Newsroom Τη στιγμή που όλοι ανέμεναν ότι μπορεί να γίνει η μεγάλη και πολυπόθητη «επανεκκίνηση», η Ελλάδα βρίσκεται μετέωρη. Αντί να λύνει τα προβλήματα, εμφανίζεται σαν η χώρα όπου ο νόμος του Μέρφι βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του και το ένα κακό διαδέχεται το άλλο.
Όλοι και πρωτίστως η αγορά ανέμενε ότι έως το τέλος Ιανουαρίου θα είχε γίνει η αξιολόγηση του προγράμματος από το κουαρτέτο των δανειστών. Η προθεσμία αργότερα μετατοπίζεται για τα μέσα Φεβρουαρίου και μετά για τέλος του μήνα, χωρίς ωστόσο να διαφαίνεται κάτι τέτοιο δυνατό. Το πρόβλημα αυτό περιπλέκεται ακόμη πιο πολύ τώρα, καθώς προστίθεται και το αγροτικό και περισσότερο απ’ όλα το προσφυγικό.
Η χώρα ουσιαστικά βρίσκεται μπροστά σ’ ένα τριπλό πρόβλημα. Το αγροτικό, αλλά και γενικότερα οι αντιδράσεις και οι κινητοποιήσεις και άλλων κλάδων για τις ασφαλιστικές και φορολογικές ρυθμίσεις, αναστέλλουν τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που θεωρούνται απαραίτητες για να ανοίξει ο δρόμος της αξιολόγησης.
Το «πάγωμα» αυτό λαμβάνει χώρα τη στιγμή που το προσφυγικό ζήτημα παίρνει διαστάσεις και δικαίως «προβιβάζεται» ως θέμα σε? μητέρα όλων των απειλών. Ο κίνδυνος να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα απέραντο «παρκινγκ» προσφύγων και μεταναστών είναι άμεσος πλέον.
Η Αθήνα αντιλαμβάνεται ότι με την παρούσα οικονομική κρίση και με έκδηλη την αδυναμία της να ασκήσει ουσιαστικές διπλωματικές πιέσεις σε χώρες που αθετούν τις συμφωνίες για ανοιχτά σύνορα, το προσφυγικό γίνεται πολλαπλή απειλή.
Οι ίδιες οι Βρυξέλλες φοβούνται ότι θα ξεσπάσει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, την οποία η χώρα μόνη της είναι αδύνατον να αντιμετωπίσει.
Αλλά και σχεδόν όλος ο πολιτικός κόσμος αρχίζει να αισθάνεται τον κίνδυνο που εγκυμονεί για τη χώρα το προσφυγικό, εάν η Τουρκία δεν θελήσει να θέσει κάποιους ελέγχους στις ροές προς τα ελληνικά νησιά και οι βόρειες χώρες κρατήσουν περίπου κλειστά τα σύνορα για τους μετανάστες. Το προσφυγικό έτσι γίνεται το μεγαλύτερο πρόβλημα και καθώς θα βελτιώνονται οι καιρικές συνθήκες θα οξύνεται περισσότερο.
Το εκκρεμές
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αντιλαμβάνονται τώρα ότι το ελάχιστο που απομένει σ’ αυτή τη φάση είναι να κλείσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα όλα τα άλλα μέτωπα, ώστε απερίσπαστες να ασχοληθούν με το προσφυγικό.
Αλλιώς η χώρα κινδυνεύει να περιπέσει σε μια άνευ προηγουμένου κρίση, από την οποία θα είναι δύσκολο να εξέλθει.
Όλα τα βλέμματα στρέφονται στο Μαξίμου και οι ελπίδες της οικονομίας εναποτίθενται στα «ρεφλέξ» που θα επιδείξουν οι αρμόδιοι για να δώσουν λύσεις πρώτα στο αγροτικό και μετά στα άλλα ζητήματα που κρατούν σε αναμονή την αξιολόγηση.
