμμα…).
Είναι γνωστό πως επί κυβερνήσεως Σαμαρά- Βενιζέλου πέρασε τροπολογία (φθινόπωρο 2014) που κατοχυρώνει ως ακατάσχετο το 40% της κρατικής επιχορήγησης που λαμβάνουν τα πολιτικά κόμματα. Προφανώς για να προστατευθούν έναντι πιθανής απαίτησης της τράπεζας όταν –κάτι που γνώριζαν- ο δανεισμός θα καθίστατο μη εξυπηρετούμενος.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα περίπου 130 εκατομμύρια ευρώ που χρωστά το ΠΑΣΟΚ –μετονομασθέν, πλέον, σε Δημοκρατική Συμπαράταξη με την προσθήκη της ΔΗΜΑΡ και κάποιων Κινήσεων.
Είναι, επίσης, γνωστό ότι η τρόϊκα ζήτησε πρόσφατα να ακυρωθεί η τροπολογία περί ακατάσχετου, κάτι που μπλοκάρισε η κυβέρνηση ΣΎΡΙΖΑ- Αν. Ελ, ως μια ένδειξη «αλληλεγγύης». Κρίθηκε ότι σε μια τέτοια περίπτωση τα δύο κόμματα θα έβαζαν, αργά ή γρήγορα, λουκέτο.
Η πρόθεση είναι μάλλον προφανής. Ο μη εξυπηρετούμενος δανεισμός ή θα εγγραφεί στις ανείσπρακτες οφειλές των τραπεζών και θα χαθεί στην χοάνη της ανακεφαλαιοποίησης ή θα αναζητηθεί ρύθμιση αποπληρωμής …εις το διηνεκές. Σαν τα perpetual bonds του Βαρουφάκη. Σε κάθε περίπτωση θα βαρύνει τον ελληνικό λαό.
Θυμίζω πως για τον δανεισμό του ΠΑΣΟΚ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε καλέσει εταιρείες ορκωτών ελεγκτών, το πόρισμα των οποίων ουδέποτε έγινε γνωστό. Οι δε οικονομικοί εισαγγελείς που ανέλαβαν να ερευνήσουν την υπόθεση δεν έχουν καταλήξει ακόμα σε συμπέρασμα.
Η ουσία είναι μία. Οι πολιτικές ηγεσίες που κατά τα άλλα διατείνονται πως μπορούν να σώσουν τη χώρα μετακυλύουν σιωπηρά περίπου 350 εκατομμύρια στις πλάτες των πολιτών. Όσα περίπου θα αναζητήσει η κυβέρνηση από την περικοπή των επικουρικών συντάξεων.
Εάν συνυπολογίσει κανείς τα δάνεια με εγγύηση Δημοσίου του Μεγάρου Μουσικής που δεν αποπληρώνονται (250 εκατ.), και τα περίπου 5 δις «θαλασσοδανείων» της ΑΤΕ που δόθηκαν σε ημετέρους με άνωθεν εντολή, φθάνει σε ένα ιλιγγιώδες ποσό που μεταφέρεται ως βάρος στην κοινωνία.
Ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας που χρεοκόπησε λόγω κρίσης θα χάσει το σπίτι του ή την περιουσία του –collateral στον δανεισμό. Οι κομματικές ηγεσίες των εθνοσωτήρων σπατάλησαν δισεκατομμύρια αλλά δεν θα υποστούν την παραμικρή συνέπεια. Η απάντηση (τους) είναι γνωστή: «Η Δημοκρατία κοστίζει». Και δεν έχει…collateral.