Άλλωστε, τα αγροτικά μπλόκα, παρά τις ελπίδες που δημιούργησε η σύσκεψη με τους εκπροσώπους στο Μαξίμου, παραμένουν στο εθνικό οδικό δίκτυο και «πνίγουν» την επιχειρηματική και οικονομική δραστηριότητα. Προφανώς οι αρμόδιοι υπουργοί για το ασφαλιστικό εκτίμησαν λανθασμένα τόσο τις διαθέσεις όσο και τις αντοχές του αγροτικού κόσμου και συμβούλευσαν αναλόγως τον πρωθυπουργό.
Αλλά σε μια εποχή που ολόκληρη η χώρα «μετεωρίζεται» έχει μεγάλη σημασία να κρατηθούν ανοιχτές οι πόρτες του διαλόγου και να βρεθούν τα κοινά σημεία για τη λύση των μπλόκων.
Η ΕΚΠΛΗΞΗ
Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε την αρχή για την προσέγγιση και με τους δανειστές, ώστε να ανοίξει ο δρόμος τουλάχιστον για την αξιολόγηση.
Βέβαια θα χρειασθούν πρόσθετα μέτρα, αλλά η κυβέρνηση πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι αυτά είναι αναγκαία και η ίδια πρέπει να είναι σε θέση να υποστεί τις όποιες πολιτικές συνέπειες.
Μόνο έτσι, με τη λύση του αγροτικού και την αξιολόγηση που η αντιμετώπισή τους εναπόκεινται στην κυβερνητική θέληση μπορεί να δοθεί όλη η προσοχή στο τρίτο και οξύτερο ζήτημα, το προσφυγικό.
Εάν η χώρα πορευθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα με άλυτα και τα τρία αυτά προβλήματα, είναι βέβαιο ότι οι αντοχές της θα την προδώσουν.
Και ο κ. Αλ. Τσίπρας θα βρεθεί προς δυσάρεστων εκπλήξεων.
Εθνική αναγκαιότητα η συνεννόηση των κομμάτων
Η σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών αρχίζει να προβάλλει ως αναγκαιότητα, καθώς το Προσφυγικό προσλαμβάνει νέες, εθνικής σημασίας, διαστάσεις. Μάλιστα, μετά τις διαφοροποιήσεις πολλών χωρών από τη συμφωνία στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, η ιδέα για χάραξη στρατηγικής κερδίζει έδαφος. Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν με έμφαση ότι τα γεγονότα θα είναι τόσο καταιγι-στικά που καμία κυβέρνηση, χωρίς τη συμπαράσταση της αντιπολίτευσης δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Οι ίδιοι κύκλοι παρατηρούν ότι η εθνική σύμπνοια είναι απαραίτητη και θεωρούν ευκαιρία το γεγονός ότι αρχίζουν να διαφαίνονται στον ορίζοντα πιθανά τα σενάρια για σύγκληση του Συμβουλίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Φόβοι για κρίση
Οι ίδιες οι Βρυξέλλες φοβούνται ότι θα ξεσπάσει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, την οποία η χώρα μόνη της είναι αδύνατον να αντιμετωπίσει.
Μετέωρη
Αλλά σε μια εποχή που ολόκληρη η χώρα «μετεωρίζεται», έχει μεγάλη σημασία να κρατηθούν ανοιχτές οι πόρτες του διαλόγου και να βρεθούν τα κοινά σημεία για τη λύση των μπλόκων.
Οι συνέπειες
Η κυβέρνηση πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι είναι αναγκαία και πρόσθετα μέτρα και πως η ίδια πρέπει να σχεδιάσει, γνωρίζοντας ότι θα υποστεί τις πολιτικές συνέπειες.
Οι αντοχές
Εάν η χώρα πορευθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα με άλυτα και τα τρία αυτά προβλήματα, είναι βέβαιο ότι οι αντοχές της θα την προδώσουν.